INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 06 maja 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 11 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 13 lipca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy, wydatki inwestycyjne, które zostaną poniesione przez Spółkę w związku z realizowaną inwestycją na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w trakcie obowiązywania zezwolenia, przewyższające kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy, wydatki inwestycyjne, które zostaną poniesione przez Spółkę w związku z realizowaną inwestycją na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w trakcie obowiązywania zezwolenia, przewyższające kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, powiększą kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 08 lipca 2010 r. Znak IBPBI/2/423-673/10/AK wezwano do ich uzupełnienia. Braki formalne uzupełniono w dniu 13 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwolenia z dnia 29 grudnia 2006 r. zmienionego Decyzją Ministra Gospodarki z dnia 26 marca 2009 r. (dalej: Zezwolenie). Wnioskodawca posiada Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie następujących wyrobów: 34.30 według Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego - czyli części i akcesoriów do pojazdów samochodowych i ich silników.

Zezwolenie zostało udzielone do dnia 8 sierpnia 2016 r.

W Zezwoleniu określono warunki prowadzenia działalności gospodarczej, tj.:

1. zatrudnienie pracowników na terenie SSE wyniesie co najmniej 153 pracowników, w tym 40 pracowników zatrudnionych po dniu uzyskania zezwolenia (w rozumieniu § 3 ust. 3 i 6 Rozporządzenia) w terminie do 31 grudnia 2012 r. i utrzymanie zatrudnienia na tym poziomie co najmniej w okresie ważności zezwolenia,
2. poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia o łącznej wartości co najmniej 41.365.000,00 zł. w terminie do 31 grudnia 2012 r.
3. przestrzeganie regulaminu SSE i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowanie strefy.
   
   

W dniu 26 marca 2009 r. Minister Gospodarki wydał Decyzję w sprawie zmiany Zezwolenia. Zgodnie ze zmienionym zezwoleniem Spółka zobowiązana jest do poniesienia wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia o łącznej wartości, co najmniej 49.638.000,00 zł. w terminie do 31 grudnia 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 rozporządzenia, które zostaną poniesione przez Spółkę w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE (dalej: Inwestycja) w trakcie obowiązywania Zezwolenia, przewyższające kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu powiększą kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT...

Z uwagi na fakt, że Zezwolenie wydane Spółce nie określa maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych, wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 rozporządzenia, które zostaną poniesione przez Spółkę w związku z realizowaną Inwestycją na terenie SSE przewyższające kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu będą zdaniem Spółki powiększać kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 34 i ust. 4 Ustawy CIT wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 z późn. zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Spółka zaznacza, że wielkość pomocy jej przysługującej wylicza w oparciu o § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, czyli jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 Rozporządzenia.

Jednocześnie Spółka zaznacza, że z uwagi na fakt, że uzyskała Zezwolenie w dniu 29 grudnia 2006 r. w przedmiotowym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: ustawa o SSE), w brzmieniu obowiązującym do 3 sierpnia 2008 r. (zgodnie z art. 4 ustawy z 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, do zezwoleń wydanych przed 4 sierpnia 2008 r. stosuje się przepisy ustawy o SSE w brzmieniu obowiązującym do 3 sierpnia 2008 r.).

Zgodnie z art. 16 ust. 2 ustawy o SSE, w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 sierpnia 2008 r., zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa przedmiot działalności oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia określonej liczby pracowników przez określony czas oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę.

W przypadku Spółki Zezwolenie nie określa żadnych dodatkowych warunków poza obowiązkiem przestrzegania Regulaminu SSE i innych regulacji dotyczących funkcjonowania strefy. W szczególności Zezwolenie nie określa maksymalnego poziomu nakładów inwestycyjnych.

Zdaniem Spółki, udzielone Zezwolenie określa jedynie minimalny poziom nakładów inwestycyjnych, który Spółka zobowiązana jest ponieść jako warunek konieczny do korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu działalności w SSE. Wynika to wprost z brzmienia zezwolenia tj. „poniesienie wydatków inwestycyjnych (...) o łącznej wartości co najmniej 49.638.000,00 zł (...)". Taki zapis Zezwolenia oznacza, że kwota 49.638.000,00 zł stanowi minimalną kwotę, którą Spółka zobowiązana jest ponieść w określonym terminie, aby miała prawo do zwolnienia z opodatkowania. Natomiast kwotę przysługującego Spółce zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT należy obliczać w oparciu o rzeczywiście poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne związane ściśle z Inwestycją, w tym także o wydatki przewyższające kwotę stanowiącą dolny limit wydatków, czyli przewyższające kwotę 49.638.000,00 zł.

Skoro zatem Zezwolenie nie określa maksymalnej kwoty wydatków, wszystkie wydatki związane z Inwestycją (również przewyższające kwotę określoną w Zezwoleniu stanowiącą dolny limit wydatków) spełniające definicję wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocy w rozumieniu § 6 rozporządzenia zwiększać będą kwotę przysługującego Spółce zwolnienia.

Spółka podkreśla, że zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, czyli przed 24 lutego 2007 r., stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. W związku z tym, że Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE w dniu 29 grudnia 2006 r. przepisami regulującymi warunki udzielania pomocy regionalnej w przypadku Inwestycji Spółki są przepisy rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej z dnia 2 listopada 2006 r., w brzmieniu obowiązującym przed 24 lutym 2007 r.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami – do składników majątku podatnika;
2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
   
   

Zdaniem Spółki, literalne brzmienie powołanych regulacji nie budzi wątpliwości. Ustawodawca jednoznacznie stwierdza, iż wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą są wszystkie wydatki poniesione w trakcie obowiązywania Zezwolenia związane z Inwestycją pod warunkiem, iż spełniają one wymogi określone w § 6 rozporządzenia.

Stanowisko Spółki zostało również potwierdzone w interpretacjach organów podatkowych dotyczących tej kwestii. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 29 maja 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423-332/09/CzP) stwierdza, iż: „Zezwolenie określa więc minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia w związku z działalnością na terenie strefy. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka uprawniona jest do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie wydatki w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych wydatków określonych w przepisach rozporządzenia, będzie miała prawo do dalszego korzystania z tej pomocy(…)”.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 kwietnia 2009 r., Znak IBPBI/2/423-456/09/AM,
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 maja 2009 r., Znak IPPB3/423-96/09-2/MS,
• interpretacji Dyrektora Izby w Katowicach z 22 marca 2010 r., Znak IBPBI/2/423-1646/09/SD.
  
  

Spotka podkreśla, że obowiązek podawania w zezwoleniu maksymalnej wysokości nakładów inwestycyjnych został wprowadzony w wyniku nowelizacji Ustawy o SSE z dniem 4 sierpnia 2008 r. Jak Spółka wykazała zmiana ta nie ma zastosowania w odniesieniu do sytuacji Spółki. Przed datą wprowadzenia ww. zmiany do Ustawy o SSE (czyli przed 4 sierpnia 2008 r.) nie było obowiązku określenia w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej maksymalnej wartości wydatków inwestycyjnych uprawniającej do skorzystania z pomocy regionalnej. Skoro w Zezwoleniu nie zostało takie ograniczenie wprowadzone, to Spółka ma prawo do ujęcia w podstawie kalkulacji wysokości zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, całości poniesionych wydatków inwestycyjnych, o których mowa w § 6 rozporządzenia, również w kwocie przewyższającej kwotę wskazaną w Zezwoleniu.

Jedynym ograniczeniem w przedmiotowym przypadku jest określona w przepisach wartość maksymalnej intensywności pomocy publicznej. Wartość pomocy publicznej udzielonej Spółce z tytułu działalności w SSE nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją Inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. u z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 17 ust. 4 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszło w życie:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1550) oraz
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).
  
  

Jednakże w myśl § 8 ww. rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r., do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Natomiast zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 02 lutego 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 26 poz. 171) do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W związku z powyższym do podmiotu prowadzącego działalność na terenie SSE w oparciu o zezwolenie wydane 29 grudnia 2006 r. r. ma zastosowanie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 02 listopada 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 202, poz. 1485 ze zm.).

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6, lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   
   

Natomiast zgodnie § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia. W przedmiotowym zezwoleniu wskazane zostały m.in. warunki dotyczące minimalnej wysokości i terminów poniesienia nakładów inwestycyjnych na terenie strefy.

Przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

1. musi to być koszt inwestycji,
2. musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia,
3. musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
5. wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.
   
   

Jeżeli poniesione przez Spółkę nakłady inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej. Jednocześnie należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.