INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 21 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność sklasyfikowaną wg Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) pod numerem 4791Z - sprzedaż detaliczną prowadzoną przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet. Zamówienia klienci składają telefonicznie, osobiście lub za pośrednictwem internetu na podstawie wysyłanych do klientów ofert handlowych w postaci katalogów oraz na podstawie oferty zamieszczonej na stronie internetowej. Podatnik zamawia towar u swoich dostawców i następnie towar trafia do magazynu. Obsługą logistyczną czyli magazynowaniem oraz organizacją wysyłek do klientów, w tym również organizacją transportu zajmuje się zewnętrzna firma logistyczna. Podatnik sprzedając towar uzależnia sposób i termin zapłaty od indywidualnej oceny każdego klienta. Płatność dokonywana jest w postaci zaliczki, przed realizacją zamówienia lub przelewem z odroczonym terminem płatności lub „za pobraniem”. W tym ostatnim przypadku Wnioskodawca informuje firmę logistyczną, z którą współpracuje, że płatność ma być pobrana przy dostawie towaru. Firma logistyczna własnym transportem lub inną firmą transportową wysyła towar do klienta, pobiera gotówkę i następnie dokonuje zwrotu pobrania podatnikowi na jego rachunek bankowy lub do kasy. Zdarza się często tak, że gdy firma logistyczna zleca wysyłanie towaru innej firmie kurierskiej, to ta trzecia firma przekazuje następnie pobrania bezpośrednio na konto podatnika. Sprzedaż dokumentowana jest fakturami VAT. Podatnik wystawia fakturę sprzedaży w ciągu 7 dni od dnia wysyłki towaru. Na fakturze w pozycji sposób płatności zamieszcza informację: „za pobraniem”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w omawianym stanie faktycznym w przypadku sprzedaży dokonanej „za pobraniem” obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług następuje z chwilą wystawienia faktury nie później jednak niż w ciągu 7 dni licząc od dnia wydania towaru, czy obowiązek podatkowy powstaje w tym przypadku w dniu wpływu należności za towar (pobrania) na rachunek bankowy lub do kasy podatnika...

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca w art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zawarł wyraźny zapis, że obowiązek podatkowy następuje z chwilą otrzymania zapłaty w przypadku dostawy wysyłkowej dokonanej za zaliczeniem pocztowym. Wykładnia gramatyczna tego przepisu nie pozwala podatnikowi zastosować go do omawianego stanu faktycznego, gdyż sprzedaż nie jest dokonywana za zaliczeniem pocztowym. Zdaniem Wnioskodawcy, nie można rozszerzyć omawianego przepisu, stosując go również do sprzedaży dokonywanej „za pobraniem”. W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanego, do sprzedaży wysyłkowej dokonywanej za pobraniem należy stosować przepis art. 19 ust. 4 ww. ustawy, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury nie później jednak niż w ciągu 7 dni licząc od dnia wydania towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 67, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W świetle art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty – w przypadku dostawy wysyłkowej dokonywanej za zaliczeniem pocztowym.

Według art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6.

Wskazać należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „za zaliczeniem pocztowym” i „za pobraniem”.

Według słownika języka polskiego PWN – Warszawa 2005, termin „zaliczenie” oznacza „wysłać coś za zaliczeniem pocztowym, kolejowym (skrótowo: za zaliczeniem); wysłać coś pocztą, koleją z zastrzeżeniem, że przesyłka może być odebrana przez adresata po zapłaceniu sumy wskazanej przez nadawcę”. Natomiast, pojęcie „pobranie” oznacza „zainkasowanie przez pocztę na zlecenie nadawcy pewnej kwoty od adresata przesyłki; wysłać coś za pobraniem pocztowym.”

Z przywołanych definicji wynika jednoznacznie, iż oba terminy traktowane są tożsamo. Zakładając racjonalność ustawodawcy dostarczana przesyłka za pomocą innego kuriera powinna być traktowana tak samo, jak dostarczana przez Pocztę Polską, ze względu na fakt, iż forma realizacji przesyłki (wydanie przesyłki adresatowi po uiszczeniu wskazanej przez nadawcę kwoty) i forma zapłaty (gotówka lub wpłata na rachunek bankowy) są identyczne.

Tak więc, otrzymanie zapłaty w przypadku dostawy wysyłkowej dokonanej „za zaliczeniem pocztowym” jest równoznaczne z otrzymaniem zapłaty „za pobraniem” przez firmy kurierskie. Moment powstania obowiązku podatkowego w obu przypadkach jest jednakowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż przytoczony art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy, nie dotyczy wyłącznie zaliczenia pocztowego, realizowanego przez Pocztę Polską, lecz także innych firm np. kurierskich umożliwiających wysyłkę towarów „za pobraniem”.

Z kolei, otrzymanie zapłaty następuje z chwilą otrzymania gotówki lub z chwilą uznania rachunku bankowego podatnika. Zatem, w sytuacji wpłaty należności przez Pocztę Polską lub firmę kurierską gotówką do kasy firmy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania tej wpłaty. Natomiast, w przypadku wpłaty należności przez Pocztę Polską lub firmę kurierską na konto bankowe firmy, obowiązek podatkowy, powstaje z chwilą uznania na rachunku bankowym tej wpłaty (przelewu).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą detaliczną prowadzoną przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet. Zamówienia klienci składają telefonicznie, osobiście lub za pośrednictwem internetu na podstawie wysyłanych do klientów ofert handlowych w postaci katalogów oraz na podstawie oferty zamieszczonej na stronie internetowej. Podatnik zamawia towar u swoich dostawców i następnie towar trafia do magazynu. Obsługą logistyczną czyli magazynowaniem oraz organizacją wysyłek do klientów, w tym również organizacją transportu zajmuje się zewnętrzna firma logistyczna. Płatność dokonywana jest m. in. „za pobraniem”. Wnioskodawca informuje firmę logistyczną, z którą współpracuje, że płatność ma być pobrana przy dostawie towaru. Firma logistyczna własnym transportem lub inną firmą transportową wysyła towar do klienta, pobiera gotówkę i następnie dokonuje zwrotu pobrania Zainteresowanemu na jego rachunek bankowy lub do kasy. Zdarza się często tak, że gdy firma logistyczna zleca wysyłanie towaru innej firmie kurierskiej, to ta trzecia firma przekazuje następnie pobrania bezpośrednio na konto Wnioskodawcy. Sprzedaż dokumentowana jest fakturami VAT. Podatnik wystawia fakturę sprzedaży w ciągu 7 dni od dnia wysyłki towaru. Na fakturze w pozycji sposób płatności zamieszcza informację: „za pobraniem”.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w przypadku dostawy (sprzedaży) towarów za zaliczeniem (pobraniem gotówki) przez firmę kurierską, którą to gotówkę klient uiszcza w momencie odbioru przesyłki, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez Wnioskodawcę zapłaty za sprzedany towar tj. z chwilą uznania kwoty zapłaty na rachunku Wnioskodawcy bądź wpływu należności do kasy (art. 19 ust. 13 pkt 6 ustawy).

W tym przypadku faktura powinna być wystawiona odbiorcy na zasadach ogólnych, tj. z dniem wysyłki nie później jednak niż 7 dnia od jej dokonania. Pamiętać jednak należy, że w omawianej sprawie obowiązek podatkowy wiąże się nie z faktem wystawienia tej faktury, lecz z momentem otrzymania zapłaty.

Reasumując, w przypadku sprzedaży wysyłkowej dokonywanej przez Zainteresowanego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty za dostarczony towar zgodnie z art. 19 ust 13 pkt 6 ustawy, tj. w opisanym przypadku z chwilą otrzymania gotówki lub z chwilą uznania rachunku bankowego Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.