INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 24 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobu o nazwie X – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od podatku wyrobu o nazwie XX.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem alkoholu etylowego w tym alkoholu etylowego całkowicie skażonego, który znajduje zastosowanie jako rozcieńczalnik do farb fleksograficznych, rozpuszczalnik w budownictwie, chemii gospodarczej itd.

Wyrób ten może także znaleźć zastosowanie jako płyn grzewczy do biokominków.

Zainteresowany planuje rozpoczęcie produkcji i sprzedaż wyrobu o nazwie handlowej XX.

Wyrób pod nazwą XX to alkohol etylowy całkowicie skażony, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, tj. XX, łącznie w ilości powyżej 1 I na 100 l 100% etanolu oraz bitrexem w ilości powyżej 1 g na 100 I 100% etanolu. Zgodnie z Wiążącą Interpretacją Taryfową z Izby Celnej w Warszawie Nr XX z dnia 4 listopada 2009 r., wyrób ten powinien być klasyfikowany do kodu CN 2207 20 00 - Alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone.

W załączeniu Wiążąca Informacja Taryfowa z dnia 4 listopada 2009 r. oraz sprawozdanie z badań próbki wyrobu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w analizowanym stanie faktycznym produkcja i sprzedaż wyrobu pod nazwą handlową XX będzie zwolniona od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyższym stanie faktycznym produkcja i sprzedaż wyrobu pod nazwą handlową XX będzie zwolniona z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Wyrób pod nazwą XX to alkohol etylowy całkowicie skażony, mieszaniną XX, łącznie w ilości powyżej 1 I na 100 l 100% etanolu oraz bitrexem w ilości powyżej 1 g na 100 l 100% etanolu. Zgodnie z Wiążącą Interpretacją Taryfową z Izby Celnej w Warszawie Nr XX z dnia 4 listopada 2009 r., wyrób ten powinien być klasyfikowany do kodu CN 2207 20 00 - Alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone. Natomiast zgodnie ze sprawozdaniem z badań przeprowadzonych przez Centralne Laboratorium Celne ze względu na skażenie etanolu mieszaniną XX, łącznie w ilości powyżej 1 I na 100 I 100% etanolu oraz bitrexem w ilości powyżej 1 g na 100 I 100% etanolu wyrób ten należy uznać za alkohol etylowy całkowicie skażony, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi. Przewidziane w ww. przepisie zwolnienie nie jest uzależnione od określonego przeznaczenia alkoholu etylowego całkowicie skażonego. Wobec powyższego zdaniem Spółki produkcja i sprzedaż alkoholu etylowego całkowicie skażonego winna być zwolniona z podatku akcyzowego, niezależnie od tego czy będzie on wykorzystywany jako rozcieńczalnik czy też jako płyn grzewczy do biokominków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Polskie uregulowania dotyczące opodatkowania wyrobów akcyzowych, zawarte zostały w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym wskazano, iż Zainteresowany planuje rozpoczęcie produkcji i sprzedaż wyrobu o nazwie handlowej XX.

Wnioskodawca zaznaczył, iż wyrób pod nazwą XX to alkohol etylowy całkowicie skażony, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Reasumując, stwierdzić należy, że wyrób pod nazwą XX będzie zwolniony od akcyzy pod warunkiem, że użyty do jego produkcji alkohol etylowy zostanie całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 - rozpatrzone.

Dodatkowo wyjaśnia się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.