INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia z dnia 16 marca 2010 r. (data wpływu 22 marca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 10 maja 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina przeznaczyła do sprzedaży w trybie ustnego przetargu nieruchomość, składająca się z dwóch odrębnych działek: nr 224/1 o powierzchni 0,151 ha i nr 781/4 o powierzchni 0,8800 ha. Działka nr 781/4 zabudowana jest używanym budynkiem po byłej pompowni wody w złym stanie technicznym, o wartości 5.352,00 zł, a w ewidencji gruntów oznaczona jest symbolem B-RV. Działka nr 224/1 jest niezabudowana, a w ewidencji gruntów figuruje pod symbolem RV. Obie działki znajdują się na terenie, na którym nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie natomiast ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, ww. działki położone są na terenie istniejącego i projektowanego zainwestowania wsi – teren zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej z dopuszczeniem usług.

Budynek znajdujący się na działce nr 781/4 zbudowany został przez Gminę ponad 5 lat temu z przeznaczeniem na przepompownię wody. Nigdy nie ponoszono nakładów na jego ulepszenie. Dla obu działek sąd rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Obie działki będą sprzedane jako jedna nieruchomość.

W dniu 10 maja 2010 r. podano dodatkowo, iż Gmina nigdy nie zawierała żadnych umów cywilnoprawnych dotyczących niezabudowanej działki nr 224/1. Ponadto, wskazano, iż na mocy porozumienia, budynek przepompowni, zbudowany w 1974 r., przekazany został nieodpłatnie Związkowi (obecnie Spółka z o.o.) do użytkowania w celu pozyskiwania wody. Gmina ponownie przejęła budynek 1 stycznia 2000 r., zaś w latach 2000-2002 prowadziła sprzedaż na rzecz mieszkańców wody pozyskiwanej z tej przepompowni, która to czynność opodatkowana została według 7% stawki podatku VAT. W 2003 r. zaniechano sprzedaży wody z tego ujęcia i od tego czasu budynek nie jest używany i potrzebny, więc przeznaczony został do sprzedaży wraz z działką.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki nr 781/4 zabudowanej starym, zdewastowanym budynkiem, można zwolnić od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), natomiast sprzedaż działki nr 224/1 podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, czyli 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki nr 781/4 zabudowanej starym, zdewastowanym budynkiem, zwolniona jest od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ budynek będący przedmiotem sprzedaży uznano za towar używany i zwolniony z opodatkowania VAT, a na podstawie art. 29 ust. 5 tej ustawy, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu i „również stosuje się zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem”.

Według Wnioskodawcy, sprzedaż działki nr 224/1, mimo że w ewidencji gruntów posiada symbol RV, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na swoje przeznaczenie w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, według którego posiada cechy gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), o czym stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 wskazanej ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku zbycia zabudowanych gruntów w zakresie podatku od towarów i usług czynność ta będzie uzależniona od statusu budynków i budowli na tym gruncie posadowionych.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli ich byt prawny w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W myśl art. 41 ust. 1 omawianej ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w przepisach samej ustawy, jak i w aktach wykonawczych do tej ustawy przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od tego podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Z kolei, w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, ustawodawca zwolnił od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług definicją, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności opodatkowanych, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu,
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ustawodawca zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostaw nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do treści art. 43 ust 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Gmina planuje sprzedaż nieruchomości składającej się z dwóch odrębnych działek: nr 224/1 i nr 781/4. Działka nr 781/4 zabudowana jest używanym budynkiem po byłej pompowni wody w złym stanie technicznym. Działka nr 224/1 jest niezabudowana. Obie działki znajdują się na terenie, na którym nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie natomiast ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, działki te położone są na terenie istniejącego i projektowanego zainwestowania wsi – teren zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej z dopuszczeniem usług. Budynek znajdujący się na działce nr 781/4 zbudowany został przez Gminę w 1974 r. z przeznaczeniem na przepompownię wody. Nigdy nie ponoszono nakładów na jego ulepszenie.

Jednocześnie z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, iż nigdy nie zawierano żadnych umów cywilnoprawnych dotyczących niezabudowanej działki nr 224/1, przy czym na mocy porozumienia budynek przepompowni przekazany został nieodpłatnie Związkowi (obecnie Spółka z o.o.) do użytkowania w celu pozyskiwania wody. Gmina przejęła ponownie budynek w dniu 1 stycznia 2000 r., prowadząc w latach 2000-2002 sprzedaż na rzecz mieszkańców wody pozyskiwanej z tej przepompowni (czynność ta została opodatkowana według 7% stawki podatku VAT). W 2003 r. zaniechano sprzedaży wody z tego ujęcia i od tego czasu budynek nie jest używany.

A zatem okoliczności sprawy wskazują, iż dostawa działki gruntu, na którym znajduje się budynek przepompowni (działka nr 781/4), dokonana zostanie przed pierwszym zasiedleniem w rozumieniu wskazanego wcześniej art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Wprawdzie pompownia oddana była w użytkowanie Międzygminnemu Związkowi Wodociągów i Kanalizacji, jednakże użytkowanie było nieodpłatne, co wyklucza przyjęcie w niniejszej sprawie, że nastąpiło świadczenie usług zrównane z odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, pompownia wykorzystywana była do pozyskiwania wody, która w latach 2000-2002 odpłatnie była dostarczana mieszkańcom, lecz z opisanej we wniosku sytuacji nie wynika jakoby doszło w tym przypadku do oddania budynku tej pompowni do korzystania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Konsekwentnie zatem nie będzie miało zastosowania w przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do zabudowanej budynkiem pompowni działki gruntu nr 781/4, zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie natomiast zwolnienie tej dostawy, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, albowiem – co wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego – nie wystąpią negatywne przesłanki wykluczające możliwość zastosowania tego zwolnienia (budynek pompowni wybudowano w 1974 r. (co oznacza, że w stosunku do tego budynku nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i nie dokonywano jego ulepszeń).

Mając na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że jako prawidłowy należy uznać pogląd wyrażony przez Wnioskodawcę, zgodnie z którym sprzedaż działki nr 224/1, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22%, w oparciu o treść art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na swoje przeznaczenie, wynikające ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (grunt przeznaczony pod zabudowę). W tym przypadku bowiem nie może znaleźć zastosowania zwolnienie z opodatkowania, na podstawie powołanego uprzednio art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalniającego od podatku dostawę gruntów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast jako nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż działki nr 781/4 zabudowanej starym, zdewastowanym budynkiem, zwolniona jest od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ w tym przypadku przedmiot czynności sprzedaży obejmuje nieruchomość, nie zaś ruchomość. Wykluczone jest więc zastosowanie dla tej transakcji zwolnienia od podatku, na podstawie powołanej przez Wnioskodawcę podstawie prawnej. Wskazana czynność korzysta jednakże ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy. Zwolnieniu podlega również grunt, na którym znajduje się opisany budynek przepompowni.

Dokonując zatem całościowej oceny przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska uznano je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.