INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 26 października 2009 r.) .), uzupełnionym pismami: z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 16 grudnia 2009 r.) oraz z dnia 24 grudnia 2009 r. (data wpływu 29 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2009 r. do Urzędu Skarbowego Wnioskodawca złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania.

Pismem z dnia xx października 2009 r. nr ……… Naczelnik Urzędu Skarbowego, zgodnie z art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770) - przekazał wniosek Pana do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r., Wnioskodawcy jest - w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 17 grudnia 2009 r., znak ILPB2/415-1029/09-2/ES wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 17 grudnia 2009 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 21 grudnia 2009 r.), natomiast w dniu 29 grudnia 2009 r. (data nadania 24 grudnia 2009 r.) do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił przedmiotowy wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Starostwo powiatowe pismem z dnia xx września 2005 r. poinformowało Wnioskodawcę, że prowadzi postępowanie w sprawie regulacji stanu prawnego nieruchomości zajętej pod drogę powiatową o powierzchni 0,0195 ha objętej Kw xxxxxx prowadzonej przez sąd rejonowy. Nieruchomość ta w trybie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną, z dniem 1 stycznia 1999 r. stała się z mocy prawa własnością powiatu za odszkodowaniem. Odszkodowanie takie wypłaca się na wniosek właściciela nieruchomości na dzień 31 grudzień 1998 r. lub jego spadkobierców. Po przeprowadzeniu badania ksiąg wieczystych i ewidencji gruntów stwierdzono, że na dzień 31 grudnia 1998 r. w Księdze wieczystej jako właściciel uwidoczniony był ojciec Zainteresowanego, który zmarł xx sierpnia 2002 r.

Wnioskodawca wyjaśnił, iż w dniu x października 2002 r., po przeprowadzonym postępowaniu spadkowym sąd stwierdził, że spadek po spadkodawcy nabyli jego dzieci, czyli Wnioskodawca i Jego siostra – po 1/2 części spadku wprost każde z nich.

Ponadto Zainteresowany poinformował, iż decyzją starosty z dnia x kwietnia 2009 r. orzeczono dla Niego odszkodowanie za 1/2 przedmiotowej nieruchomości w kwocie 2 437,50 zł, które wypłacono w dniu xx września 2009 r. oraz odsetki za opóźnienie w wypłacie odszkodowania w wysokości 113,73 zł.

Natomiast decyzją starosty z dnia x grudnia 2009 r. postanowiono zwaloryzować odszkodowanie za okres zwłoki i wypłacić Wnioskodawcy kwotę w wysokości 11,64 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek, od wypłaconego odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną, od odsetek za opóźnienie wypłaty odszkodowania oraz od zwaloryzowanej kwoty za opóźnienie wypłaty odszkodowania...

Jeśli tak to w jakiej wysokości i w jakim terminie...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku płacenia podatku od ww. odszkodowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. z treści zacytowanego przepisu jednoznacznie wynika zasada powszechności opodatkowania podatkiem dochodowym wszystkich dochodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwolnione z opodatkowania są przychody z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Zwolnienie to nie dotyczy przypadków, gdy właściciel nieruchomości nabył jej własność w okresie dwóch lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowe odszkodowanie wypłacone zostało na podstawie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. u. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 ze zm.). Stosownie do treści art. 73 ust. 1 ww. ustawy, nieruchomości pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. we władaniu Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, nie stanowiące ich własności, a zajęte pod drogi publiczne, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub właściwych jednostek samorządu terytorialnego za odszkodowaniem.

Odszkodowanie, o którym mowa powyżej wypłaca:

• gmina w odniesieniu do dróg będących w dniu 31 grudnia 1998 r. drogami gminnymi,

• Skarb Państwa w odniesieniu do pozostałych dróg (art. 73 ust. 2 cyt. wyżej ustawy).

W myśl art. 73 ust. 4 ww. ustawy odszkodowanie, o którym mowa w ust 1 i 2 będzie ustalane i wypłacane według zasad i trybu określonych w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości, na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa. Podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości według stanu z dnia wejścia w życie ustawy, przy czym nie uwzględnia się wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego trwałymi nakładami poczynionymi po utracie przez osobę uprawnioną prawa do władania gruntem. (art. 73 ust. 5 ww. ustawy).

Kwestie odszkodowań za wywłaszczone nieruchomości reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. u. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Tak więc odszkodowanie, o którym mowa w art. 73 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. u. z 1998 r. Nr 133, poz. 872 ze zm.), jest odszkodowaniem wypłaconym stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż otrzymana przez Wnioskodawcę należność w postaci odszkodowania, za nieruchomość przejętą z mocy prawa przez jednostkę samorządu terytorialnego na własność, pod drogę publiczną, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc Zainteresowany nie ma obowiązku uiszczenia podatku od ww. należności.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że z uwagi na nieuzupełnienie przez Wnioskodawcę wniosku w określonym terminie o własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do pytań dotyczących kwestii opodatkowania odsetek oraz zwaloryzowanej kwoty za opóźnienie wypłaty odszkodowania, a także wysokości podatku i terminu jego uiszczenia nie ustosunkował się w interpretacji do powyższych kwestii.

Zauważyć należy, iż w wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych wniosku, Zainteresowany został wezwany do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego stosownie do wszystkich zaprezentowanych pytań.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skarg do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.