INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 14 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki Komandytowej wydatków ponoszonych na rzecz członków zarządu zatrudnionych na podstawie umów o pracę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki Komandytowej wydatków ponoszonych na rzecz członków zarządu zatrudnionych na podstawie umów o pracę.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. nr ILPB1/415-1214/09-2/AMN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 13 stycznia 2010 r., wniosek uzupełniono w dniu 14 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wspólnikami Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka Komandytowa są Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca Komplementariuszem, posiadająca 0,5% udziałów oraz spółka niemiecka będąca Komandytariuszem, posiadająca 99,5% udziałów. Zgodnie z umową Spółki Komandytowej za reprezentację i prowadzenie spraw Spółki wspólnicy mogą pobierać wynagrodzenie, które zatwierdza uchwała wspólników. w Spółce Komandytowej zatrudnione są na podstawie umów o pracę osoby będące jednocześnie wspólnikami Sp. z o.o. która jest Komplementariuszem w Spółce Komandytowej. Osoby te zatrudnione są na stanowiskach członków zarządu.

Spółka Komandytowa zamierza również zawrzeć z Komplementariuszem umowę cywilnoprawną, której przedmiotem będzie świadczenie usług menadżerskich.

W związku z powyższym w odniesieniu do przedstawionego stany faktycznego zadano następujące pytanie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki Komandytowej wydatków ponoszonych na rzecz członków zarządu zatrudnionych na podstawie umów o pracę.

Czy wydatki ponoszone na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę na stanowiskach członków zarządu stanowią w całości dla Spółki Komandytowej koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę Komandytową na rzecz członków zarządu zatrudnionych na podstawie umów o pracę stanowią dla Spółki w całości koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Również wydatki z tytułu wynagrodzenia z umowy cywilnoprawnej na rzecz Komplementariusza, będącego osobą prawną, stanowić będzie koszt uzyskania przychodu. Po zakończeniu okresu obrachunkowego dochodem Komplementariusza będzie 0,5% dochodu Spółki Komandytowej, natomiast dochodem Komandytariusza będzie 99,5% dochodu Spółki Komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki Komandytowej wydatków ponoszonych na rzecz członków zarządu zatrudnionych na podstawie umów o pracę uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W art. 23 ww. ustawy został ujęty zamknięty katalog wydatków, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 6ba.

Zatem w przypadku, gdy należności wynikające z zawartych umów o pracę zostaną wypłacone, wyłączenie o którym mowa w ww. art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miało zastosowania.

Reasumując, wydatki ponoszone na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę na stanowiskach członków zarządu stanowią w całości dla Spółki Komandytowej koszty uzyskania przychodów.

Tut Organ zaznacza, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe ze względu na błędne uzasadnienie tego stanowiska, określające jako właściwe dla przedmiotowej sprawy przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z art. 1 ust. 2 ww. ustawy z dnia 14 czerwca 2000 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. Nr 54, poz. 654 ze zm.), jej regulacje prawne mają zastosowanie m.in. do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej.

Tak więc podstawę do uznania wydatków ponoszonych przez spółkę komandytową do kosztów uzyskania przychodów stanowią przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla poszczególnych wspólników Spółki Komandytowej.

Wniosek bowiem złożyła spółka osobowa, która nie posiada podmiotowości prawnopodatkowej, a zatem dla celów podatkowych jest „transparentna”, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy spółki.

Przychody i koszty powstające w spółce komandytowej przypisywane są odpowiednio do jej wspólników, którzy, w zależności od ich formy prawnej, podlegają z tego tytułu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wskazuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych możliwe jest poprzez złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich pozostałych zastrzeżeń określonych w ustawie Ordynacja podatkowa, warunkujących wydanie interpretacji indywidualnej, odpowiednio przez osoby prawne lub osoby fizyczne – wspólników spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki Komandytowej wynagrodzenia z tytułu umowy cywilnoprawnej wypłacanego na rzecz Komplementariusza, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2010 r. nr ILPB1/415-1214/09-5/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.