INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2010 r. (data wpływu 3 marca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 28 maja 2010 r. oraz w dniu 8 czerwca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 20010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 18 maja 2010 r. Nr ITPB2/415-232/10-2/MM oraz z dnia 1 czerwca 2010 r. Nr ITPB2/415-232/10-3/MM wezwano Wnioskodawczynię do ich usunięcia. Wniosek uzupełniony został w dniach 28 maja 2010 r. oraz 8 czerwca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2004 Wnioskodawczyni wraz z trzema innymi osobami odziedziczyła mieszkanie po zmarłym ojcu – Jej przypadła w udziale #188; spadku. W roku 2009 na drodze sądowej nastąpił dział spadku, w wyniku którego pozostali spadkobiercy zrzekli się odpłatnie na Jej rzecz udziałów w tym mieszkaniu. Podatek od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawczyni opłaciła. Dnia 11 lutego 2010 r. przedmiotowe mieszkanie zostało sprzedane, a pieniądze uzyskane z tej sprzedaży Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć w części na spłatę pozostałych spadkobierców. W urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni uzyskała informację, że będzie zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego od #190; wartości sprzedanego lokalu mieszkalnego, ponieważ od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie, do daty zbycia nie upłynęło pięć lat.

Ze sprzedaży lokalu Wnioskodawczyni uzyskała kwotę 130.000 zł, z której opłaciła prowizję Agencji Nieruchomości zajmującej się sprzedażą tego mieszkania. Wydatki z tego tytułu wyniosły 4.758 zł. (3.900 plus VAT).

Po spłaceniu trzech pozostałych spadkobierców Wnioskodawczyni pozostanie kwota 28.674 zł 68 gr.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty 19% podatku dochodowego od kwoty 97.500 zł, czy też od kwoty, która faktycznie Jej pozostanie po spłaceniu pozostałych spadkobierców, tj. od kwoty 28.674 zł 68 gr...
2. Czy interpretacja będzie wiążąca dla organu podatkowego...

Zdaniem Wnioskodawczyni będzie Ona zobowiązana do zapłaty podatku od kwoty 28,674 zł 68 gr. Wnioskodawczyni nie zaciągnęła kredytu na spłatę pozostałych spadkobierców, ponieważ tylko jej mąż pracuje, a małżonkowie mają na utrzymaniu troje dzieci w wieku szkolnym.

Pieniądze które zostaną Wnioskodawczyni po spłacie zamierza przeznaczyć na ukończenie domu, którego jest współwłaścicielką.

Wydana interpretacja powinna być wiążąca dla właściwego dla Niej Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-d) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie a w przypadku innych rzeczy pół roku licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

Z analizy zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wynika, że w 2004 r. po śmierci ojca jako jeden ze spadkobierców nabyła Pani prawo do #188; części lokalu mieszkalnego. W 2009 r. miał miejsce dział spadku i zniesienie współwłasności, w wyniku którego pozostali spadkobiercy zrzekli się odpłatnie na Pani rzecz swych udziałów w odziedziczonym lokalu mieszkalnym. Tym samym w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności stała się Pani właścicielką całego lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia spadku przez Wnioskodawcę i pozostałych spadkobierców jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawczynię i pozostałych spadkobierców spadku jest data śmierci ojca, tj. 2004 r.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia praw do spadku sąd nie określa składników masy spadkowej i nie dokonuje podziału tych składników pomiędzy poszczególnych spadkobierców. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, iż dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Za datę nabycia nieruchomości, w przypadku gdy była ona przedmiotem działu spadku, uważa się datę, w której dokonano przeniesienia własności nieruchomości na nowego właściciela. Jeżeli w wyniku działu spadku udział w nieruchomości się zwiększa, tj. przekracza udział nabyty uprzednio w spadku, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Na postawie przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż w drodze spadku w 2004 r. nabyła Pani udział w masie spadkowej w wysokości #188;, która obejmowała lokal mieszkalny. Natomiast w wyniku działu spadku w 2009 r. nabyła Pani na wyłączną własność przedmiotowy lokal. Następnie w dniu 11 lutego 2010 r. dokonała Pani jego sprzedaży.

Z powyższego wynika, że wartość majątku jaka przypadła Pani po dziale spadku przewyższa wartość udziału jaki przysługiwał Pani w całej masie spadkowej, to taki dział spadku, w części przewyższającej wartość udziału nabytego w spadku należy zawsze traktować jako nabycie.

Również zobowiązanie do spłaty pozostałych spadkobierców potwierdza, iż podział majątku nie był ekwiwalentny i wartość tego majątku po dziale spadku przewyższa wartość udziału jaki nabyła Pani w całej masie spadkowej.

W myśl art. 30e ust. 1, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1 jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z art. 19 ust.3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

• koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,
• prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,
• koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,
• wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,
• koszty i opłaty sądowe.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie zdarzenia przyszłego należy wskazać, że przychód uzyskany ze sprzedaży tego lokalu odpowiadający udziałowi nabytemu w drodze spadku w 2004, tj. w 1/4, nie będzie stanowił źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie i tym samym nie będzie skutkował obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży tego lokalu odpowiadający udziałowi nabytemu w 2009 r. w drodze działu spadku, tj. w #190; podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, chyba że zostanie objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. gdy Wnioskodawczyni poniesie wydatki wymienione w art. 21 ust. 25 tej ustawy np. na budowę budynku mieszkalnego, którego jest współwłaścicielką.

Jeżeli wartość lokalu mieszkalnego wykazana w akcie notarialnym (130.000 zł) nie odbiega od wartości rynkowej, przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym będzie wynosił 97.500 zł. Powyższą kwotę można pomniejszyć o koszty odpłatnego zbycia, w część odpowiadająca udziałowi w lokalu mieszkalnym, jaki uzyskała Pani w drodze działu spadku (3/4 od 4.758 zł), czyli 3.568 zł 50gr.

Definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości. Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenia przyszłe należy więc stwierdzić, iż do kosztów uzyskania przychodu może Pani zaliczyć koszty poniesione w związku z nabyciem udziałów w lokalu mieszkalnym na podstawie działu spadku, tj. spłatę która zostanie przez Panią dokonana na rzecz pozostałych spadkobierców oraz opłaty związane z nabyciem tego udziału, np. zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych.

Natomiast jak wynika z art. 14k - art. 14n Ordynacji podatkowej, normujących zakres ochrony prawnej przysługującej podmiotom, które uzyskały interpretacje indywidualne, funkcja gwarancyjna tych rozstrzygnięć realizuje się w przypadku zastosowania się przez zainteresowanego do wydanego na jego rzecz rozstrzygnięcia. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 14k § 1 powołanej ustawy, zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Zastosowanie się do uzyskanej interpretacji jest jednak możliwe wyłącznie wówczas, gdy rzeczywiście zaistniały stan faktyczny jest tożsamy ze stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym we wniosku o jej wydanie. Okoliczności takie, jak nieprecyzyjne sformułowanie wniosku, pominięcie elementów stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) istotnych z punktu widzenia ich oceny prawnej, wskazanie elementów stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), które nie pojawiają się w rzeczywiście zaistniałym stanie faktycznym, mają zatem wpływ na kwestię możliwości skorzystania z ochrony prawnej przewidzianej przepisami Ordynacji podatkowej. Organ wydający interpretacje indywidualne nie jest bowiem uprawniony do prowadzenia postępowania dowodowego w celu ustalenia okoliczności faktycznych sprawy - dokonując rozstrzygnięcia opiera się wyłącznie na okolicznościach faktycznych przedstawionych przez wnioskodawcę.

Podmiot, któremu udzielono interpretacji indywidualnej nie ma przy tym obowiązku stosowania się do tego rozstrzygnięcia. Wyłącznie od jego woli zależy, czy zachowa się w sposób wskazany przez organ upoważniony jako zgodny z przepisami prawa podatkowego. Co więcej, bez względu na decyzję wnioskodawcy w tej kwestii, interpretacja indywidualna nie ma charakteru wiążącego dla organów podatkowych właściwych dla wnioskodawcy ze względu na sprawę będącą jej przedmiotem. Organ podatkowe mogą nie uwzględniać interpretacji indywidualnej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej. Jeżeli jednak wnioskodawca zastosował się do uzyskanego rozstrzygnięcia, to w myśl art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej, nie może mu to szkodzić. Przejawy tego "nieszkodzenia" normują szczegółowo przepisy art. 14k - 14n omawianej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.