Rodzaj ten obejmuje budynki, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych, takie jak:
- budynki jednorodzinne (wolnostojące lub w zabudowie bliźniaczej, szeregowej albo grupowej posiadające własne wejście z poziomu gruntu),
- budynki o dwóch mieszkaniach( wolnostojące lub w zabudowie bliźniaczej, szeregowej albo grupowej o dwóch mieszkaniach), |
- budynki o trzech lub więcej mieszkań,
- domy opieki społecznej (bez opieki medycznej), hotele robotnicze, domy dziecka, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, placówki opiekuńczo-wychowawcze, domy dla bezdomnych i tym podobne budynki zbiorowego zamieszkania dla ludzi starszych, studentów dzieci i innych grup społecznych,
- budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych,
- budynki rezydencji prezydenckich i biskupich.
Rodzaj ten nie obejmuje:
- budynków szpitali, klinik i innych budynków w zakresie opieki zdrowotnej, sklaysifkowanych w rodzaju 106,
- hoteli i podobnych budynków krótkotrwałego zakwaterowania, sklasyfikowanych w rodzaju 109,
- budynków niemieszkalnych na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, sklasyfikowanych w rodzaju 109.

Zgodnie z prawem, jedynie podatnik ma możliwość, prawo i obowiązek zaklasyfikowania swojej działalności czy produktu do określonego grupowania. GUS wydaje pomocniczo tzw. informacje dotyczące standardów klasyfikacyjnych, jednak to na podatniku ciąży obowiązek odpowiedniego opisania stanu faktycznego. Wadliwie opisany stan faktyczny oznaczać może nieprawidłową interpretację GUS. Ważne, aby już na etapie przygotowywania wniosku do GUS wiedzieć, od jakich okoliczności w danym przypadku zależy klasyfikacja działalnosci czy produktu. Poza tym w razie uzasadnionych wątpliwości można przy pomocy doradcy jeszcze przed złożeniem wniosku do GUS faktycznie dostosować działalność czy produkt do zasad umożliwiajacych stosowanie korzystniejszych symboli statystycznych.