KŚT 46 - Urządzenia do wymiany ciepła
Klasyfikacja Środków Trwałych | stan prawny 23.11.2024
1
46
|
Urządzenia do wymiany ciepła
Podgrupa ta obejmuje: - aparaty ogólnego zastosowania używane w przemyśle i poza przemysłem w procesach technologicznych wymiany ciepła. Podgrupa ta nie obejmuje: - rurociągów i tras między aparatami, sklasyfikowanych w rodzaju 211, - wymienników przeponowych rurowych, sklasyfikowanych w rodzaju 465. Wymiennik ciepła - urządzenie służące do wymiany energii cieplnej między dwoma jej nośnikami, tj. substancjami będącymi w stanie ciekłym lub gazowym. Wymienniki ciepła mogą mieć różną konstrukcję, lecz zwykle składają się z długiej rury wykonanej z tworzywa będącego dobrym przewodnikiem ciepła. Wymiana ciepła od gorącego płynu do ściany albo powierzchni rurki jest dokonywana przez konwekcję - przez ścianę rurki albo płytę przez przewodzenie i dalej przez konwekcję do zimnego płynu. W celu powiększenia powierzchni wymiany ciepła wymiennik może być wyposażony w ożebrowanie. W skład wyposażenia poszczególnych obiektów-wymienników wchodzą m.in.: - przyrządy kontrolno-pomiarowe, armatura, wbudowany silnik elektryczny, wypełnienia, wymurówki, , izolacje, fundamenty. Granice obiektu stanowią króćce wlotowe i wylotowe, z wyłączeniem zaworów lub zasuw odcinających, a w przypadku części napędzającej - sprzęgło lub koło napędowe. Jeżeli celem wymiennika ciepła jest schłodzenie płynu roboczego, nazywa się go chłodnicą. Jeśli ogrzanie płynu roboczego - nagrzewnicą. |
Wymienniki przeponowe dwupłaszczowe
| |
Wymienniki przeponowe płaszczowo-rurkowe
| |
Wymienniki przeponowe komorowo-grzejnikowe
| |
Wymienniki przeponowe płaszczowo-wężownicowe
| |
Wymienniki przeponowe dwupłaszczowo-wężownicowe
| |
Wymienniki przeponowe rurowe
| |
Wymienniki przeponowe kanałowe
| |
Pozostałe urządzenia do wymiany ciepła
Rodzaj ten obejmuje: - chłodnice odmulin i prób kołowych rozkładni gazu (469-0), - pozostałe aparaty ogólnego zastosowania w procesach technologicznych do wymiany ciepła. | |
Zgodnie z prawem, jedynie podatnik ma możliwość, prawo i obowiązek zaklasyfikowania swojej działalności czy produktu do określonego grupowania. GUS wydaje pomocniczo tzw. informacje dotyczące standardów klasyfikacyjnych, jednak to na podatniku ciąży obowiązek odpowiedniego opisania stanu faktycznego. Wadliwie opisany stan faktyczny oznaczać może nieprawidłową interpretację GUS. Ważne, aby już na etapie przygotowywania wniosku do GUS wiedzieć, od jakich okoliczności w danym przypadku zależy klasyfikacja działalnosci czy produktu. Poza tym w razie uzasadnionych wątpliwości można przy pomocy doradcy jeszcze przed złożeniem wniosku do GUS faktycznie dostosować działalność czy produkt do zasad umożliwiajacych stosowanie korzystniejszych symboli statystycznych.
|
1
KŚT - Objaśnienia
∟1.1. Uwagi ogólne
Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.
Stawki amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych
∟Wartości niematerialne i prawne nie są wykazywane w Klasyfikacji Środków Trwałych (poza prawami spółdzielczymi), w związku z czym ich stawki amortyzacyjne nie są określane przez załącznik do ustawy o PIT, jak to się dzieje w przypadku środków trwałych.