Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1309/12/AK
z 16 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 03 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki związane z patrycypacją w budowę drogi publicznej mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki związane z patrycypacją w budowę drogi publicznej mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbierania odpadów, odzysku surowców z materiałów segregowanych oraz sprzedaży hurtowej odpadów i złomu. Aby zapewnić wybudowanym obiektom odpowiedni dostęp do ciągów komunikacyjnych, Spółka zawarła z Gminą umowę, na mocy której patrycypuje w kosztach budowy drogi publicznej. Umożliwi to dużym samochodom dostęp do Zakładu. Wysokość patrycypacji Spółki wynosi 50% kosztów wybudowania drogi.

Wydatki te są nakładami na infrastrukturę komunikacyjną, niezbędną do funkcjonowania Zakładu. Zapewnienie dostępu do ciągów komunikacyjnych jest niezbędne zarówno ze względu na konieczność zapewnienia skutecznego dojazdu do drogi przeciwpożarowej Zakładu, jak i sprawnego przebiegu dostaw materiałów oraz sprzyjaniu bezpieczeństwu dojeżdżających do pracy pracowników. Umożliwi również komfortowy dojazd potencjalnym kontrahentom co jest jednym z czynników warunkujących komercyjny sukces prowadzonych przez Spółkę sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z patrycypacją Spółki w budowie drogi publicznej mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia?

W ocenie Spółki, środki pieniężne przekazywane Gminie na podstawie umowy i przeznaczone na budowę drogi prowadzącej do obiektów Spółki winny zostać zaliczone do kosztów podatkowych potrącanych w momencie ich poniesienia. Należy również zaznaczyć, iż świadczenia Spółki nie mogą być uznane za darowiznę, ponieważ darowizna ma charakter świadczenia nieodpłatnego i nieekwiwalentnego a Spółka uzyskuje możliwość korzystania z wybudowanej drogi. Uznanie wydatków ponoszonych przez Spółkę za darowiznę wyklucza także fakt, że jest ona zobligowana do poniesienia nakładów na budowę drogi na podstawie art. 16 ust. 1 o drogach publicznych.

Zdaniem Spółki, wydatki na budowę drogi jako związane z całokształtem funkcjonowania zakładu są kosztem uzyskania przychodów w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ponieważ zostały spełnione następujące przesłanki:

• wydatki zostały poniesione przez Spółkę,
• wydatki zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów,
• wydatki nie są zaliczane do katalogów wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, ujętych w art. 16 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Z powyższego zatem wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelakie, racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, której celem jest osiągnięcie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. W celu uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu nie jest konieczne wskazanie bezpośredniego związku pomiędzy ponoszonymi wydatkami a konkretnym przychodem. Spółka stoi na stanowisku, że omówione powyżej przesłanki uznania wydatków na budowę drogi za koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia zostały przez Spółkę spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka zawarła z Gminą umowę, na mocy której patrycypuje w kosztach budowy drogi publicznej. Umożliwi to dużym samochodom dostęp do Zakładu. Wysokość patrycypacji Spółki wynosi 50% kosztów wybudowania drogi. Wydatki te są nakładami na infrastrukturę komunikacyjną, niezbędną do funkcjonowania Zakładu. Zapewnienie dostępu do ciągów komunikacyjnych jest niezbędne zarówno ze względu na konieczność zapewnienia skutecznego dojazdu do drogi przeciwpożarowej Zakładu, jak i sprawnego przebiegu dostaw materiałów oraz sprzyjaniu bezpieczeństwu dojeżdżających do pracy pracowników. Umożliwi również komfortowy dojazd potencjalnym kontrahentom co jest jednym z czynników warunkujących komercyjny sukces prowadzonych przez Spółkę sprzedaży.

Kwestia związana z momentem potrącalności kosztów uzyskania przychodów została uregulowana w przepisach art. 15 ust. 4 - ust. 4e updop.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d updop stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty „pośrednie”) to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z patrycypacją w budowie drogi publicznej, należy kwalifikować do kosztów „pośrednich”, gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Zakład przychodach, ale ich poniesienie ma wpływ na ich uzyskanie. Wydatki te winny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.