INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2010r. (data wpływu do tut. Biura 19 lutego 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rodzaju ksiąg podatkowych, do których prowadzenia obowiązany jest Wnioskodawca w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rodzaju ksiąg podatkowych, do których prowadzenia obowiązany jest Wnioskodawca w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym prowadzącym od dnia 20 stycznia 2003r. działalność gospodarczą, m.in. w zakresie usług turystycznych i sanatoryjnych. Z racji osiąganych obrotów prowadził w ostatnich latach księgi rachunkowe. Także w 2009r. osiągnął przychód w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przekraczający równowartość 1.200.000 euro. W dniu 5 stycznia 2010r. wykreślił tę działalność z ewidencji działalności gospodarczej i 6 stycznia zarejestrował pod inną nazwą działalność gospodarczą w tym samym zakresie i prowadzoną w tym samym miejscu.

Zgłosił jako formę ewidencji podatkowej podatkową księgę przychodów i rozchodów. Został jednak przez doradcę podatkowego poinformowany, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, a nie prowadzonych przez te osoby firm i doradca ten prowadzi obecnie nadal księgi rachunkowe (a dodatkowo – do czasu uzyskania interpretacji w tej sprawie – podatkową księgę przychodów i rozchodów, ze względu na dokonane przez Wnioskodawcę zgłoszenie o zaprowadzeniu tej księgi).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym może prowadzić dla nowo zarejestrowanej firmy podatkową księgę przychodów i rozchodów...

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, po ponownym przeanalizowaniu sytuacji uważa, że w opisanym stanie faktycznym właściwą formą ewidencji są księgi rachunkowe. De facto w prowadzonej działalności nie wystąpił bowiem ani jeden dzień przerwy, nie nastąpiła także zmiana rodzaju i miejsca prowadzenia działalności, a jedynie zmiana nazwy firmy. Skoro więc nie nastąpiła np. zmiana formy prawnej (np. poprzez założenie spółki cywilnej lub innej spółki osobowej), to jest on podmiotem zobowiązanym do prowadzenia ksiąg rachunkowych wobec przekroczenia limitu przychodów, o którym mowa w art. 24a ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307) o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.