INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 29 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kapitałów pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kapitałów pieniężnych.

Wezwaniem z dnia 19 lutego 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o wyczerpujące przedstawienie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 4 marca 2010 r. (data wpływu 8 marca 2010 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą obywatelstwo polskie i stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W latach poprzedzających rok 2009 Wnioskodawca nabył produkt strukturyzowany (dalej: Produkt) emitowany przez podmiot posiadający siedzibę w Wielkiej Brytanii (dalej: Emitenta). Produkt jest instrumentem finansowym, który przy wycenie odwołuje się do wartości następujących wskaźników giełdowych: indeks Standard Poor’s 500, indeks Euro Stoxx 50 i indeks Nikkei. Środki pozyskiwane przez Emitenta ze sprzedaży Produktu mogą być przeznaczane przez Emitenta na zakup papierów dłużnych, akcji bądź instrumentów bazowych (np. inwestycje w indeksy giełdowe, wskaźniki rynkowe, waluty), ze szczególnym uwzględnieniem instrumentów pochodnych.

Produkt był oferowany przez Emitenta w ramach oferty prywatnej tzn. nie był oferowany w ramach emisji na giełdzie papierów wartościowych. Była to inwestycja zawierana na okres trzech lat, gdzie walutą rozliczeniową był dolar amerykański (USD). Klienci, którzy zakupili Produkt mają możliwość jego zbywania w dowolnym momencie na rzecz Emitenta. Jednocześnie, klienci mogą zbyć Produkt podmiotom trzecim w ramach umowy cywilnoprawnej, z zastrzeżeniem uprzedniego powiadomienia Emitenta o zamiarze sprzedaży i stronach transakcji oraz jego zgody na zmianę podmiotów. W przypadku, gdy klient nie sprzeda Produktu, Emitent zobowiązuje się do jego odkupienia w terminie wykupu.

Produkt nie zapewniał bezwarunkowej ochrony zainwestowanego kapitału, a jedynie warunkową ochronę kapitału tzn. przy określonych warunkach rynkowych Wnioskodawca mógł ponieść finansową stratę.

W roku 2009 Wnioskodawca dokonał zbycia Produktu na rzecz Emitenta przed terminem wykupu tj. przed upływem trzech lat, na który to okres była zawierana inwestycja. W ramach inwestycji Podatnik uzyskał przychody składające się z dwóch składowych:

1. kwartalnych wypłat dokonywanych przez Emitenta, które były wyliczone jako np. 7,40% w skali roku od kapitału zainwestowanego przy nabyciu Produktu, oraz
2. ceny uzyskanej ze sprzedaży Produktu Emitentowi przed terminem wygaśnięcia Produktu, która stanowiła cenę rynkową określoną przez Emitenta na dzień sprzedaży.

Cena sprzedaży określona została przez Emitenta z uwzględnieniem następujących zasad:

1. Jeśli w momencie sprzedaży Produktu przez Emitenta żaden z trzech wskazanych powyżej indeksów znajdujących się w koszyku indeksów nie spadłby poniżej poziomu ustalonego w ofercie, Wnioskodawca powinien uzyskać kwotę równą co najmniej zainwestowanemu kapitałowi.
2. Jeśli jakikolwiek z indeksów znajdujących się w koszyku spadłby poniżej ustalonego poziomu w ciągu trwania inwestycji, Wnioskodawca powinien otrzymać wypłatę równą iloczynowi kwoty zainwestowanej oraz ilorazu wskaźnika indeksu na dzień zakończenia umowy w stosunku do jego wskaźnika na dzień wskazany w momencie nabycia Produktu, nie więcej jednak niż kwota zainwestowanego kapitału. Do wyliczenia powyższej kwoty jest uwzględniony ten indeks, który miał największy spadek podczas trwania inwestycji. Jeśli np. indeks SP 500 w trakcie trwania inwestycji spada do poziomu 59% wartości tego indeksu wskazanego w momencie nabycia Produktu, a następnie wynosi 80% wartości tego indeksu na dzień zakończenia inwestycji, wówczas Wnioskodawca powinien otrzymać wypłatę równą 80% zainwestowanego kapitału.

W związku z faktem, iż na dzień sprzedaży Produktu indeksy znajdujące się w koszyku znajdowały się poniżej poziomu ustalonego dla tego instrumentu finansowego, Wnioskodawca poniósł na sprzedaży stratę tj. cena uzyskana ze sprzedaży produktu była niższa niż cena jego zakupu.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku podano, iż Wnioskodawca – Jego zdaniem – jest polskim rezydentem podatkowym tj. posiada w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, natomiast produkt strukturyzowany opisany we wniosku spełnia kryteria finansowego kontraktu terminowego, a więc jest instrumentem finansowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskane z tytułu dysponowania i późniejszej sprzedaży produktu strukturyzowanego stanowią przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających, a uzyskana strata może pomniejszać inne dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, przychody z realizacji praw z nich wynikających oraz dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych...

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 updof, podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 9 ust. 1 updof, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie odrębnych przepisów updof oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 7 cytowanej ustawy identyfikuje jako odrębne źródło przychodów kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Do tej kategorii przychodów, stosownie do treści art. 17 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających.

W celu określenia zakresu pojęciowego tego źródła przychodów należy użyć definicji określonej w art. 5a pkt 13 updof, zgodnie z którą pochodnymi instrumentami finansowymi są instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Zgodnie z powołanym przepisem art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi finansowe kontrakty terminowe oraz inne równoważne instrumenty finansowe rozliczane pieniężnie.

Zgodnie z powszechnie obowiązującą definicją, za finansowy kontrakt terminowy należy uznać umowę zawieraną pomiędzy dwoma stronami, w której jedna zobowiązuje się do kupna, a druga do sprzedaży w ściśle określonym terminie w przyszłości i po ściśle określonej cenie w momencie zawierania kontraktu, w określonej ilości wystandaryzowanego instrumentu bazowego. Instrumentami bazowymi zaś mogą być papiery wartościowe, kursy walut, poziom stóp procentowych, indeksy giełdowe, towary lub inne instrumenty terminowe, czyli instrumenty stanowiące pokrycie dla szczególnych praw z papierów wartościowych.

W świetle powyższego, charakterystyka nabywanego przez Wnioskodawcę produktu strukturyzowanego polegająca na ustalaniu jego ceny sprzedaży w odwołaniu się do koszyka indeksów giełdowych (indeks Standard Poors 500, indeks Euro Stoxx 50 i indeks Nikkei) pozwala na zaklasyfikowanie go jako pochodnego instrumentu finansowego w rozumieniu art. 5a pkt 13 updof.

W wyniku takiego wnioskowania, wypłaty otrzymywane od Emitenta w odstępach kwartalnych należy interpretować jako realizację praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, zaś cenę uzyskaną przy zbyciu Produktu jako przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych, o czym stanowi przepis art. 17 ust. 1 pkt 10 updof.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1b updof przychód taki powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, przy czym jest on wyliczany jako wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Z uwagi na to, iż zbycie Produktu nastąpiło w walucie obcej, przy wyliczaniu przychodu należy wziąć pod uwagę kurs średni walut obcych ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Dochód z tytułu zbycia Produktu powinien być wyliczony jako różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych a sumą kosztów uzyskania przychodów, określonych na podstawie odrębnych przepisów i zawierających m.in. cenę nabycia Produktu.

W związku z faktem, iż wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych okazały się wyższe niż suma przychodów z tytułu sprzedaży Produktu, Wnioskodawca odnotował stratę z tytułu zbycia pochodnych instrumentów finansowych. Na podstawie art. 9 ust. 3 i 6 updof Wnioskodawca będzie miał prawo do rozliczenia tak wyliczonej straty z przychodami z kapitałów pieniężnych uzyskanymi w tym samym roku podatkowym oraz w następnych latach podatkowych. Zgodnie z dyspozycją tych przepisów, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty. Strata powinna być wykazana w zeznaniu podatkowym, składanym w terminie do 30 kwietnia roku następnego.

Powyższe stanowisko znajduje oparcie w dotychczasowych interpretacjach Ministra Finansów, w tym w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 stycznia 2010 r. znak IPPB2/415-657/09-2/MK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych (sprzedaż krótka) i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część (art. 9 ust. 6 ww. ustawy).

W myśl przepisów art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)–c).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających. Przychód określony w ust. 1 pkt 10 powstaje w momencie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych (art. 17 ust. 1b ww. ustawy).

Stosownie zaś do art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 ze zm.).

Przepis art. 2 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi stanowi, że instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

1. papiery wartościowe;
2. niebędące papierami wartościowymi:
   
   
   1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
   2. instrumenty rynku pieniężnego,
   3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
   4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
   5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
   6. niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
   7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
   8. kontrakty na różnicę,
   9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

W myśl art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a (art. 30b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody, o kórych mowa w ust. 1 pkt 6, 9 i 10, uzyskane w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Przepisy art. 30b ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30b ust. 3 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku oraz w jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, który ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce – w 2009 r. dokonał na rzecz Emitenta z siedzibą w Wielkiej Brytanii odpłatnego zbycia produktu strukturyzowanego stanowiącego instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

W ramach inwestycji Wnioskodawca uzyskał przychody składające się z:

1. kwartalnych wypłat dokonywanych przez Emitenta, które były wyliczone jako np. 7,40% w skali roku od kapitału zainwestowanego przy nabyciu Produktu, oraz
2. ceny uzyskanej ze sprzedaży Produktu Emitentowi przed terminem wygaśnięcia Produktu, która stanowiła cenę rynkową określoną przez Emitenta na dzień sprzedaży.

W związku z faktem, iż na dzień sprzedaży Produktu indeksy znajdujące się w koszyku znajdowały się poniżej poziomu ustalonego dla tego instrumentu finansowego, Wnioskodawca poniósł na sprzedaży stratę tj. cena uzyskana ze sprzedaży produktu była niższa niż cena jego zakupu.

Mając na uwadze powołane wyżej uregulowania prawne oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku i w jego uzupełnieniu oraz w kontekście pytania zawartego we wniosku stwierdzić należy, iż przychody uzyskane ze sprzedaży Produktu Emitentowi oraz przychody z tytułu kwartalnych wypłat dokonywanych Wnioskodawcy przez Emitenta stanowią w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających. Natomiast strata poniesiona z ww. źródła przychodów może pomniejszać inne dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających oraz dochody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, uzyskane w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Podkreślić przy tym należy, iż prawo podatnika do obniżenia dochodu o wysokość straty jest nierozerwalnie związane ze źródłem pochodzenia tej straty. Odliczenie w latach następnych poniesionej straty jest bowiem możliwe tylko od dochodu osiągniętego z tego samego źródła.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie wyjaśnić należy, iż przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 ze zm.) nie są przepisami prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

W konsekwencji, ocena stanowiska Wnioskodawcy mogła zostać dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.