Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/436-68/10/TJ
z 28 maja 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB2/436-68/10/TJ
Data
2010.05.28



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek od czynności cywilnoprawnych --> Przedmiot opodatkowania --> Wyłączenia


Słowa kluczowe
aport
spółka komandytowa
spółka osobowa


Istota interpretacji
Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.



Wniosek ORD-IN 3 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 1 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca (Spółka z o.o.) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu kompleksu handlowo – rozrywkowego, obejmującego:


  • centrum gastronomiczne;
  • centrum handlowe;
  • centrum rekreacyjne wraz z zoo;
  • centrum motoryzacyjne obejmujące stacje paliwową i salon samochodowy.


Spółka przystąpi jako komplementariusz do spółki komandytowej. Komandytariuszami spółki komandytowej będą osoby fizyczne lub odrębna spółka z o.o. Na poczet swojego wkładu Wnioskodawca wniesie znak towarowy, uzyskując tym samym prawo do udziału w zysku spółki komandytowej. Znak towarowy (słowny i słowno-graficzny) jest zastrzeżony w urzędzie patentowym.

Wnioskodawca będzie partycypować w zysku spółki komandytowej zgodnie z umową spółki. Przedmiot wkładu nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

Przedmiotem działalności spółki komandytowej będzie wyłącznie zarządzanie prawami do znaku towarowego. Spółka komandytowa będzie wykorzystywać znak towarowy będący przedmiotem aportu w ramach swojej działalności poprzez udzielanie licencji na odpłatne korzystanie ze znaku towarowego Spółce (lub spółkom z grupy C, w sytuacji podziału Spółki na odrębne podmioty prowadzące poszczególne, wskazane wyżej rodzaje działalności).

W przyszłości spółka komandytowa może dokonywać zwrotu Wnioskodawcy części wniesionego wkładu w gotówce (skutkującego zmniejszeniem udziału kapitałowego w spółce komandytowej), jednakże w kwocie nie przekraczającej wartości rynkowej wniesionego przez Spółkę wkładu, na dzień dokonania aportu.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym w charakterze podatnika VAT czynnego. Spółka komandytowa będzie podatnikiem podatku VAT oraz będzie zarejestrowana w charakterze podatnika VAT czynnego. Przedmiotowa transakcja zostanie, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, opodatkowana na zasadach ogólnych (22%), właściwych dla odpłatnego świadczenia usług. W efekcie Wnioskodawca udokumentuje analizowaną transakcję wniesienia znaku towarowego aportem fakturą VAT.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy w związku z wniesieniem przez Spółkę znaków towarowych w formie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy spółki (wniesienia wkładu do spółki osobowej)...


Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zmianą umowy spółki komandytowej, polegającą na wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci znaku towarowego, nie powstanie obowiązek w podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie spółki komandytowej, gdyż transakcja ta podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podlega umowa spółki. Stosownie do pkt 2 tego artykułu, opodatkowaniu podlega też zmiana umowy spółki, jeżeli powoduje ona podwyższenie podstawy opodatkowania.

Zgodnie natomiast z definicją zmiany umowy spółki osobowej, zawartą w art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy, za zmianę umowy spółki uważa się przy spółce osobowej - wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, aby rozstrzygnąć kwestię opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności wniesienia aportu, w przedmiotowym stanie faktycznym należy także uwzględnić brzmienie art. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdzie zostały wymienione wyłączenia z opodatkowania tym podatkiem niektórych czynności. Zgodnie z pkt 4 lit. a) tego artykułu nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy z brzmienia powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy wniesienie wkładu do spółki komandytowej – stanowiące zmianę umowy spółki – będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (z tytułu której przynajmniej jedna ze stron transakcji będzie opodatkowana VAT) transakcja taka nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Według Wnioskodawcy czynność wniesienia wkładu niepieniężnego będzie w niniejszym stanie faktycznym opodatkowania VAT na zasadach ogólnych.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro wniesienie przez Spółkę znaku towarowego tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej, stanowiące zmianę umowy spółki, będzie opodatkowane podatkiem VAT, czynność taka nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2007 r. nr 68, poz. 450 ze zmianami) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że podatkowi temu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymienione w pkt. 1 lit. k) i pkt 2 tego artykułu umowy spółki, a także ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl natomiast art. 1 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przepisy ustawy o umowie spółki i jej zmianie stosuje się odpowiednio do aktów założycielskich spółek, statutów spółek i ich zmiany.

W przypadku umowy spółki za zmianę umowy, stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy, uważa się przy spółce osobowej - wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;

Zgodnie natomiast z art. 1a pkt 1 użyte w ustawie określenie „spółka osobowa” oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Obowiązek podatkowy na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a w myśl art. 4 pkt 9 ww. ustawy przy umowie spółki obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży przy umowie spółki cywilnej - na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki - na spółce.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.


Stosownie bowiem do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:


  1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
  2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

    1. umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach
    2. (uchylone),
    3. umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych;


Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca przystąpi jako komplementariusz do spółki komandytowej. Na poczet swojego wkładu wniesie wkład niepieniężny w postaci znaku towarowego.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy w opisanej we wniosku sytuacji nie znajdzie zastosowania wyłączenie zawarte w ww. art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowa spółki, jak również jej zmiana w sposób wyraźny wyłączona została z dyspozycji omawianego przepisu. Z tego względu kwestia opodatkowania opisanej we wniosku czynności wniesienia aportu do spółki komandytowej podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj