INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009r. (data wpływu do tut. Biura 25 listopada 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia czy różnice kursowe powstające na kwocie należnego lub naliczonego podatku od towarów i usług wpływają na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych,
• ustalenia czy w przypadku stosowania podatkowej metody obliczania różnic kursowych, otrzymanie kwoty podatku VAT wynikającej z wystawionej faktury albo zapłata kwoty VAT na podstawie otrzymanej faktury w walucie obcej ma wpływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów Spółki – jest prawidłowe,
  
• różnic kursowych dotyczących naliczonego podatku od towarów i usług stanowiącego koszty uzyskania przychodów (podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatków towarów i usług) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• różnice kursowe powstające na kwocie należnego lub naliczonego podatku od towarów i usług wpływają na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych,
• w przypadku stosowania podatkowej metody obliczania różnic kursowych, otrzymanie kwoty podatku VAT wynikającej z wystawionej faktury albo zapłata kwoty VAT na podstawie otrzymanej faktury w walucie obcej ma wpływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów Spółki.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka dokonywała w 2008 i 2009r. sprzedaży i zakupów towarów i usług od kontrahentów krajowych, korzystając z możliwości rozliczania się w walucie (EURO) bez konieczności uzyskiwania zezwolenia dewizowego. Faktury na sprzedawane lub nabywane towary i usługi wystawiane są w walucie EUR. Na fakturach stosowana jest 22% stawka podatku od towarów i usług.

Zgodnie z § 5 ust. 6 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług - kwota podatku na fakturze wykazywana jest w walucie PLN, a dodatkowo kwota podatku wykazywana jest także w walucie EUR.

Płatności (zarówno przekazywane dostawcom, jak i otrzymywane od odbiorców) dokonywane są w walucie EUR w kwocie brutto faktury.

W konsekwencji Spółka w wystawianych fakturach wykazuje kwotę podatku od towarów i usług zarówno w PLN jak i w EUR, przy czym otrzymuje kwotę należnego podatku w EUR. Analogicznie w fakturach otrzymywanych od kontrahentów, kwota podatku jest wyrażona w PLN, ale Spółka dokonuje zapłaty w EUR. Dla celów rachunkowych kwoty podatku od towarów i usług - otrzymywane i płacone - Spółka przelicza na złotówki. Oznacza to, że w przypadku faktur wystawionych przez Spółkę, kwota należnego podatku od towarów i usług, przeliczona na złote po kursie z dnia otrzymania zapłaty może być wyższa lub niższa od kwoty podatku wykazanego zgodnie z przepisami dotyczącymi podatku od towarów i usług. Analogicznie, kwota podatku od towarów i usług zapłaconego przez Spółkę w walucie, na podstawie otrzymanej faktury, może być po przeliczeniu na złote wyższa lub niższa od wynikającej z otrzymanej faktury (zawierającej kwotę podatku przeliczoną na złote zgodnie z normami w zakresie podatku od towarów i usług). W roku 2008 i 2009 Spółka stosuje podatkową metodę rozliczania różnic kursowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy różnice kursowe powstające na kwocie należnego (w przypadku sprzedaży) lub naliczonego (w przypadku zakupów) podatku od towarów i usług wpływają na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych...
2. Czy w przypadku stosowania podatkowej metody obliczania różnic kursowych, otrzymanie kwoty podatku VAT wynikającej z wystawionej faktury albo zapłata kwoty VAT na podstawie otrzymanej faktury, w walucie obcej, ma wpływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów Spółki...
   
   

Zdaniem Spółki, w przypadku otrzymania od kontrahenta kwoty brutto w EUR, wynikającej z wystawionej faktury, na której podatek VAT wykazany jest w PLN i EUR, a także zapłaty brutto w EUR otrzymanej faktury, w której kwota podatku wyrażona jest w PLN i EUR – w zakresie podatku od towarów i usług - jest neutralne dla przychodów i kosztów uzyskania przychodów Spółki. Zdaniem Spółki - w przypadku podatkowej metody ustalania różnic kursowych (art. 9b ust. 1 pk 1 i art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)), różnica kursowa na kwocie podatku od towarów i usług (należnego lub naliczonego) nie jest podstawą obliczenia podatkowej różnicy kursowej w rozumieniu art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. Otrzymanie zapłaty faktury VAT wraz z należnym podatkiem VAT, wykazanym zarówno w PLN jak i EUR, lub zapłata takiej faktury w EUR nie skutkuje powstaniem podatkowych różnic kursowych, ani nie wpływa w inny sposób na rozliczenie podatku dochodowego Spółki; nie są to różnice kursowe - ani przychody, ani koszty Spółki).

Zgodnie z art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody - jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów - jako ujemne różnice kursowe, w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 tej ustawy ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

W przypadku podatkowej metody ustalania różnic kursowych istotne znaczenie ma to, że ustawa z dnia 15 lutego 1992r. odwołuje się do pojęcia przychodu należnego oraz poniesionego kosztu. Wyrażenia użyte w art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. muszą być interpretowane w sposób wynikający z pozostałych regulacji tej ustawy (metoda podatkowa nie odsyła - inaczej niż metoda bilansowa - do innych regulacji prawnych).

Pojęcie przychodu należnego nie zostało w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. zdefiniowane, jednak nie ulega wątpliwości w świetle art. 12 ust. 4 pkt 9 tej ustawy, iż przychód należny w rozumieniu tej ustawy (także art. 15a) nie obejmuje kwoty należnego podatku od towarów i usług. Oznacza to w konsekwencji, że wartość podatku należnego, zawartego w wartości brutto wierzytelności Spółki wyrażonej w walucie obcej, nie jest elementem kalkulacyjnym dla obliczenia różnicy kursowej z zastosowaniem podatkowej metody ustalania różnic kursowych. W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodu zauważyć należy, że ustawa z dnia 15 lutego 1992r. wyłącza podatek naliczony, jako koszt uzyskania przychodu – z zastrzeżeniem przypadków, gdy nie może on być odliczony od podatku należnego.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. nie uważa się za koszt uzyskania przychodu podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
   • jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
2. podatek należny w przypadku:
   • importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
   • przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
3. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji
   - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

Wobec powyższej regulacji, do ustalenia różnicy kursowej metodą podatkową powinien być uwzględniony wyłącznie podatek naliczony z tytułu wydatku, który nie uprawnia do odliczenia od podatku należnego. Jeżeli cała kwota podatku naliczonego z tytułu poniesionego wydatku podlega odliczeniu od podatku należnego, podstawą ustalenia różnicy kursowej metodą podatkową jest wyłącznie wartość netto poniesionego wydatku (bez kwoty podatku).

W opinii Spółki, różnica jaka powstanie w księgach na skutek przeliczenia kwoty podatku od towarów i usług dla celów rachunkowych (która nie stanowi podatkowej różnicy kursowej), pozostaje bez wpływu na rozliczenie podatkowe Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności w przypadku pojawienia się - w wyniku przeliczenia dla celów rachunkowych kwoty podatku należnego na złote po kursie z dnia otrzymania zapłaty - wartości wyższej niż wskazana na wystawionej fakturze, Spółka nie osiągnie przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. W przypadku wystąpienia na skutek przeliczenia na złote wyższej wartości podatku od towarów i usług wyrażonego w EUR, niż kwota wskazana na fakturze zakupu, Spółka nie jest uprawniona do potrącenia kosztu uzyskania przychodu z tego tytułu.

Minister Finansów w interpretacji z dnia 22 czerwca 2009r. sygn. IPPB5/423-167/09-2/IŚ za prawidłowe uznał stanowisko podatnika, który twierdził, że „Stąd Spółka wywodzi, że różnica wynikająca z porównania kwoty podatku VAT wykazanego na fakturze w PLN (zgodnie z przepisami o VAT) z kwotą dotyczącą tego podatku ujmowaną w księgach Spółki w momencie otrzymania zapłaty za tę fakturę (wynikającą z przeliczenia kwoty VAT wyrażonego w walucie obcej na PLN wg kursu faktycznie zastosowanego przy zapłacie) nie powinna mieć wpływu na wysokość osiąganych przychodów oraz ponoszonych kosztów w Spółce. W związku z powyższym, uważa Spółka, jeżeli - po przeliczeniu na PLN po kursie faktycznym - kwota VAT zapłaconego przez kontrahenta jest większa niż kwota podatku VAT wskazana na fakturze VAT i zadeklarowana jako podatek należny, różnica nie będzie stanowiła przychodu podatkowego. Analogicznie, jeśli kwota uzyskana od kontrahenta - wg kursu faktycznego - będzie mniejsza niż kwota podatku należnego wykazanego na fakturze, różnica ta nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Na poparcie przedstawionego poglądu Spółka przedstawia, iż stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, np. w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 grudnia 2008r. Nr ITPB3/423-591/08/AW. Podsumowując Spółka stwierdza, iż różnica pomiędzy kwotą podatku VAT w PLN wpisaną na fakturze, a kwotą należności otrzymanej od kontrahenta, w części dotyczącej VAT, uwzględnioną w księgach rachunkowych Spółki, nie mieści się w definicji różnic kursowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, a co za tym idzie nie będzie stanowiła ani przychodów ani kosztów podatkowych".

Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołała również wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 czerwca 2009r. sygn. I SA/Bd 242/09

Różnica na wartości podatku należnego (otrzymywanego w walucie obcej), wynikająca z zastosowania innego kursu niż kursu zastosowanego do wykazania kwoty tego podatku na fakturze, będzie zatem neutralna podatkowo w podatku dochodowym od osób prawnych. Analogicznie będzie w przypadku podatku naliczonego, płaconego przez Spółkę w walucie obcej. Różnice te nie są podatkowymi różnicami kursowymi, ani w żaden inny sposób nie wpływają na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako przychody albo koszty uzyskania przychodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 9b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. dalej „ustawa o pdop”), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
   
   

Z treści przedmiotowego wniosku wynika, że Wnioskodawca przyjął metodę rozliczania różnic kursowych opartą na ustawie podatkowej – wskazaną w art. 15a ustawy o pdop.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o pdop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 15a ust. 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość :

1. przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2. poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3. otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5. kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
   
   

Powołane powyżej przepisy art. 15a ust. 2 i ust. 3 ustawy o pdop wyraźnie określają sytuacje, kiedy powstają różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, a mianowicie:

• gdy wartość przychodu należnego w walucie obcej w dniu jego powstania dla celów podatkowych jest inna niż jego wartość w dniu faktycznego otrzymania;
• gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty; wartość środków (wartości pieniężnych) w walucie obcej w dniu ich nabycia (wpływu na rachunek bankowy) jest inna niż ich wartość w dniu ich wypływu z tego rachunku; wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest inna niż jego wartość w dniu zwrotu; wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jej otrzymania jest inna niż jego wartość w dniu spłaty.
  
  

Odnosząc niniejsze do możliwości ustalania różnic kursowych od kwoty podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż – co do zasady – podatek ten nie wywołuje żadnych skutków na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o pdop, za przychody nie uważa się należnego podatku od towarów i usług. Przychodem nie jest również, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 10 tej ustawy, zwrócona różnica podatku od towarów i usług.

Stosownie natomiast do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o pdop podatku od towarów i usług – oprócz enumeratywnie wyliczonych wyjątków – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ponieważ postanowienia art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 mają zastosowanie do ustalania różnic kursowych od przychodów należnych i otrzymanych w walutach obcych oraz kosztów poniesionych i zapłaconych w walutach obcych, nie znajdą zastosowania w odniesieniu do kwot podatku od towarów i usług wyrażonego w walucie obcej.

Reasumując, ustawodawca w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie wskazał sytuacje, w których możliwe jest ustalanie różnic kursowych dla celów podatkowych. Różnice kursowe, powstałe w sytuacjach, które nie mieszczą się w przedmiotowym katalogu, nie mogą wpływać na wysokość osiąganych przychodów oraz ponoszonych kosztów.

Mając powyższe na uwadze należy się zgodzić ze stanowiskiem Spółki, iż różnica na wartości należnego podatku od towarów i usług, otrzymanego w walucie obcej, wynikająca z zastosowań innego kursu niż kursu zastosowanego do wykazania kwoty tego podatku na fakturze, będzie zatem neutralna podatkowo w podatku dochodowym od osób prawnych. Analogicznie będzie w przypadku podatku naliczonego, płaconego przez Spółkę w walucie obcej. Różnice te nie są podatkowymi różnicami kursowymi, ani w żaden inny sposób nie wpływają na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jako przychody albo koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc się natomiast do stwierdzenia Spółki, iż do ustalenia różnicy kursowej metodą podatkową powinien być uwzględniony wyłącznie podatek naliczony z tytułu wydatku, który nie uprawnia do odliczenia od podatku należnego należy zauważyć, iż zgodnie z cytowanym wyżej art. 15a ust. 2 pkt 2 i art. 15 ust. 3 pkt 2, różnice kursowe ustala się w sytuacji gdy:

• koszt podatkowy wyrażony jest w walucie obcej,
• zapłata następuje w walucie obcej.
  
  

W przypadku naliczonego podatku od towarów i usług nie jest spełniony pierwszy z wymienionych warunków bowiem kwota podatku VAT wykazywana jest na fakturze w PLN, tym samym różnice wynikające z przeliczenia kwoty tego podatku w dniu faktycznej zapłaty nie będą wywoływały skutków prawnych w podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• ustalenia czy różnice kursowych powstających na kwocie należnego lub naliczonego podatku od towarów i usług wpływają na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych,
• ustalenia czy w przypadku stosowania podatkowej metody obliczania różnic kursowych, otrzymanie kwoty podatku VAT wynikającej z wystawionej faktury albo zapłaty kwoty VAT na podstawie otrzymanej faktury w walucie obcej ma wpływ na przychody lub koszty uzyskania przychodów Spółki - jest prawidłowe,
• różnic kursowych dotyczących naliczonego podatku od towarów i usług stanowiącego koszty uzyskania przychodów (podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatków towarów i usług) – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji organu podatkowego oraz orzeczenia sądu, należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.