INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2010 roku (data wpływu 25.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania alkoholu etylowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2010 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania alkoholu etylowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zainteresowany jest zakupem alkoholu znajdującego się w opakowaniach szklanych przeznaczonych bezpośrednio do sprzedaży z naklejonymi znakami akcyzy, jak i alkoholu w zbiornikach – czyli nie rozlanego jeszcze w opakowania przeznaczone do sprzedaży detalicznej bądź hurtowej.

Sprzedaż alkoholu dokonywałby syndyk masy upadłości w toku postępowania upadłościowego podmiotu zajmującego się dotychczas jego produkcją. Wnioskodawca wskazuje, iż podatek akcyzowy od całości alkoholu stanowiącego majątek obrotowy wchodzącego do masy upadłości został naliczony przez upadłego i zadeklarowany w stosownej deklaracji już w miesiącu grudniu 2008 roku. Nie został on jednak do dnia dzisiejszego zapłacony, a ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż nabywając alkohol od syndyka masy upadłości nie jest w stanie określić czy syndyk spłaci zaległe zobowiązania z tytułu podatku akcyzowego.

Podatek został naliczony i zadeklarowany przez producenta alkoholu na skutek cofnięcia przez naczelnika urzędu celnego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, gdyż zaistniały przesłanki określone w art. 35 ust. 2 oraz art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym. W myśl wskazanych przepisów właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego m. in. gdy podmiot któremu zezwolenie zostało udzielone zalega z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa. Tym samym w wykonaniu art. 29 ust. 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstał w dniu sporządzenia spisu z natury wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, który odbył się w dniu 31 grudnia 2008 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jako nabywca wyrobów akcyzowych nabywanych w postępowaniu upadłościowym odpowiadać będzie solidarnie za zobowiązania podatkowe dotyczące podatku akcyzowego spółki będącej w stanie upadłości, od której nabył przedmiotowe wyroby akcyzowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, osoba nabywająca wyroby akcyzowe w stosunku do których został zadeklarowany już podatek akcyzowy lecz nie zapłacony nie będzie odpowiadać za zobowiązania podatkowe solidarnie z upadłym. Nie spełnione zostały bowiem warunki określone w jedynym mogącym mieć potencjalnie zastosowanie w tym przypadku art. 112 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku ordynacja podatkowa, zgodnie z którym nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą chyba że przy zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o tych zaległościach. Wnioskodawca wskazuje, iż zakup przedmiotowego majątku obrotowego nie spełnia definicji przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części. Ponadto, gdyby tak nawet było treść art. 112a Ordynacji podatkowej wyklucza stosowanie art. 112 w przypadku nabycia w postępowaniu upadłościowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ wskazuje, iż pomimo uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe, w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały inne niż wskazywane w przedmiotowym stanowisku przepisy prawa podatkowego.

Wnioskodawca zasadnie wskazał, iż w niniejszej sytuacji na skutek wyłączenia w art. 112a Ordynacji podatkowej, art. 112 tej ustawy nie będzie miał zastosowania w niniejszej sytuacji. Jednakże w zakresie obowiązku podatkowego dotyczącego wyrobów akcyzowych zastosowanie będą miały przepisy szczególne dotyczące podatku akcyzowego.

Wniosek złożono w stanie prawnym regulowanym ustawą z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Dz. U. Nr 3 poz. 11 ze zm.), natomiast obowiązek podatkowy opisany we wniosku powstał w myśl przepisów poprzedniego stanu prawnego czyli ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29 poz. 257 ze zm.).

Zatem w niniejszej sprawie, w celu zastosowania właściwych przepisów do opisanego zdarzenia przyszłego we wniosku należy posiłkować się przepisami przejściowymi zawartymi w ustawie o podatku akcyzowym z 2008 roku.

Zgodnie z art. 154 ww. ustawy, jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych niezharmonizowanych w rozumieniu ustawy z 2004 roku, powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i należna akcyza nie została do tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Ponadto jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w rozumieniu ustawy z 2004 roku, powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, lecz do tego dnia nie nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Natomiast jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych znajdujących się w składzie podatkowym nie powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy z 2008 roku, przyjmując, że obowiązek podatkowy powstał z chwilą wprowadzenia tych wyrobów akcyzowych do składu podatkowego.

W treści ust. 4 cytowanego przepisu wskazano, iż jeżeli obowiązek podatkowy w sytuacjach innych niż wymienione powyżej powstał przed dniem wejścia w życie ustawy z 2009 roku i należna akcyza nie została do tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż powstał obowiązek podatkowy w stosunku do przedmiotowych wyrobów akcyzowych, bowiem wyroby opuściły procedurę zawieszenia poboru akcyzy i zadeklarowano podatek akcyzowy, jednakże do dnia złożenia wniosku nie został on zapłacony, a ponadto Wnioskodawca nie jest w stanie określić czy zostanie on zapłacony.

Zatem mając na uwadze zaprezentowane przepisy stwierdza się, iż pomimo złożenia przedmiotowego wniosku w dacie obowiązywania ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 roku, do opisanego zdarzenia przyszłego zastosowanie będą miały przepisy dotychczasowe czyli ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku.

Odnosząc się do stanowiska należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 4. ust. 1 tej ustawy opodatkowaniu akcyzą podlegają:

1. produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych;
2. wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju;
4. eksport i import wyrobów akcyzowych;
5. nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Ponadto w myśl art. 29 ust. 1 pkt 1, ust. 4 i ust. 5 ww. ustawy zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje w przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.

W przypadku o którym mowa wyżej obowiązek podatkowy powstaje w dniu sporządzenia spisu z natury, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia cofnięcia zezwolenia.

Jednakże wskazać należy, iż zgodnie z art. 4 ust. 5 ww. ustawy jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1-3, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności określonej w tych przepisach, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W związku z określoną w ww. przepisie art. 4 ust. 5 ustawy zasadą jednokrotnego opodatkowania akcyzą – w stosunku do przedmiotowego alkoholu etylowego nie powstaje obowiązek podatkowy ani z tytułu jego sprzedaży przez syndyka masy upadłości, ani z tytułu jego nabycia lub posiadania.

Na podmiocie, który nabędzie od syndyka masy upadłości przedmiotowy alkohol etylowy, jak również na każdym kolejnym nabywcy – nie będzie ciążył obowiązek uiszczenia podatku akcyzowego od tego alkoholu.

W związku z prowadzonym postępowaniem upadłościowym podatek akcyzowy od przedmiotowego alkoholu etylowego, tak jak powstałe wierzytelności, będzie podlegał zaspokojeniu z funduszu masy upadłości, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 28 lutego 2003 roku Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. tekst jednolity z 2009 roku Nr 175 poz. 1361 ze zm.).

Reasumując, stwierdza się, iż w związku z nabyciem alkoholu od syndyka masy upadłości, Wnioskodawca nie jest zobligowany do odprowadzenia należnej akcyzy, która została zadeklarowana na wcześniejszym etapie obrotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.