INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r. r.), uzupełnionym w dniu 30 listopada 2009 r. oraz 8 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy świadczeniu usług związanych z podawaniem deserów, lodów i koktajli - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 30 listopada 2009 r. oraz 8 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy świadczeniu usług związanych z podawaniem deserów, lodów i koktajli.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wykonuje Pani działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu kawiarni, w której sprzedaje: kawę, herbatę, desery, lody, koktajle oraz napoje i słodycze dla dzieci. Działalność jest sklasyfikowana wg PKD 55.30D „Restauracje”, PKD 55.30B „Placówki gastronomiczne, pozostałe” oraz PKD 52.11.Z „Sprzedaż detaliczna w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojó1)w”. Jest Pani podatnikiem VAT czynnym i rozlicza się na podstawie art. 85 ustawy o podatku od towarów i usług. W nadchodzącym okresie zostanie przekroczona kwota obrotów 40.000 zł i powstanie obowiązek wprowadzenia kasy fiskalnej. Sprzedaż kawy czarnej, kawy parzonej „po turecku”, herbaty i czekolady opodatkowuje Pani wg stawki 22%, natomiast sprzedaż deserów, lodów i koktajli oraz sporządzanych według receptury napojów kawowych (cappuccino, latte, mecchiate, kawa mrożona), których podstawowym składnikiem jest mleko - stawką podatku 7%.

W uzupełnieniu do wniosku wskazała Pani, iż świadczone usługi są sklasyfikowane wg PKWiU w grupowaniu 55.4 „Usługi związane z podawaniem napojów” (stawka podatku 7%). Sprzedawane koktajle, desery i lody są sporządzane z gotowych produktów, np. lody truskawkowe zakupione z litrowego kartonika, nakładane są następnie do pucharków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy desery, koktajle i lody można zaliczyć do usług gastronomicznych i opodatkować stawką 7%...

Uważa Pani, iż dokonywana w ramach świadczonych usług sprzedaż deserów, koktajli i lodów jest zgodnie z treścią załącznika nr 1, pozycja 20 i 21, rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 ze zm.), opodatkowana według stawki 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publiczne, a także grunty.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodne z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl ust. 3 powołanego artykułu, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Identyfikacja towarów i usług dla potrzeb stosowania stawek i zwolnień podatkowych następuje poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej. Zgodnie z brzmieniem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) - do celów opodatkowania podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W pozycji 20 tego załącznika wymieniono usługi gastronomiczne, z wyłączeniem:

• sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%;
• sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Natomiast w pozycji 21 tego załącznika ustawodawca wskazał usługi związane z podawaniem napojów (PKWiU ex 55.4) oraz usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych (PKWiU ex 55.5), z wyłączeniem:

• sprzedaży napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
• sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaży w stanie nieprzetworzonym innych towarów opodatkowanych stawką 22%.

Użycie przez ustawodawcę "ex" przy grupowaniu PKWiU oznacza, że obniżona stawka dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z powołanych przepisów wynika, iż obniżona stawka podatku od towarów i usług nie ma zastosowania, gdy przedmiotem usług związanych z podawaniem napojów (PKWiU ex 55.4) jest m.in. sprzedaż napojów alkoholowych, piwa, sprzedaż kawy i herbaty, napojów bezalkoholowych gazowanych, wód mineralnych, a także sprzedaż w stanie nieprzetworzonym innych towarów, które podlegają opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Z treści złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pani kawiarnię, w której podawane są m.in. desery, koktajle i lody. Świadczone usługi zostały przez Panią sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55.4 „Usługi związane z podawaniem napojów”.

Biorąc pod uwagę okoliczności przestawione we wniosku w konfrontacji z powołanymi przepisami stwierdzić należy, iż o ile podana klasyfikacja jest prawidłowa, to świadczone przez Panią usługi, podlegają opodatkowaniu stawką 7%, z wyłączeniem sprzedaży kawy i herbaty, które są opodatkowane stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy).

Jednocześnie wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowania statystyczne. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.