INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2009r. (data wpływu 29 maja 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 lipca 2009r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 lipca 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na mocy uchwały Rady Powiatu w O. z dnia 18 marca 2009r. nieruchomość oznaczona w ewidencji gruntów Obrębu K. Gminy O. jako działka Nr 578/2 o powierzchni 0,8460 ha została przeznaczona do sprzedaży w formie bezprzetargowej na rzecz przedsiębiorstwa „K. D.” S.A. z siedzibą w S. W wyniku przeprowadzonych rokowań strony ustaliły cenę nieruchomości w wysokości 406 000,00 zł. Następnym etapem prowadzącym do ostatecznego zbycia nieruchomości ma być zawarcie umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości. Z posiadanych przez tut. organ informacji wynika, że działka gruntu o Nr 578/2 - na dzień sporządzania niniejszego wniosku - jest działką projektowaną, mającą powstać z podziału nieruchomości o nr 578. Projekt podziału oczekuje na zatwierdzenie decyzją Burmistrza Miasta i Gminy O. W ewidencji gruntów obrębu K. działka o Nr 578/2 jest uwzględniona jako droga - jednakże uchwałą z dnia 24 maja 2007r. Rada Powiatu w O. pozbawiła m. in. pierwotną działkę gruntu o nr 578 kategorii drogi powiatowej i wyłączyła ją z ruchu co oznacza, że pomimo zapisu w ewidencji gruntów nieruchomość ta faktycznie i prawnie nie jest już drogą. Z zaświadczenia z dnia 19 lutego 2008 r. Urzędu Miasta i Gminy w O. wynika, że działka położona we wsi K. o numerze ewidencyjnym 578 w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy O. przechodzi przez teren górniczy. Na dzień składania wniosku Gmina O. nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT jest Starostwo Powiatowe w O., Powiat O. nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, Starostwo Powiatowe w O. nie jest odrębnie zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od Powiatu O., deklarację VAT-7 składa Starostwo Powiatowe w O., nadano NIP dla Starostwa Powiatowego w O., faktura dokumentująca sprzedaż nieruchomości oznaczonej jako działka Nr 578/2 położonej we wsi K., będzie wystawiona przez Starostwo Powiatowe w O. Na przedmiotowym gruncie (wskazanym jako "droga") nie zostały dokonane nakłady inwestycyjne i nie powstała budowla (droga) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.). Nieruchomość Nr 578/2 położona w K. gmina O. w chwili sprzedaży będzie w całości gruntem niezabudowanym. Nie znajdują się na nim jakikolwiek budynki lub budowle trwale z gruntem związane oraz w trakcie użytkowania nie poniesiono wydatków na ich ulepszenie w rozumieniu przepisowo podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Przedmiotowa nieruchomość jest pozostałością po byłej drodze o nawierzchni gruntowej, bez utwardzenia. Powiatowi O. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków oraz Wnioskodawca nie użytkował tych towarów po ulepszeniu w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonania czynności opodatkowanych. W zakresie przedstawienia zasiedlenia budynków i budowli lub ich części należy wyjaśnić, że na nieruchomości opisanej powyżej brak jest jakichkolwiek budynków i budowli. Do dnia sporządzenia wniosku nie została wydana przez Burmistrza Miasta i Gminy O. decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z uwagi, że przedmiotowa nieruchomość przeznaczona jest w Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy O., tj. „przechodzi przez teren górniczy”, brak jest możliwości jej zabudowy budynkami i budowlami trwale związanymi z gruntem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mając na względzie treść art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opisana dokładnie w poz. 54 formularza nieruchomość przy sprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz przedsiębiorstwa „K. D.” S.A. z siedzibą w S. będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej w poz. 54 sytuacji znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z podatku VAT. Powołany przepis ustawy zwalnia od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Działka nr 578/2 jest działką niezabudowaną - nie znajdują się na niej żadne budynki ani budowle. W przeszłości nieruchomość ta stanowiła drogę powiatową nieutwardzoną i do dnia dzisiejszego nie znajduje się na niej żaden z elementów infrastruktury drogowej. Zgodnie z zapisami Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta i Gminy w O. działka ta przechodzi przez teren górniczy. Wg definicji zawartej w ustawie z dnia 4 lutego 1994r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005r., Nr 228, poz. 1947 z późn. zm.) terenem górniczym jest „przestrzeń objęta przewidywanymi szkodliwymi wpływami robót górniczych zakładu górniczego”. Zdaniem Wnioskodawcy takie zakwalifikowanie terenu nie może być potraktowane jako przeznaczenie terenu pod zabudowę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów na terytorium kraju zasadniczo rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) powiat wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zadań publicznych o charakterze ponadgminnym, wykonywanych przez powiat, należą m.in. zadania w zakresie gospodarki nieruchomościami (art. 4 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy).

W celu wykonywania zadań powiat może tworzyć jednostki organizacyjne i zawierać umowy z innymi podmiotami (art. 6 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie powiatowym, organami powiatu są: rada powiatu i zarząd powiatu.

W myśl art. 33 cytowanej powyżej ustawy o samorządzie powiatowym, zarząd wykonuje zadania powiatu przy pomocy starostwa powiatowego oraz jednostek organizacyjnych powiatu, w tym powiatowego urzędu pracy.

Jak wynika z powyższego, starostwo powiatowe nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 8 ustawy o samorządzie powiatowym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu. Starostwo powiatowe jest jednostką pomocniczą służącą do wykonywania zadań powiatu oraz obsługi techniczno organizacyjnej powiatu. Zatem Starostwo Powiatowe działając w imieniu Powiatu realizuje zadania własne Powiatu i w tym zakresie jest zwolnione z podatku od towarów i usług, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe, powiatu i starostwa powiatowego również ma gruncie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż nie występuje odrębna od podmiotowości powiatu podmiotowość starostwa powiatowego.

Zatem starostwo powiatowe działając w imieniu powiatu realizuje zadania własne powiatu i w tym zakresie powiat (a tym samym reprezentujące go starostwo powiatowe) jest zwolniony z podatku od towarów i usług, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości w formie bezprzetargowej.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, zauważyć należy, iż z uwagi na fakt, że sprzedaż nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności zbycia prawa własności nieruchomości Wnioskodawca będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność zbycia nieruchomości w świetle ustawy o VAT będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Jeśli chodzi o zwolnienie przedmiotowe dla dostawy gruntu niezabudowanego to ustawodawca przewidział takowe w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jedynie w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu. Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę. W przypadku jego braku zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, jak ma to miejsce w przypadku przedstawionym przez Wnioskodawcę, należy posłużyć się inną istniejąca na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi natomiast art. 9 ust. 1 ww. ustawy w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4).

W myśl art. 14 ust. 1 pkt 5 oraz art. 15 ust. 1 ww. ustawy, przed podjęciem uchwały o przystąpieniu do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wójt, burmistrz albo prezydent miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem.

Odnosząc się do ewidencji gruntów i budynków, zauważyć należy, iż dokument ten stanowi jedynie urzędowy zbiór informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego. Jednakże tylko w zakresie danych faktycznych w niej zawartych.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość, która zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego położona jest we wsi K. o numerze ewidencyjnym i przechodzi przez teren górniczy. Jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowa w momencie sprzedaży będzie w całości gruntem niezabudowanym. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż do dnia sporządzenia wniosku nie została wydana dla tej działki decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania, a także, iż brak jest możliwości zabudowy tejże działki budynkami i budowlami trwale związanymi z gruntem.

W świetle powyższego tereny sklasyfikowane jako przechodzące przez teren górniczy, nie mogą zostać zaliczone do kategorii gruntów budowlanych czy też przeznaczonych pod zabudowę.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi przesłanka zawarta w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, pozwalająca na zastosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanej nieruchomości sklasyfikowanej jako „przechodząca przez teren górniczy”.

Zatem przedmiotowa dostawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, ale korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności, jeśli przedmiotowa działka stanowiłaby teren przeznaczony pod zabudowę) lub zmiany stanu prawnego.

Na marginesie zaznaczy bowiem należy, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) klasa 2301 „Budowle dla górnictwa i kopalnictwa” obejmuje:

• Budowle dla górnictwa i kopalnictwa, eksploatacji złóż węglowodorów, eksploatacji kamieniołomów, żwirowni, itp. (np. stacje załadowcze i wyładowcze, wyciągi szybowe, itp.)

• Budowle wytwórni gipsu, cementowni, cegielni, wytwórni materiałów budowlanych ceramicznych, itp.

Klasa nie obejmuje:

• Budynków biurowych (1220)

• Budynków produkcyjnych (np. fabryk, warsztatów) zadaszonych (1251).

W tym miejscu należy wskazać, iż w oparciu o delegację ustawową wynikającą z art. 14b § 6 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektorzy poszczególnych Izb Skarbowych zostali upoważnieni do wydawania w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnych - § 2 pkt 1 ww. rozporządzenia w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z § 2 ust. 2 tegoż rozporządzenia upoważnienie obejmuje wydawanie interpretacji indywidualnych w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych.

Ponadto zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej.

Z powyższego wynika, że organy podatkowe nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego w ww. zakresie. Zatem tut. organ nie jest uprawniony do dokonywania właściwej klasyfikacji gruntu.

Tym samym w świetle powyższego oraz obowiązujących przepisów prawa w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż niniejsza interpretacja indywidualna została wydana przy założeniu podanym przez Wnioskodawcę, że przedmiotowa działka nie stanowi terenu przeznaczonego pod zabudowę.

Końcowo tut. organ pragnie zauważyć, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.