INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.10.2009r. (data wpływu 01.12.2009r.), uzupełnione pismem z dnia 15.02.2010r. (data wpływu 17.02.2010r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 03.02.2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.12.2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi stronę internetową, na której zamieszczane są ogłoszenia o wynajmie apartamentów. Apartamenty te zlokalizowane są na terytorium kraju (tj. w Polsce - art. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług), w krajach Unii Europejskiej oraz poza granicami Wspólnoty. Na stronie tej klient może zarezerwować wybrany apartament. W przypadku apartamentów położonych poza granicami kraju (tj. w krajach Wspólnoty oraz w krajach trzecich), Wnioskodawca zamieszcza ogłoszenia o wynajmie apartamentów na zlecenie podmiotu świadczącego na rzecz klienta usługę krótkotrwałego zakwaterowania (dalej: Wynajmujący). Przy czym Wynajmujący najczęściej nie jest właścicielem apartamentu tylko uprzednio podpisał długoterminowe umowy najmu z właścicielami apartamentów, na mocy których dokonuje ich „podnajmu”. Działania Wnioskodawcy wobec klienta sprowadzają się wyłącznie do tego, że udostępniana jest baza apartamentów i umożliwiana jest rezerwacja za pomocą strony internetowej (w tym wydruk potwierdzenia rezerwacji). Rezerwacja przekazywana jest następnie Wynajmującemu. Przekazanie rezerwacji następuje albo automatycznie poprzez aplikację zarządzającą rezerwacjami albo drogą e-mailową. W zamian za uzyskanie klienta, Wnioskodawca otrzymuje od Wynajmującego prowizję. W określonych okolicznościach, działania Wnioskodawcy obejmują również informowanie klienta o danych dotyczących apartamentu (np. lokalizacji i standardzie), pobranie od klienta należności za zarezerwowany apartament i przekazanie tej należności Wynajmującemu. Z kolei, jeżeli Wnioskodawca uzyskał klienta przy udziale innego podmiotu (dalej: Partner), np. klient trafił na stronę internetową Wnioskodawcy poprzez link znajdujący się na stronie internetowej Partnera — podmiot ten otrzymuje od Wnioskodawcy prowizję. Zarówno Partner jak i Wnioskodawca nie są podmiotami w jakikolwiek sposób zarządzający przedmiotowymi apartamentami. W szczególności nie są podmiotami zawierającymi umowy najmu apartamentów ani we własnym imieniu, ani w imieniu jakiegokolwiek innego podmiotu. Podmioty te pełnią niejako funkcję systemów rezerwacyjnych, „kanałów dystrybucyjnych”, czy też narzędzi pozyskiwania klienta.

Wynajmujący oraz właściciele mieszkań są podmiotami mającymi siedziby lub miejsca zamieszkania albo w krajach Wspólnoty innych niż Polska albo na terytorium państw trzecich (najczęściej w kraju, w którym znajduje się apartament). Przy czym właściciele mieszkań nie zawsze są podatnikami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (np. ze względu na incydentalny charakter czynności).

Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny. Nie jest zidentyfikowany dla podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, nie jest również zidentyfikowany dla podatku o podobnym charakterze na terytorium państwa trzeciego.

W zależności od sytuacji, występują różne warianty przepływu należności dla poszczególnych podmiotów z tytułu wykonanych przez nie usług. Przykładowo, klient rezerwując apartament u jednego z podmiotów (Partnera lub Wnioskodawcy) może jednocześnie wpłacać część należności za apartament, którą podmiot ten zatrzymuje jako swoją prowizję, resztę wpłacając Wynajmującemu na miejscu, w trakcie pobytu w apartamencie. Innym przykładem jest wpłacenie przez klienta całej należności za apartament u jednego z podmiotów (Partnera lub Wnioskodawcy) — podmiot ten zatrzymuje część należności na pokrycie swojej prowizji, a reszta jest przekazywana dalej — klient na miejscu już nic nie wpłaca. Występuje także sytuacja, w której należność za apartament jest wpłacana przez klienta bezpośrednio Wynajmującemu — wtedy Wynajmujący przekazuje prowizję Wnioskodawcy, a Wnioskodawca Partnerowi.

Schemat transakcji dotyczących apartamentów położonych poza granicami kraju przedstawić można następująco:

W przypadku apartamentów położonych w Polsce schemat transakcji wygląda analogicznie z tą różnicą, że długoterminowe umowy najmu z właścicielami mieszkań ma zawarte Wnioskodawca (Wnioskodawca pełni tu rolę taką jak w przypadku apartamentów położonych poza granicami kraju pełni Wynajmujący niebędący właścicielem mieszkania):

Powyżej przedstawiono dwa stany faktyczne (zdarzenia przyszłe), zobrazowane na dwóch odrębnych schematach. Pierwszy to sytuacja, gdy apartament położony jest poza granicami kraju (tj. w kraju Wspólnoty innym niż Polska lub w kraju trzecim) i wtedy Wnioskodawca nie ma zawartej z Wynajmującym lub właścicielem lokalu umowy, która dawałaby mu jakikolwiek tytuł prawny do tego lokalu (np. umowy najmu). Dodać należy, że w tym przypadku, świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Wynajmującego lub właściciela mieszkania usługi, sprowadzającej się do wprowadzenia i rozpowszechnienia ogłoszenia w Internecie oraz prowadzenia elektronicznego systemu rezerwacji nie jest możliwe bez wykorzystywania technologii informatycznej. Drugi stan faktyczny to sytuacja, w której apartament znajduje się w Polsce. Wtedy Wnioskodawca ma podpisaną umowę najmu długoterminowego z właścicielem mieszkania i posiadając tytuł prawny do lokalu świadczy usługi krótkotrwałego zakwaterowania na rzecz klientów końcowych (turystów).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Jak określić wartość (podstawę opodatkowania) usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Wynajmującego lub właściciela mieszkania w przypadku apartamentów położonych w Polsce...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Odnosząc się do sytuacji, gdy mieszkania znajdują się w Polsce (Wnioskodawca świadczy na rzecz klienta usługę krótkotrwałego zakwaterowania) — podstawę opodatkowania tej usługi stanowić będzie kwota należna za usługę pomniejszona o kwotę należnego podatku. Bez znaczenia jest faktyczny wariant przepływu należności dla poszczególnych podmiotów z tytułu wykonanych przez nie usług i okoliczność, że np. Wnioskodawca może otrzymać należność już pomniejszoną o prowizję pobraną przez Partnera.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Podstawą opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy wskazać, że w przypadku apartamentów położonych w kraju podstawę opodatkowania tej usług stanowić będzie kwota należna Wnioskodawcy za ww. usługę pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.