Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1068/12/ZK
z 28 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2012 r. (data wpływu do Organu 30 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 20 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości zaliczenia przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od pożyczki udzielonej tej spółce – jest nieprawidłowe,
• sposobu ujęcia wydatków z tego tytułu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest bezprzedmiotowe.

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2)

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od pożyczki udzielonej tej spółce oraz sposobu ujęcia wydatków z tego tytułu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 07 listopada 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1068/12/ZK i IBPB II/2/415-1183/12/JG, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 20 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 14 stycznia 2002 r. w wyniku przekształcenia spółki cywilnej, została zarejestrowana w KRS spółka jawna. Podstawową działalnością spółki jest prowadzenie apteki. Partnerami w spółce są osoby fizyczne, ojciec i córka. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a podatek dochodowy od osób fizycznych jest rozliczany przez partnerów na „zasadach ogólnych” (zdarzenia gospodarcze są ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów). Apteka prowadzona jest od roku 1990 w lokalu będącym w zasobach spółdzielni mieszkaniowej, wykorzystywanym na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego z dnia 10 kwietnia 1990 r. Zgodnie z wymogami stawianymi przez Wojewódzki Inspektorat Farmaceutyczny, należało dostosować pomieszczenia do standardów obowiązujących w Unii Europejskiej, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2002 r. w sprawie wykazu pomieszczeń wchodzących w skład powierzchni podstawowej i pomocniczej apteki (Dz. U. Nr 161 poz. 1338) oraz rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakim powinien odpowiadać lokal apteki (Dz. U. Nr 171 poz. 1395). Budynek został oddany do użytku w latach osiemdziesiątych. Wymiany wymagały przede wszystkim grzejniki C.O. (typu FAVIER), które obecnie można stosować jedynie w pomieszczeniach fabrycznych, a w pomieszczeniach przeznaczonych do świadczenia usług zdrowotnych ich stosowanie jest obecnie niedozwolone. Wymianie uległa instalacja wodna i kanalizacyjna, elektryczna, stolarka wewnętrzna oraz meble. Wydatki z ww. tytułu znacznie przekroczyły oczekiwania i finansowane były ze środków obrotowych, a raczej z kredytu handlowego, jaki spółka uzyskuje od swoich dostawców. Prace jednak należało zakończyć. Z uwagi na znaczne koszty remontu lokalu, prowadzonego przeszło rok, wyniki finansowe firmy nie były zadowalające dla większości banków. Jako wieloletni, wiarygodny klient Banku X Wnioskodawca w dniu 16 czerwca 2011 r. uzyskał w tym Banku kredyt gotówkowy na kwotę 120.000 zł.

Zgodnie z umową pożyczki gotówkowej:

• opłata przygotowawcza wynosi 1.200,00 zł,
• oprocentowanie nominalne pożyczki brutto w skali roku 10,99%,
• kwota pożyczki brutto 121.200,00 zł,
• liczba miesięcznych rat do spłaty 60,
• kwota miesięcznej raty 2.635,00 zł.
  
  

Uzyskane w ten sposób środki Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na dokończenie prac remontowych (50.000 zł) oraz na uzupełnienie środków obrotowych, uszczuplonych w wyniku remontu prowadzonego w poprzednim roku (70.000 zł).

Spółka jawna jest stroną zawartej umowy najmu lokalu, w którym znajduje się apteka i gabinet, a wydatki były przeznaczone na dostosowanie lokalu (zarówno apteka, jak i gabinet) do wymogów budowlanych, jak i sanitarno-epidemiologicznych stawianych konkretnej działalności. Zostały zaliczone w koszty bieżącej działalności jako koszty remontowe.

Dopiero po uzyskaniu interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 października 2011 r. Wnioskodawca doszedł do wniosku, iż ww. pożyczka jest pożyczką wspólnika dla spółki. Pożyczka zaciągnięta przez wspólnika została przekazana spółce. W celu udokumentowani tego zdarzenia w dniu 04 listopada 2011 r. została spisana umowa pożyczki, która stanowi potwierdzenie umowy ustnej z dnia przekazania środków, tj. z dnia 16 czerwca 2011 r., kiedy to środki wpłynęły na rachunek bankowy spółki. W treści tej umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą (pożyczkodawca) a Spółką jawną (pożyczkobiorca): „pożyczkodawca udziela pożyczkobiorcy pożyczki pieniężnej w kwocie 121.200 zł, a pożyczkobiorca niniejszym kwituje odbiór kwoty pożyczki. Pożyczkobiorca zobowiązuje się do zwrotu przedmiotu pożyczki w terminie do 16 czerwca 2016 r. Wraz ze spłatą nominalnej kwoty pożyczki, pożyczkobiorca zapłaci pożyczkodawcy odsetki w wysokości 38.074,64 zł, za okres od dnia zawarcia niniejszej umowy do dnia zwrotu przedmiotu pożyczki określonego w ust. 1. W razie niedokonania zwrotu przedmiotu pożyczki w terminie określonym w § 2 ust. 1 umowy, pożyczkobiorca zobowiązany jest do zapłaty odsetek za opóźnienie”.

W dniu 04 listopada 2011 r. spółka złożyła w Urzędzie Skarbowym deklarację PCC-3, deklarując, jako przedmiot opodatkowania zmianę umowy spółki (konkretnie udzielenie pożyczki spółce jawnej przez wspólnika) zaś jako podstawę opodatkowania kwotę pożyczki. Zapłacono podatek wraz odsetkami oraz powiadomiono w trybie art. 16 kodeksu karno¬skarbowego o przyczynach opóźnienia.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy odsetki od pożyczki gotówkowej udzielonej przez Wnioskodawcę Spółce jawnej na dokończenie prac remontowych oraz na uzupełnienie środków obrotowych uszczuplonych na remont prowadzony w poprzednim roku można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej Spółki jawnej?

Czy podstawą ujęcia tych wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być dowody poszczególnych spłat zaciągniętej przez spółkę pożyczki oraz wyliczenia dokonane na podstawie udziału kwoty odsetek w kwocie pożyczki przeznaczonej na cele prowadzenia działalności przez spółkę jawną?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1 i 2)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1) Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle treści cyt. powyżej przepisu, aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

W art. 23 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, znajduje się wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Pożyczka została zaciągnięta:

• w celu remontu pomieszczeń wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, który został wymuszony koniecznością dostosowania do wymagań stawianych przez przepisy, choć jego zakres obejmuje również elementy, które na skutek wieloletniej eksploatacji wymagały wymiany oraz częściowo
• w celu uzupełnienia środków obrotowych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania apteki na bardzo konkurencyjnym rynku, a znacznie już uszczuplonych wydatkami na ten remont poniesionymi w okresie poprzedzającym uzyskanie pożyczki.
  
  

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, środki służyć mają finansowaniu remontu oraz zakupu niezbędnego wyposażenia oraz finansowaniu działalności gospodarczej. Spłacana będzie pożyczka (która sama w sobie nie stanowi kosztu uzyskania przychodu) oraz odsetki od niej, które wg art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uznać za koszty uzyskania przychodów, ale dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty.

Reasumując, odsetki od pożyczki gotówkowej udzielonej przez Wnioskodawcę Spółce jawnej na dokończenie prac remontowych oraz na uzupełnienie środków obrotowych, uszczuplonych w wyniku remontu prowadzonego w poprzednim roku można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w ewidencji księgowej Spółki jawnej.

Ad. 2) Zgodnie z § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej, w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów księgowych, którymi są między innymi dowody stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

-oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Za dowody księgowe uważa się również: dowody opłat pocztowych i bankowych oraz inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2. Wydaje się, że wyciąg bankowy, w którym określono udział odsetek w całości spłaty stanowił będzie taki właśnie dowód opłat.

Ponadto zgodnie z art. 8 ust 1. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Ust. 2 ww. artykułu przenosi te zasady odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną. Zaś zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”, są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2. Dalej w myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej „podatnikami”, prowadzą: ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o podatku dochodowym, ewidencję wyposażenia.

Całość tych zapisów prowadzi wprost do wniosku, że to spółka jawna jest podmiotem zobowiązanym do prowadzenia ksiąg i ewidencji, a zatem do właściwej kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów jak i właściwego dokumentowania przebiegu operacji gospodarczych. Zaś wspólnicy jedynie na ich podstawie dokonują rozliczeń z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Reasumując, wystarczającym sposobem udokumentowania poniesienia kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki jawnej w postaci odsetek od pożyczki jest dowód opłaty w postaci wyciągu bankowego, przeliczony w oparciu o umowę pożyczki potwierdzającą faktyczny udział odsetek w każdej kolejnej spłacie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Należy zauważyć, iż skutki podatkowe zaliczenia odsetek od pożyczki do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależnione są od rodzaju podmiotu udzielającego tej pożyczki, faktycznego poniesienia wydatku w postaci zapłaty odsetek oraz celu na jaki pożyczka ta została przeznaczona.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału, włożonego przez podatnika w źródło przychodów.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, która może być prowadzona jednoosobowo, bądź też w formie spółki osobowej (w tym osobowej spółki prawa handlowego, którą stanowi m.in. spółka jawna). Spółka ta posiada zdolność do czynności prawnych, a więc w obrocie prawnym możliwa jest m.in. sytuacja, w której zawiera ona umowę pożyczki ze swoim wspólnikiem (jako pożyczkodawcą). Umowa ta wywiera określone skutki prawne również na gruncie prawa podatkowego, w szczególności w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów (przez wspólnika udzielającego pożyczki) płaconych przez tą spółkę odsetek. W takiej bowiem sytuacji podatnik sam dokapitalizowuje spółkę osobową, w formie której prowadzi działalność gospodarczą, będącą źródłem przychodów z tego tytułu. Angażuje więc „prywatny” kapitał na cele prowadzonej działalności za stosownym wynagrodzeniem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, będący wspólnikiem Spółki jawnej, w dniu 16 czerwca 2011 r. uzyskał kredyt gotówkowy. Środki pochodzące z tego kredytu przeznaczył na pożyczkę, jaką udzielił ww. Spółce, która wykorzystała ją na dokończenie prac remontowych w wynajmowanym przez Spółkę lokalu użytkowym oraz na uzupełnienie środków obrotowych, uszczuplonych na skutek remontu prowadzonego w poprzednim roku. W dniu 04 listopada 2011 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką została spisana umowa pożyczki, która stanowi potwierdzenie umowy ustnej z dnia przekazania środków, tj. z dnia 16 czerwca 2011 r., kiedy to środki wpłynęły na rachunek bankowy spółki. Zgodnie z treścią tej umowy Wnioskodawca (pożyczkodawca) udzielił Spółce jawnej (pożyczkobiorcy) pożyczki pieniężnej w kwocie 121.200 zł. Spółka jawna zobowiązała się do zwrotu przedmiotu pożyczki w terminie do dnia 16 czerwca 2016 r., wraz ze spłatą nominalnej kwoty. Ponadto zapłaci Wnioskodawcy odsetki w wysokości 38.074,64 zł, za okres od dnia zawarcia umowy do dnia zwrotu przedmiotu pożyczki.

Biorąc powyższe pod uwagę cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż udzielenie pożyczki spółce jawnej przez jej wspólnika wypełnia dyspozycję cytowanego powyżej art. 23 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Udzielona przez Wnioskodawcę pożyczka, stanowi bowiem „własny kapitał włożony w źródło przychodów”.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż zgodnie z cyt. wyżej art. 23 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odsetki od pożyczki udzielonej przez Wnioskodawcę spółce jawnej, której jest wspólnikiem nie mogą stanowić dla Niego kosztów uzyskania przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzonej w formie tej spółki.

Z tej też przyczyny ocena, zawartego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy, w częściej dotyczącej sposobu ujęcia przedmiotowych wydatków w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jest bezprzedmiotowa.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• możliwości zaliczenia przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od pożyczki udzielonej tej spółce – jest nieprawidłowe,
• sposobu ujęcia wydatków z tego tytułu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów – jest bezprzedmiotowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie możliwości zaliczenia przez innego niż Wnioskodawca wspólnika spółki jawnej, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie tej spółki pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od pożyczki udzielonej tej spółce przez Wnioskodawcę oraz w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.