INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych wydatków, sfinansowanych z otrzymanej pomocy finansowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2009 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych wydatków, sfinansowanych z otrzymanej pomocy finansowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka, mająca siedzibę na terytorium Polski, jest grupą producentów rolnych. W 2008 r. uzyskała pomoc finansową z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARMiR) w ramach działania Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich. Decyzja o przyznaniu środków została wydana 12 sierpnia 2008 r. i dotyczyła formalnie okresu od 8 lutego 2007 r. do 7 lutego 2008 r., natomiast na rachunek bankowy środki te wpłynęły w dniu 18 września 2008 r. Spółka wystąpiła do ARMiR z zapytaniem, czy środki te mogą być przeznaczone m.in. na cele inwestycyjne i uzyskała potwierdzenie tego stanowiska wraz z kopią stosownego pisma Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w tej sprawie (pismo Departamentu Rozwoju Obszarów Wiejskich). W oparciu o zgodną z tym stanowiskiem uchwałę zgromadzenia wspólników, zarząd Spółki podjął, po wpływie środków na rachunek bankowy, decyzję o przeznaczeniu dofinansowania na zakup środków produkcji, w tym nawozów sztucznych oraz środków trwałych. W 2008 r. otrzymanej pomocy nie wydatkowano na te cele (ani na jakiekolwiek inne) w żadnej części. Pierwsze wydatki z tych środków nastąpiły w 2009 r., przy tym do chwili obecnej nie została wyczerpana cała kwota tej pomocy i nie można wykluczyć, że do końca br. także część środków pozostanie niewykorzystana, tzn. zostanie wykorzystana w latach następnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym wydatki ponoszone w latach następnych po otrzymaniu pomocy finansowej opisanej w punkcie 54 niniejszego wniosku, a sfinansowane z tej pomocy stanowić będą koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Spółki, wydatki sfinansowane ze środków opisanych w niniejszym wniosku nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w związku z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm. w stanie obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.). Przy tym, dotyczy to wyłącznie wydatków (kosztów) faktycznie sfinansowanych z dofinansowania otrzymanego z ARMiR. Z przepisu tego wynika bowiem, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów) wymienionych m.in. w art. 17 ust. 1 pkt 48 ustawy, ten zaś przepis zwalnia od podatku kwoty otrzymane od agencji rządowych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 tej ustawy nie uzależnia wyłączenia danego wydatku z kosztów uzyskania przychodów od momentu jego poniesienia ze środków otrzymanych od agencji rządowych, należy zatem przyjąć, że dopuszczalna i prawidłowa jest taka sytuacja, że dofinansowanie z agencji otrzymane w jednym roku jest zwolnione od podatku, a równocześnie wydatki faktycznie sfinansowane z tego źródła dopiero w latach następnych nie będą stanowić kosztów podatkowych w chwili ich poniesienia.

Spółka uważa równocześnie, że nie należy w roku otrzymania środków z pomocy finansowej wyłączać z kosztów uzyskania przychodów np. wydatków (kosztów) w równowartości otrzymanego z agencji dofinansowania, skoro nie zostały one sfinansowane z tego dofinansowania, lecz ze środków własnych Spółki. Istotne jest w tym kontekście zawarte w przepisie sformułowanie o „bezpośrednim sfinansowaniu". Jeżeli bowiem otrzymane dofinansowanie do końca roku podatkowego pozostało na rachunku bankowym Spółki i zostało wykorzystane dopiero w roku następnym (w latach następnych), nie sposób mówić o jakichkolwiek wydatkach bezpośrednio sfinansowanych ze środków uzyskanych z agencji już w roku wpływu tych środków na rachunek Spółki.

Zdaniem Spółki, w sytuacji gdyby uzyskane dofinansowanie zostało wykorzystane np. na spłatę kredytu, z którego pierwotnie sfinansowanoby określone wydatki Spółki, takie wydatkowanie środków z pomocy finansowej nie mogłoby być uznane za bezpośrednie sfinansowanie wydatków, także w takiej sytuacji nie nastąpiłoby wyłączenie tych wydatków z kosztów uzyskania przychodów. Ustawa nie mówi bowiem o jakimkolwiek sfinansowaniu (w tym o pośrednim sfinansowaniu) wydatków, lecz o sfinansowaniu bezpośrednim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47 i 48 lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 ze zm.).

Wykładnia tego przepisu wymaga ustalenia znaczenia określenia „wydatki bezpośrednio sfinansowane z określonych środków” oraz uwzględnienia charakteru dochodów (przychodów), stanowiących źródło finansowania tych wydatków.

W treści powołanej ustawy, nie zdefiniowano terminu „bezpośrednio sfinansowane”. Odnosząc się do znaczenia tych pojęć, funkcjonującego w języku powszechnym, należy jednak wskazać, że „bezpośrednio” oznacza „wprost, bez pośrednictwa”, natomiast „sfinansować” to „pokryć koszty, dostarczyć środków pieniężnych na coś” (Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, www.sjp.pwn.pl). Można zatem stwierdzić, że wydatki zostały bezpośrednio sfinansowane z określonych środków, gdy zostały one przeznaczone wprost na pokrycie tych wydatków.

Katalog źródeł finansowania wydatków zawarty w art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest dość szeroki. W konsekwencji, zarówno zasady wydatkowania, jak i sposób uzyskiwania środków, wymienionych w tym przepisie są zróżnicowane. W szczególności, podatnik może mieć swobodę w dysponowaniu tymi środkami, bądź też obowiązek przeznaczenia ich na określone cele. Co więcej, otrzymane środki mogą być przeznaczane na pokrycie bieżących kosztów lub stanowić refundację już poniesionych wydatków.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Spółka otrzymała w 2008 r. środki z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Środki te nie zostały wydatkowane w roku, w którym zostały otrzymane. Część wydatków z otrzymanych środków została poniesiona dopiero w roku 2009 r. Reszta środków może zostać wykorzystana w latach następnych.

Reasumując stwierdzić należy, iż jeżeli otrzymana w ramach pomocy finansowej z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przez Spółkę kwota jest wolna od podatku dochodowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 48 updop, to wydatki bezpośrednio sfinansowane z tych środków, podlegają wyłączeniu z kategorii kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 updop.

Stanowisko Spółki uznać zatem należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.