INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14.09.2009r. (data wpływu 28.09.2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do odsetek od pożyczek wypłacanych przez Spółkę na rzecz K. NV – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.09.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do odsetek od pożyczek wypłacanych przez Spółkę na rzecz K. NV.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

K S.A. (dalej: „Spółka”) jest polską spółką należącą w 100% do spółki K... S.A. z siedzibą w W. Większościowym akcjonariuszem spółki K S.A. jest natomiast spółka K. NV z siedzibą w Belgii.

W latach 2007 i 2008 Spółka zawarła 2 umowy pożyczki z B NV z siedzibą w Holandii.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zakupie aktywów (rzeczy ruchomych nieruchomości lub wartości niematerialnych i prawnych) przekazywanych następnie do odpłatnego korzystania innym podmiotom na podstawie umowy leasingu. Zakup leasingowanych aktywów finansowany jest między innymi ze środków finansowych pochodzących z powyższych pożyczek zaciąganych przez Spółkę od B. NV.

W dniu 1 maja 2009 r. nastąpiło połączenie spółki B. NV ze spółką K. NV (poprzez przejęcie K. NV przez B. NV). W wyniku połączenia B. NV (spółka „babcia” w stosunku do „Spółki”) wstąpiła w umowy pożyczki zawarte przez K. NV ze Spółką (stała się pożyczkodawcą).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek wypłaconych przez Spółkę na rzecz B. NV w pełnej wysokości, tzn. bez ograniczeń wynikających z treści art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem wnioskodawcy.

Spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek wypłacanych przez Spółkę na rzecz K. NV w pełnej wysokości, tzn. bez ograniczeń wynikających z treści art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: ustawa o PDOP) kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 16 updop. W sytuacji Spółki zakup określonych aktywów i przekazywanie ich do odpłatnego korzystania na podstawie umowy leasingowej stanowi podstawowy zakres jej działalności. W konsekwencji, ponoszone przez Spółkę koszty związane z finansowaniem zakupu tych aktywów pozostają w związku przyczynowym z przychodami osiąganymi przez Spółkę z tytułu zawieranych umów leasingu.

Potencjalne ograniczenie możliwości zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pozyskanych pożyczek lub kredytów mogłoby wynikać jedynie z przepisu art. 16 updop, a w szczególności z art. 16 ust 1 pkt 60 lub 61 updop.

Art. 16 ust. 1 pkt 60 updop stanowi, że za koszty uzyskania przychodu nie uznaje się „odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni”.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 61 updop stanowi, że za koszty uzyskania przychodu nie uznaje się „odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni”.

Powyższe przepisy wskazują, że ewentualne ograniczenia dotyczą pożyczek uzyskiwanych od akcjonariuszy posiadających nie mniej niż 25% akcji pożyczkobiorcy albo od innej spółki, której 25% lub więcej akcji należy do akcjonariusza posiadającego co najmniej 25% akcji podatnika - pożyczkobiorcy. Dla ustalenia zakresu stosowania powyższej normy decydujące znaczenie ma zatem ustalenie definicji pojęcia „akcjonariusz”.

Pojęcie „akcjonariusz” nie jest zdefiniowane w treści updop. Z tego względu zasadne jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm). Kodeks spółek handlowych nie zawiera legalnej definicji pojęcia „akcjonariusz”, jednak zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa, funkcjonuje jednoznaczne rozumienie tego pojęcia: akcjonariusze są uczestnikami spółki. Status akcjonariusza nierozerwalnie związany jest z faktycznym posiadaniem akcji spółki akcyjnej. Fakt posiadania akcji daje akcjonariuszowi możliwość wykonywania praw z tych akcji, np. prawa głosu na zgromadzeniu akcjonariuszy i prawa do dywidendy. Zarówno przepisy Kodeks spółek handlowych jak i inne przepisy nie przyznają statusu akcjonariusza danej spółki podmiotowi, który kontroluje faktycznego posiadacza akcji danej spółki i przez to również pośrednio kontroluje daną spółkę.

Należy podkreślić, że art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop nie odnosi się do przepisów dotyczących „podmiotów powiązanych” zdefiniowanych w art. 11 updop (zgodnie z art. 11 updop podmioty powiązane poprzez posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5%). Powyższe rozumienie podmiotu powiązanego ma niewątpliwie znacznie szerszy zakres niż pojęcie „akcjonariusz”. Wynika to jednoznacznie z treści art. 11 updop. Jednakże należy podkreślić, że art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 updop w żaden sposób nie odwołuje się do art. 11 updop czy też do pojęcia „podmiotu powiązanego”. Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Spółki wskazane powyżej przepisy (art. 16 ust 1 pkt 60 i 61 updop) służą wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów odpowiedniej części odsetek od pożyczek uzyskiwanych przez podatników od ich bezpośrednich akcjonariuszy/udziałowców, tj. tzw. „spółek - matek” lub tzw. „spółek - sióstr” (spółek posiadających tego samego bezpośredniego akcjonariusza/udziałowca). Dlatego też przepisy te nie znajdują zastosowania do odsetek wypłacanych przez Spółkę na rzecz K. NV.

Dodatkowo Spółka wskazuje również, że art. 16 ust. 1 pkt 60 updop, jedynie w części dotyczącej zasad obliczania kwoty maksymalnego dopuszczalnego zadłużenia pożyczkobiorcy ustawodawca wprost wymienił akcjonariusza posiadającego akcje akcjonariusza pożyczkobiorcy (czyli tzw. „spółkę — babkę” pożyczkobiorcy). Zdaniem spółki jednoznacznie wskazuje to, że pojęcie „akcjonariusz” może być interpretowane wyłącznie w sposób przedstawiony powyżej jako podmiot będący faktycznym bezpośrednim posiadaczem akcji. W przeciwnym przypadku całkowicie zbędne byłoby rozbudowywanie cytowanego przepisu o wskazany powyżej fragment tekstu (akcjonariusza posiadającego akcje akcjonariusza pożyczkobiorcy).

Przedstawione powyżej stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez organy administracji skarbowej (por. pismo Ministra Finansów z dnia 12 Maja 2009 r. sygn. DD5/8211/15/KQZ/08/PK-454, pismo Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 kwietnia 2009 r. sygn. ILPB3/423-100/09-2/HS, pismo Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r. sygn. IPPB3/423-38/09-2/JB, pismo Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 lutego 2009 r., sygn. IBPBI/2/423-1097/08/BC, pismo Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 października 2008 r. sygn. IP-PB3-423-1131/08-2/AG oraz pismo Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 lipca 2008 r. sygn. ILPB3/423-244/08-3/HS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.