INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia – brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 10 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (osoba prawna), która prowadzi działalność opodatkowaną VAT, jest właścicielem znaku towarowego. Zamierza zawiązać spółkę osobową prawa handlowego, np. komandytową lub jawną (dalej: SpK), w której zostanie wspólnikiem. Jako wkład planuje wnieść znak towarowy. Wartość wnoszonego znaku towarowego określona zostanie w umowie spółki (i/lub zmianie umowy spółki). Znak towarowy nie jest aktualnie ujawniony w księgach.

Jednocześnie, Wnioskodawca planuje dokonać rozliczenia omawianej transakcji wniesienia aportem znaku towarowego do SpK w taki sposób, by wynagrodzenie otrzymane przez niego, w związku z wniesieniem wkładu, składało się w części z otrzymanych wkładów, a w części ze środków pieniężnych, odpowiadających wartości podatku VAT należnego po stronie Zainteresowanego, w związku z wniesieniem aportu (a nie w całości z otrzymanych wkładów w odpowiedniej wartości).

Zgodnie z planowanym rozliczeniem:

• wartość otrzymanych wkładów w SpK odpowiadać będzie wartości netto znaku towarowego wnoszonego w formie wkładu niepieniężnego, natomiast
• kwota VAT należnego z tytułu omawianej transakcji, wynikająca z odpowiedniej faktury VAT wystawionej przez Spółkę, uregulowana zostanie przez SpK na rzecz Wnioskodawcy w formie pieniężnej.

SpK zamierza sprzedać znak towarowy, nabyty w drodze aportu, na rzecz podmiotu zagranicznego mającego siedzibę na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego Unii Europejskiej i będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej w tym kraju, bądź też będzie wykorzystywać przedmiotowy znak towarowy, w działalności opodatkowanej VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W oparciu o art. 14n § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: Ordynacja Podatkowa), Spółka jako podmiot planujący utworzenie SpK występuje z następującym zapytaniem dotyczącym traktowania na gruncie podatku VAT planowanej transakcji:

Czy sprzedaż znaku towarowego, na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej mającego siedzibę w innym niż Polska kraju członkowskim Unii Europejskiej, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez SpK znaku towarowego na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej mającego siedzibę w innym niż Polska kraju członkowskim Unii Europejskiej, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT w Polsce.

W ocenie Spółki, sprzedaż znaku towarowego (zarówno w przypadku gdy dany znak towarowy stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o PDOP, jak również w przypadku gdy nie spełnia on definicji zawartej w art. 16g ust. 1 ustawy o PDOP) mieści się w zakresie usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4 (w szczególności w przypadku sprzedaży znaków towarowych), są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Mając na uwadze powyższe przepisy dotyczące miejsca świadczenia usług, w związku z faktem, iż zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, SpK rozważa dokonanie sprzedaży znaku towarowego na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej mającego siedzibę na terytorium Unii Europejskiej, ale w kraju innym niż Polska, miejscem świadczenia (i w konsekwencji miejscem opodatkowania) omawianej transakcji powinno być terytorium państwa, w którym nabywca znaku towarowego posiada swoją siedzibę.

Reasumując, Zainteresowany stoi na stanowisku, że przedmiotowa transakcja sprzedaży znaku towarowego na rzecz podmiotu (t.j. podatnika podatku od wartości dodanej, mającego siedzibę w innym niż Polska kraju członkowskim Unii Europejskiej), stanowić będzie na gruncie ustawy o VAT świadczenie usług, których miejscem świadczenia (miejscem opodatkowania) będzie terytorium państwa, w którym nabywca tego znaku towarowego posiada swoją siedzibę. Tym samym transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: opodatkowania aportu znaku towarowego, podstawy opodatkowania aport znaku towarowego, powstania obowiązku podatkowego, prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą niepodlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju, w dniu 17 listopada 2009 r. wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia, odpowiednio: nr ILPP1/443-1074/09-2/BP, nr ILPP1/443-1074/09-3/BP, nr ILPP1/443-1074/09-4/BP, nr ILPP1 /443-1074/09-5/BP i nr ILPP1/443-1074/09-7/BP.

Natomiast w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.