INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.09.2009 r. (data wpływu 30.09.2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.09.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. („Spółka”) została założona w roku 2005 w celu nabycia centrum handlowego p.n. Galeria G. w G. Galeria G. stanowiła własność spółki P. I. G. Sp. z o.o. (spółka ta zmieniła później nazwę na a. P. (G.) sp. z o.o., a następnie na P. C. G. Sp. z o.o.). Ponieważ jednak 100% właściciel spółki P. I. G. sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.) nie był zainteresowany sprzedaniem Spółce samej Galerii G., w grę wchodziło wyłącznie nabycie udziałów w spółce P. I. G. sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.).

Ostatecznie zatem Spółka podjęła decyzję o nabyciu udziałów w P. I. G. sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.), przy czym od początku zakładała, że po nabyciu udziałów dojdzie do połączenia obydwu spółek (przejmując spółkę-córkę Spółka nabyłaby tym samym Galerię G.). Do nabycia udziałów w P. I. G. Sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.) doszło w roku 2006. W dniu 30 listopada 2007 r. spółka P. C. G. dokonała aportu Galerii G. do nowej spółki P. G. Sp. z o.o. (w momencie aportu spółka ta działała jako D.).

Spółka w roku 2006 poniosła wydatki związane z zakupem usług doradczych, konsultingowych, prawnych i rzeczoznawczych związanych z nabyciem udziałów w spółce P. I. G. Sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.) i pośrednio samej Galerii G. stanowiącej główne aktywo tej spółki).

Poniesienie tych wydatków było konieczne w celu zorientowania się m.in. w rentowności obiektu handlowego, uwarunkowaniach prawnych, wartości rynkowej Galerii G., zagrożeniach podatkowych itp. Ponadto Spółka w okresie swojego istnienia ponosiła wydatki związane z bieżącą działalnością, takie jak koszty doradztwa prawnego, usług księgowych, badania sprawozdań finansowych itp.

W dniu 10 sierpnia 2009 roku nastąpiła rejestracja połączenia spółki P. l. Sp. z o.o. i spółki P. C. G. Sp. z o.o. z siedzibą przez przejęcie spółki P. C. G. Sp. z o.o. przez spółkę P. l. Sp. z o.o. na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki P. C. G. Sp. z o.o. z dnia 26 czerwca 2009 r. Rep A nr xxxx/xxxx.

W dniu 1 września 2009 r. nastąpiła z kolei rejestracja połączenia P. l. Sp. z o.o. (spółka przejmująca) z P. G. Sp. z o.o. (spółka przejmowana) na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki P. G. Sp. z o.o. z dnia 18 sierpnia 2009 r. Rep A nr xxxx/xxxx.

Podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup usług doradczych, konsultingowych, prawnych i rzeczoznawczych wymienionych wyżej, Spółka wykazywała jako nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do rozliczenia w następnych okresach sprawozdawczych (z uwagi na brak sprzedaży opodatkowanej VAT). Po połączeniu ze spółką P. C. G. Sp. z o.o. i P. G. Sp. z o.o. Spółka nabyła własność Galerii G. i zaczęła wykazywać sprzedaż usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (wynajem powierzchni handlowej).

Obecnie Spółka zamierza pomniejszyć swój podatek należny o skumulowany podatek naliczony przenoszony do rozliczenia na następne okresy rozliczeniowe od roku 2006 (podatek ten wykazywany był w deklaracjach, jednak do momentu połączenia nie pojawiła się sprzedaż z którą można było ten podatek rozliczyć).

Ponieważ co do zasady Spółka odliczała podatek naliczony (tj. wykazywała go w deklaracjach VAT-7) we wniosku zaznaczyła ze pytanie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego. Pomniejszenie podatku należnego o kwotę zakumulowanego podatku naliczonego przenoszonego z poprzednich okresów jest czynnością techniczną, będącą następstwem wykazywania podatku naliczonego jako podlegającego odliczeniu (dającego prawo do pomniejszenia o jego kwotę podatku należnego).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup usług doradczych, konsultingowych, prawnych i rzeczoznawczych związanych z nabyciem udziałów w spółce-córce uwzględniając fakt, że docelowo doszło do połączenia obydwu podmiotów i tym samym kontynuacji przez Spółkę działalności spółki-córki podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (wynajem powierzchni handlowej)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem usług doradczych i konsultingowych, opisanych w stanie faktycznym. Nabycie tych usług było bowiem związane z nabyciem udziałów w spółce P. I. G. Sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.), co z kolei stanowiło warunek późniejszego połączenia obydwu spółek, a w konsekwencji nabycia zespołu składników majątkowych w postaci Galerii G. i świadczenia za ich pośrednictwem usług podlegających opodatkowaniu VAT (wynajem powierzchni handlowej w Galerii G.). Należy zaznaczyć, że Spółka od początku zainteresowana była bezpośrednim nabyciem centrum handlowego Galeria G. oraz osiąganiem przychodów z działalności polegającej na wynajmie powierzchni komercyjnej. Niestety na chwilę zawierania transakcji nie było możliwe bezpośrednie nabycie Galerii G. Jedynym rozwiązaniem, na które godził się zbywca była sprzedaż udziałów w spółce, która była właścicielem Galerii G. W tej sytuacji Spółka miała dwa wyjścia: zrezygnować z transakcji lub nabyć udziały spółki P. I. G. Sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.), a następnie połączyć się z nią stając się w ten sposób właścicielem Galerii G. O tym, że od początku Spółka zainteresowana była nabyciem samej Galerii świadczą ponoszone przez nią wydatki. Przedmiotem usług świadczonych na rzecz Spółki były bowiem analizy i audyty (oraz wyceny) dotyczące samej Galerii G., która stanowiła główne aktywo nabywanej spółki. Należy zauważyć, że w sytuacji, gdyby Spółka nabyła bezpośrednio Galerię G. nie byłoby wątpliwości, że miała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. usług. Zdaniem Spółki zasada swobody umów pozwala podmiotom gospodarczym na swobodne podejmowanie decyzji, w jakiej formie zamierzają zawrzeć transakcję. W efekcie strony mogą się umówić, że zamiast nabycia składników majątkowych przedmiotem transakcji będą udziały w spółce, która jest ich właścicielem. Brak jest podstaw do dyskryminowania jednej formy transakcji kosztem drugiej. Skoro docelowo Spółka zamierzała nabyć Galerię G. i świadczyć usługi opodatkowane VAT, a podejmowane przez nią działania od początku wskazywały na ten zamiar, nie można rozpatrywać ponoszonych przez nią wydatków w oderwaniu od faktów.

Faktem jest natomiast to, że ostatecznie Spółka po połączeniu z P. I. G. Sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.), a następnie ze spółką P. G. Sp. z o.o. nabyła na własność składniki majątkowe w postaci Galerii G. i obecnie świadczy usługi opodatkowanie podatkiem VAT. Tym samym wydatki poniesione przez Spółkę przed połączeniem pośrednio służyły świadczeniu usług opodatkowanych VAT (po połączeniu).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ustawa VAT nie określa, czy związek między ponoszonymi wydatkami, a świadczeniem czynności podlegających opodatkowaniu ma być bezpośredni. W doktrynie prawa podatkowego oraz bogatym orzecznictwie sądów administracyjnych podnosi się, że związek ten może być pośredni.

Warto zaznaczyć, że organy podatkowe rozpatrywały zagadnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z połączeniem spółek. Dla przykładu w interpretacji indywidualnej z dnia 30.10.2006 r. (znak 1471/NUR2/443-302/3/06/JP) Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy odpowiedział na pytanie podatnika, czy spółka ma prawo odliczyć podatek naliczony przy zakupach związanych z połączeniem spółek...

Jak wyjaśnił podatnik: „Połączenie ma służyć nabyciu zakładów produkcyjnych spółki przejmowanej, a także pozyskaniu nowych rynków zbytu dla produkowanych przez podatnika produktów. Sprzedaż produktów jest opodatkowana podatkiem VAT. Przeprowadzenie połączenia spółek wymaga poniesienia kosztów usług doradztwa, w szczególności doradztwa prawnego oraz ekonomicznego (wyceny). Wszystkie koszty związane z połączeniem poniósł i będzie dalej ponosił Podatnik, także w zakresie w jakim usługi doradztwa związane z połączeniem dotyczyły spółki przejmowanej”. Na tak sformułowane pytanie organ podatkowy odpowiedział następująco: „Dokonując rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie należy przede wszystkim przywołać jedną z podstawowych zasad obowiązujących w podatku od towarów i usług jaką jest prawo, przysługujące podatnikowi, do obniżenia podatku przypadającego do zapłaty o podatek do odliczenia w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższą zasadę wyraża treść artykułu 86 ust. 1 ustawy zgodnie, z którym w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie w art. 88 ustawy ustawodawca zawarł przypadki niedające podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego wskazać należy, iż przedmiotowe zakupy związane są z ogólną działalnością spółki i służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, które po połączeniu spółek będą realizowane w zwiększonym zakresie. Ponadto przedmiotowe zakupy nie zostały wymienione w art. 88 ustawy o VAT, jako niedające prawa do odliczenia podatku naliczonego. Reasumując stwierdzić należy, iż Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciach związanych z połączeniem spółek”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2008 r. (znak ITPP1/443-723/07/MM) stwierdzając co następuje:

„Zasady obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego reguluje art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z powyższego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Ponadto, w myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Ponieważ wydatki, o których mowa w złożonym wniosku, które zostały poniesione w związku z planowanym procesem przejęć innych spółek, stanowią koszt uzyskania przychodu, o ile nie będą związane z podwyższeniem kapitału zakładowego Jednostki, co zostało przesądzone w interpretacji Ministra Finansów znak ITPB3/423-230/07/MK z dnia 17 marca 2008 r., oraz - jak wskazuje Jednostka - będą związane z Jej sprzedażą opodatkowaną, z uwagi na brzmienie powołanych wyżej przepisów, podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących te wydatki pomniejsza podatek należny”.

Odnośnie pośredniego związku ponoszonych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną wypowiadały się również sądy administracyjne w swoich orzeczeniach. I tak np. WSA w Krakowie w wyroku z 28 maja 2009 r. (sygnatura akt I SA/Kr 1576/08) analizował możliwość odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z emisją akcji (wydatków poniesionych na badanie śródrocznych i rocznych sprawozdań finansowych, przeprowadzone w celu zwiększenia kapitału spółki w wyniku wprowadzenia akcji na Giełdę Papierów Wartościowych). Sąd uznał, że: „ Art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w którym ogranicza prawo przyznane podatnikowi do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych przez niego towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwagi na jego sprzeczność z przepisami prawa wspólnotowego tj. normą art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE, jak i obowiązującymi w prawie wspólnotowym zasadami neutralności i proporcjonalności VAT nie może znaleźć w niniejszej sprawie zastosowania. Będące przedmiotem niniejszego postępowania wydatki poniesione na badanie śródrocznych i rocznych sprawozdań finansowych, przeprowadzone w celu zwiększenia kapitału spółki w wyniku wprowadzenia akcji na Giełdę Papierów Wartościowych, należy uznać za wydatki stanowiące część ogólnych kosztów spółki, które spełniają tym samym wymogi określone w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Występuje tutaj związek pośredni polegający na tym, że środki pozyskane poprzez emisję akcji posłużą do zwiększenia w przyszłości sprzedaży podlegającej opodatkowaniu”. W konsekwencji Sąd uznał, że podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego poniesionego przy zakupie towarów i usług związanych z emisją akcji.

Podobne stanowisko zajął WSA w Warszawie w wyroku z dnia 16 kwietnia 2009 r. (sygnatura akt III SA/Wa 3413/08). W wyroku tym Sąd analizował stan faktyczny, w którym spółka poniosła wydatki związane z podwyższeniem kapitału (emisją akcji). Wpływy z emisji zostały przeznaczone na sfinansowanie inwestycji, w wyniku której uruchomiona została kolejna linia produkcyjna. W skład ww. kosztów weszły wydatki poniesione m.in. na usługi doradcze, opłaty notarialne, opłaty giełdowe, badanie sprawozdań, doradztwo prawne, reklamy, druku oraz dystrybucji prospektu emisyjnego. W orzeczeniu tym Sąd jednoznacznie potwierdził, że po pierwsze ww. wydatki stanowią po stronie spółki koszt uzyskania przychodu, a po drugie uprawniają one do odliczenia podatku naliczonego.

Kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie usług związanych z emisją akcji rozpatrywał ponadto WSA w Warszawie w wyroku z dnia 29 sierpnia 2008 r. (sygnatura akt III SA/Wa 984/08) oraz WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 19 grudnia 2008 r. (sygnatura akt III SA/Gl 1364/08). W obydwu tych orzeczeniach sądy potwierdziły prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z emisją akcji, pomimo, iż nie pozostawały one w bezpośredni sposób w związku ze sprzedażą opodatkowaną.

Należy zaznaczyć, że pojęcie związku podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi było również wielokrotnie interpretowane przez ETS, który np. w orzeczeniu w sprawie C-465/03 Kretztechnik uznał, że środki zgromadzone przez spółkę w wyniku podniesienia kapitału miały niewątpliwie służyć prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z czym wydatki związane z emisją akcji powinny stanowić część ogólnych kosztów działalności i jako takie być uwzględnione w cenie dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Zdaniem ETS spółce jako podatnikowi powinno w takich przypadkach przysługiwać prawo do odliczenia VAT związanego z tą czynnością.

W orzeczeniu z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 Abbey National plc v. Commissioners of Customs Excise (orzeczenie wstępne LEX nr 83152) ETS podkreślił, że prawo do odliczenia podatku przysługuje, gdy istnieje bezpośredni związek ze sprzedażą opodatkowaną. Stwierdzono równocześnie, że brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, ponieważ gdy koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika, która opodatkowaniu podlega, podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku. Kierując się zatem zasadą neutralności podatku od towarów i usług należy zdaniem Spółki uznać, że wydatki poniesione przez nią pozostawały w związku z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu, były bowiem pośrednio warunkiem nabycia (w wyniku połączenia) Galerii Gniezno, w której powierzchnię handlową Spółka obecnie wynajmuje najemcom.

Należy zaznaczyć, że podobne do opisanego zagadnienie stanowiło przedmiot orzeczenia NSA (wyrok z dnia 25 czerwca 2007 r., sygnatura akt I FSK 967/06 - Wyrok NSA). W wyroku tym NSA rozważał prawo do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego z faktur, które dotyczyły usług badania sprawozdań finansowych oraz analizy działania i stanu grupy kapitałowej przez niezależnych konsultantów (tzw. due-dilligence) na rzecz skarżącej spółki, która miała zamiar nabyć 97% akcji tejże grupy. Sąd przyznał rację podatnikowi uznając, że miał prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia ww. usług. W uzasadnieniu do orzeczenia NSA stwierdził: „Przyjąć należy, że każdy związek - zarówno bezpośredni, jak i pośredni - ze sprzedażą opodatkowaną wykonywaną obecnie, uprzednio lub w przyszłości, winien być uwzględniony przy ocenie istnienia uprawnienia podatnika do obniżenia podatku należnego o naliczony przy nabyciu towarów i usług, tylko wówczas bowiem będzie możliwa jego realizacja”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo od obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 powołanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

• z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;

2) w przypadku importu towarów - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5;

3) zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4) kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

5) kwota podatku należnego z tytułu importu towarów - w przypadkach, o których mowa w art. 33a.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18 stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

Z powyższych przepisów wynika, że termin odliczenia podatku naliczonego jest powiązany z rozliczeniem za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (lub za dwa następne okresy). Priorytetowe znaczenie dla powstania prawa do odliczenia podatku naliczonego ma więc moment otrzymania faktury VAT.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 ustawy o VAT).

Ponadto przepis art. 86 ust. 19 powołanej ustawy stanowi, iż jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Zatem, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to może zostać spełnione, zgodnie z art. 86 ust. 10-13 ustawy. Powyższe wskazuje, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczana ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, zamiarem Spółki było nabycie Galerii G. i świadczenie usług opodatkowanych VAT (wynajem powierzchni handlowej). Z uwagi na uwarunkowania, Spółka mogła tego dokonać jedynie poprzez nabycie udziałów w spółce będącej dotychczasowym jej właścicielem, a następnie połączyć się z nią stając się w ten sposób właścicielem Galerii G. Wydatki poniesione przez Spółkę, dotyczące usług doradczych, konsultingowych, prawnych i rzeczoznawczych związanych z nabyciem udziałów w spółce P. I. G. Sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.) należy uznać zatem za pośrednio związane z nabyciem samej Galerii G., stanowiącej główne aktywo tej spółki. Poniesienie tych wydatków było konieczne w celu zorientowania się m.in. w rentowności obiektu handlowego, uwarunkowaniach prawnych, wartości rynkowej Galerii G., zagrożeniach podatkowych itp. Ponadto Spółka w okresie swojego istnienia ponosiła wydatki związane z bieżącą działalnością, takie jak koszty doradztwa prawnego, usług księgowych, badania sprawozdań finansowych itp.

Należy zauważyć, że ostatecznie Spółka po połączeniu z P. I. G. Sp. z o.o. (później – P. C. G. Sp. z o.o.), a następnie ze spółką P. G. Sp. z o.o. nabyła na własność składniki majątkowe w postaci Galerii G. i obecnie świadczy usługi opodatkowanie podatkiem VAT.

Spółce przysługuje zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego od wymienionych we wniosku wydatków. Wynika to z faktu, iż wydatki poniesione przez Spółkę pozostawały w związku z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu, były bowiem pośrednio warunkiem nabycia (w wyniku połączenia) Galerii G., w której powierzchnię handlową Spółka obecnie wynajmuje najemcom.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.