INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2009 r. (data wpływu 24 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą wykupionego przedmiotu leasingu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze sprzedażą wykupionego przedmiotu leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności gospodarczej jest praktyka lekarska-dentystyczna 86.23.Z. W 2009 roku działalność jest opodatkowana 19% podatkiem liniowym. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zainteresowany korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług, nie jest czynnym podatnikiem VAT.

W działalności gospodarczej wykorzystywane są środki trwałe stanowiące własność firmy jak i środki leasingowe.

Wnioskodawca podpisał umowę leasingu operacyjnego i rozpoczął używać w działalności gospodarczej leasingowany samochód osobowy. Do kosztów uzyskania przychodów zalicza raty leasingowe, zgodnie z obowiązującym harmonogramem, koszty paliwa dokumentowane są fakturami VAT.

Umowa leasingowa po jej zakończeniu zawiera opcję wykupu samochodu osobowego.

Wg ustaleń firmy leasingowej cena wykupu samochodu osobowego będzie niższa od wartości hipotetycznej tego środka trwałego. Firma leasingowa wycenia samochód na kwotę poniżej 1.500 zł. Sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą VAT, wystawioną na N.

Wnioskodawca chciałby zgodnie z zapisem w umowie wykupić samochód osobowy po zakończeniu spłat rat leasingowych. Wykupiony samochód osobowy po zakończeniu leasingu operacyjnego:

• nie będzie wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy,
• nie będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej,
• będzie wykorzystywany tylko na potrzeby osobiste Wnioskodawcy i zostanie sprzedany po upływie co najmniej 6 miesięcy.

Firma leasingowa nie chce sprzedać samochodu na nazwisko Wnioskodawcy, tj. na osobę prywatną tylko na firmę N.

Zainteresowany podaje, iż wykupienie samochodu osobowego z leasingu operacyjnego i skutki podatkowe inaczej są prezentowane w oficjalnie dostępnych biuletynach podatkowych, a inne jest stanowisko Urzędu Skarbowego, właściwego do rozliczeń podatku dochodowego dla dochodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Podatnik wskazuje, że w artykule „Wykupienie samochodu osobowego z leasingu operacyjnego – skutki prawnopodatkowe (1) i (2)” – doradca podatkowy (strona internetowa www.podatki.pl), autorka analizuje analogiczną sytuację i na podstawie obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, że samochód osobowy po wykupieniu go po zakończeniu umowy leasingowej, pod warunkiem, że:

• nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy,
• użytkowany będzie w działalności gospodarczej nie dłużej niż 1 rok,
• wydatki na eksploatację rozliczane są wg ewidencji przebiegu pojazdu i stanowią koszty uzyskania przychodu,

to sprzedaż tego samochodu nie stanowi przychodu określonego w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podaje, że odmienne zdanie prezentuje Urząd Skarbowy, twierdząc, że w każdym przypadku, nawet jeżeli po nabyciu samochodu nie będzie on wykorzystywany w działalności gospodarczej, jest to zawsze przychód z działalności gospodarczej. Dlatego, że samochód został nabyty na firmę, a nie na osobę fizyczną i był wykorzystywany w działalności gospodarczej w trakcie trwania umowy leasingowej. Dochód ze sprzedaży tego samochodu jest dochodem z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wg ceny rynkowej samochodu, nabytego po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego za kwotę poniżej 1500 zł, jest przychodem z działalności gospodarczej określonym przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy:

• transakcja nabycia samochodu osobowego po zakończeniu leasingu operacyjnego udokumentowana jest fakturą VAT, wystawioną na firmę, (bez odliczenia VAT jest czynnym podatnikiem),
• nabyty samochód nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy, a jego sprzedaż zostanie dokonana po upływie 6 m-cy od daty nabycia,
• po wykupie samochodu od firmy leasingowej nie będzie on wykorzystywany w działalności gospodarczej, ale tylko na potrzeby osobiste...

Zdaniem Wnioskodawcy, samochód osobowy nabyty po zakończeniu leasingu operacyjnego, jeżeli nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy i po co najmniej 6 miesiącach wykorzystywania go tylko na potrzeby osobiste sprzedany za określoną cenę (rynkową):

• to uzyskany przychód ze sprzedaży nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej,
• nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Środki trwałe stosownie do definicji zawartej w art. 22a ust. 1 ustawy, podlegają amortyzacji, jeżeli okres ich użytkowania jest dłuższy niż rok, zaś stosownie do art. 22n ust. 1 i ust. 6 ujęcie w ewidencji środków trwałych daje dopiero podstawę do zaliczenia w koszty odpisów amortyzacyjnych.

Wnioskodawca uważa, iż nie ma obowiązku wprowadzenia nabytego samochodu do ewidencji środków trwałych mimo, iż został nabyty na firmę. Z dniem nabycia stanowi dopiero własność Zainteresowanego, poprzednio własność leasingodawcy.

Stosownie do przepisu art. 22d ust. 1 ustawy od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 1500 zł można nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych a wydatki poniesione na nabycie stanowią koszty uzyskania przychodu w miesiącu oddania ich do użytkowania – nie oddaję do użytkowania w działalności gospodarczej, kwoty nabycia nie zalicza do kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca uważa, że transakcję sprzedaży należy opodatkować podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a nie łączyć tego przychodu z przychodem z działalności gospodarczej i wyliczać w Jego przypadku 19% podatek od dochodu ustalony w myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 10 ust. 3 ustawy, gdyż określa on zbycie tych składników majątku, które były środkami lub wyposażeniem firmy. Fakt nabycia na firmę wynika tylko z faktury dokumentującej sprzedaż, której firma leasingowa nie chce wystawić na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną.

Podobny pogląd, że sprzedaż samochodu nabytego po zakończeniu leasingu operacyjnego i uzasadnienie dlaczego w opisanej sytuacji nie jest to dochód z działalności gospodarczej Wnioskodawca wyczytał w cytowanym powyżej artykule.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

nbspnbsp - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Wymieniony powyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

nbspnbsp - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

nbspnbsp - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Natomiast treść art. 22f ust. 3 ww. ustawy stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Ze złożonego wniosku wynika, że samochód używany na podstawie umowy leasingu operacyjnego był wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Zainteresowany po zakończeniu umowy leasingu zamierza wykupić przedmiotowy samochód za kwotę poniżej 1500 zł. Wykupiony samochód nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych, nie będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, będzie wykorzystywany tylko do osobistych potrzeb Wnioskodawcy i zostanie sprzedany po upływie co najmniej 6 miesięcy.

Należy zauważyć, iż cytowany powyżej art. 14 ust. 1 ww. ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. pkt 3 powołanej ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

W przypadku zbycia samochodu wykorzystywanego uprzednio w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, wykupionego po zakończeniu umowy, wystąpi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Samochód ten stanowi bowiem składnik majątku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej już przez fakt obciążania kosztów uzyskania przychodów ratami leasingowymi i fakturami za paliwo. Możliwość preferencyjnego wykupu samochodu po okresie leasingu też była związana z działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym należy uznać, że sprzedaż przedmiotowego samochodu będzie generować przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeżeli samochód nie będzie wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej, a jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności gospodarczej i dniem odpłatnego zbycia, nie upłynie 6 lat.

Zatem sprzedaż używanego w prowadzonej działalności gospodarczej samochodu będącego wcześniej przedmiotem leasingu operacyjnego, nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, a po wykupie samochodu od firmy leasingowej nie wykorzystywanego w działalności gospodarczej, lecz wyłącznie na potrzeby osobiste Wnioskodawcy stanowi przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, również w sześcioletnim okresie po wycofaniu tego składnika, stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.