INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych od umów leasingu operacyjnego przekazywanych w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełniony pismem z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) – dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych od umów leasingu operacyjnego przekazywanych w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji artykułów spożywczych. Spółka posiada dwa zakłady produkcyjne i jest czynnym podatnikiem VAT.

„A” Sp. z o.o. – dalej „A”, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji artykułów spożywczych. Spółka posiada zakład produkcyjny i jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka i „A” są spółkami zależnymi od spółki „M’ S.A. W związku z restrukturyzacją grupy kapitałowej, do której należy Spółka i „A”, rozważane jest przeniesienie własności obu zakładów produkcyjnych Spółki na rzecz „A’. Planuje się, iż to przeniesienie własności nastąpi:

• w formie sprzedaży zakładu na rzecz „A” lub
• w formie wniesienia zakładu jako wkładu niepieniężnego (aportu) na pokrycie podniesienia kapitału zakładowego „A”.

Każdy z zakładów Spółki mających być przedmiotem transakcji prowadzi samodzielną i kompletną z technologicznego punktu widzenia działalność produkcyjną. Każdy z zakładów wyspecjalizowany jest w produkcji innego asortymentu towarów spożywczych.

Każdy z zakładów Spółki jest wyodrębniony organizacyjnie. W szczególności posiada odrębne kierownictwo odpowiadające za funkcjonowanie zakładu. Wyodrębnienie znajduje również odzwierciedlenie w zapisach regulaminu organizacyjnego oraz w jej schemacie organizacyjnym.

Rachunkowość zarządcza Spółki zapewnia wyodrębnienie zarówno przychodów, jak i kosztów związanych z działalnością każdego z zakładów i pozwala na bieżąco analizować ich wyniki finansowe.

Transakcja obejmie, w wypadku każdego z zakładów Wnioskodawcy, następujące składniki majątkowe:

• nieruchomość (nieruchomości), w której prowadzona jest działalność zakładu,
• inne środki trwałe niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,
• wybrane wartości niematerialne i prawne (m.in. receptury i znaki towarowe) niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,
• wybrane wyposażenie niezbędne do kontynuowania działalności produkcyjnej przez zakład,
• wybrane należności i wybrane zobowiązania funkcjonalnie związane z prowadzoną produkcją,
• wybrane surowce niezbędne w procesie produkcji.

Planowana transakcja obejmie również przejęcie dotychczasowych pracowników zakładu w trybie art. 23 ¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1976 r. Kodeks Pracy, a także cesję wybranych umów prawa cywilnego (w tym umów leasingu) funkcjonalnie związanych z działalnością zakładu.

Transakcja nie obejmie zapasów towarów i produktów gotowych, gdyż Spółka dokona zbycia tych towarów i produktów na rzecz odbiorców (zgodnie z rolą Spółki przewidzianą w strukturze grupy kapitałowej, po transakcji działalność Spółki koncentrować się będzie na handlu).

Każdy z zakładów będzie kontynuował swoją działalność produkcyjną.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym z dnia 2 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.) w odniesieniu do pytania będącego przedmiotem niniejszej interpretacji Spółka wskazała, iż umowy leasingu operacyjnego zostaną przeniesione na „A” w ramach sprzedaży/aportu zakładów, w tych przypadkach, w których ich przedmiotem są podlegające amortyzacji środki trwałe funkcjonalnie związane z prowadzoną przez zakłady produkcją. Z transakcji zbycia zakładów wyłączone zostaną natomiast te umowy leasingu operacyjnego zawarte przez zbywcę, które dotycząc podlegających amortyzacji środków trwałych związanych funkcjonalnie z działalnością handlową, która będzie kontynuowana przez zbywcę w szczególności chodzi o pojazdy samochodowe wykorzystywane przez przedstawicieli handlowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy każdy z zakładów produkcyjnych stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w rozumieniu art. 2 pkt 27e podatku od towarów i usług...
2. Czy zbycie zakładów produkcyjnych będzie skutkować obowiązkiem dokonania przez Spółkę korekt podatku naliczonego od towarów i usług związanego z działalnością zbywanych zakładów...
3. Czy przejęcie przez „A” zobowiązań Spółki spowoduje powstanie w przychodu podatkowego...
4. Czy w przypadku przejęcia przez „A” umów leasingu operacyjnego, wystąpią po stronie Spółki negatywne konsekwencje na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, w szczególności utrata możliwości zaliczenia do kosztu uzyskania przychodu zapłaconego czynszu leasingowego...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie czwarte w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnymi pismami.

W odniesieniu do pytania czwartego Wnioskodawca wskazał, iż przejęcie przez „A” umów leasingu operacyjnego nie spowoduje utraty prawa do zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu opłat wynikających z tych umów poniesionych do dnia zbycia zakładów, jeśli w momencie poniesienia kosztu (płatności rat leasingowych) spełnione były warunki, o których mowa w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a umowa leasingu zawarta była w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu (art. 15 ust. 1 ww. ustawy) Takie stanowisko potwierdza też indywidualna interpretacji prawa podatkowego wydana 27 stycznia 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPB3/423-722/08-6/KS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje natomiast rozdział 4a tej ustawy. Zgodnie z art. 17a pkt 1 ustawy podatkowej ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Jak wynika z treści art. 17b ust. 1 tej ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 ww. ustawy, to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego) w związku z tą umową wydatki z tytułu używania przedmiotu leasingu – w podstawowym okresie – stanowią koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują wprost podatkowych skutków zmiany stron umowy leasingu. Unormowania zawarte w art. 17a-17l ww. aktu prawnego określają jedynie skutki podatkowe rozporządzania przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy oraz skutki podatkowe występujące w trakcie trwania umowy.

Reasumując należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Spółkę w związku z zawartymi umowami leasingu operacyjnego spełniające warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poniesione do momentu dokonania aportu/sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.