INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 7 lipca 2009r.) uzupełnionym w dniu 06 października 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych:

• w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania otrzymanego za zajętą pod drogę publiczną nieruchomość gruntową rolną oraz ustalenia momentu powstania z tego tytułu dochodu do opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) - jest nieprawidłowe,
• w zakresie momentu rozpoznawania przychodu z tytułu otrzymanego odszkodowania (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest prawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych

• w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania otrzymanego za zajętą pod drogę publiczną nieruchomość gruntową rolną oraz ustalenia momentu powstania z tego tytułu dochodu do opodatkowania,
• w zakresie momentu rozpoznawania przychodu z tytułu otrzymanego odszkodowania.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 01 października 2009r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. Biura w dniu 06 października 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 10 czerwca 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych Spółka w dniu 13 maja 2009r. otrzymała decyzję Prezydenta Miasta o ustaleniu odszkodowania za przejęcie na rzecz Gminy gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego Spółki. Spółka jest płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podatku rolnego. Grunty zostały przejęte na rzecz Gminy na własność na podstawie decyzji Starosty z dnia 22 września 2008r. ustalającej lokalizację drogi. Decyzja o przyznaniu odszkodowania uprawomocniła się 28 maja 2009r. Odszkodowanie zostało wypłacone Spółce jednorazowo w dniu 10 czerwca 2009r. Po uprawomocnieniu decyzji Spółka 29 maja 2009r. wystawiła fakturę VAT i opodatkowała podatkiem od towarów i usług przeniesienie z mocy prawa gruntów w zamian za odszkodowanie traktując kwotę odszkodowania jako brutto czyli obliczyła podatek należny metodą „w stu” i odprowadziła podatek.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymana kwota odszkodowania stanowi dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, jeżeli tak to w którym miesiącu: czy w miesiącu wystawienia faktury tj. maj, czy w miesiącu otrzymania odszkodowania tj. czerwiec (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)...

Zdaniem Spółki, z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z art. 17 ust. 1 wynika, że wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego jeżeli sprzedaż następuje po upływie 5 lat od nabycia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. – zwanej dalej „updop”) wolne od podatku są dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.

Zwolnienie wynikające z powyższego przepisu uzależnione jest zatem od następujących warunków:

1. sprzedaż dotyczy całości lub części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego,
2. sprzedaż następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości.
   
   

Z postanowień art. 2 ust. 4 updop wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Za gospodarstwo rolne według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.) uważa się obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Natomiast opodatkowaniu podatkiem rolnym w myśl art. 1 ustawy o podatku rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Z powyższego wynika zatem, że przy ocenie, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym – a tym samym również w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – należy brać pod uwagę jedynie dwie przesłanki:

1. łączna powierzchnia nieruchomości musi mieć powyżej 1 ha,
2. grunty wchodzące w skład nieruchomości muszą być kwalifikowane jako użytki rolne.
   
   

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika natomiast, iż przeniesienie prawa własności nieruchomości gruntowej rolnej nastąpiło na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t. j. Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1194 ze zm. – zwanej dalej „ustawą o inwestycjach drogowych”). W myśl tego przepisu, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych – z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna. W myśl art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o inwestycjach drogowych decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Odnosząc powyższe do opisanego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż brak jest podstaw do obejmowania zwolnieniem z opodatkowania dochodów uzyskanych z innych tytułów niż sprzedaż.

Innymi słowy, otrzymane odszkodowanie za zajętą pod drogę publiczną nieruchomość gruntową rolną stanowi, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 updop przychód z którego dochód podlega opodatkowaniu.

Za moment uzyskania tego przychodu uznać należy dzień otrzymania pieniędzy z odszkodowania.

Ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 1 updop mogą korzystać dochody uzyskane ze sprzedaży w/w nieruchomości w myśl art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16 poz. 93 ze zm.).

Natomiast obowiązek wpłacenia należnej od uzyskanego z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy wynika z art. 25 updop; zaliczkę miesięczną podatnik należy uiścić w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód ten uzyskano.

Stanowisko wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w sprawach będących przedmiotem pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.