INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r., Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2009 r. (data wpływu 08.07.2009 r., IP-KAN 8557/09), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• ustalenia czy zwrotne potwierdzenie odbioru listu poleconego wysłanego przez Spółkę do dłużnika za pośrednictwem Poczty Polskiej stanowi potwierdzenie otrzymania przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT – jest prawidłowe;
  
  

• możliwości dokonania korekty należnego podatku VAT w rozliczeniu za kwartał wysyłki zawiadomienia w przypadku wysyłki tego zawiadomienia do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału (jeżeli w tym kwartale minął termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6 oraz zwrotne potwierdzenie odbioru Spółka otrzymała w tym kwartale) – jest prawidłowe;
  
  

• możliwości dokonania korekty należnego podatku VAT w rozliczeniu za kwartał wysyłki zawiadomienia w przypadku wysyłki tego zawiadomienia do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału (jeżeli zwrotnego potwierdzenie odbioru Spółka nie otrzymała w tym kwartale) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 08 lipca 2009 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy zwrotne potwierdzenie odbioru listu poleconego wysłanego przez Spółkę do dłużnika za pośrednictwem Poczty Polskiej stanowi potwierdzenie otrzymania przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89A ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT oraz w zakresie możliwości dokonania korekty należnego podatku VAT w rozliczeniu za kwartał wysyłki zawiadomienia w przypadku wysyłki tego zawiadomienia do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie telefonii komórkowej jako operator sieci. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, usługi świadczone przez Spółkę dokumentowane są fakturami VAT. Spółka odprowadza do urzędu skarbowego podatek należny z tytułu świadczonych usług. Zdarzają się przypadki, że kontrahenci Spółki nie dokonują płatności lub znacznie przekraczają termin płatności wynikający z wystawionych przez nią faktur. W związku z tym Spółka rozważa skorzystanie z rozwiązań przewidzianych w art. 89a i 89b ustawy o VAT, które w wyniku spełnienia szeregu przewidzianych w nich warunków, dają Spółce możliwość zmniejszenia kwoty podatku należnego wykazanego w związku z wierzytelnościami Spółki, kiedy nieściągalność tych wierzytelności została uprawdopodobniona (dalej: ulga lub ulga na złe długi). W tym celu, Spółka planuje wprowadzić procedurę wewnętrzną która umożliwiałaby prawidłowe stosowanie ulgi zgodnie z wymogami wskazanymi w ustawie o VAT. W sytuacjach, gdy wierzytelność Spółki nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności oraz spełnione zostały warunki wymienione w art. 89a ust. 1 pkt 1 – 5 ustawy o VAT, Spółka będzie zawiadamiała dłużnika o zamiarze skorzystania z ulgi. Powyższe zawiadomienia będą wysyłane listami poleconymi ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru za pośrednictwem Poczty Polskiej. Spółka dokonuje rozliczeń podatku VAT w okresach kwartalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zwrotne potwierdzenie odbioru listu poleconego (zawiadomienia) wysłanego przez Spółkę za pośrednictwem Poczty Polskiej będzie stanowiło potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia o zamiarze skorzystania przez Spółkę z ulgi na złe długi w dacie, która będzie wynikała z tego potwierdzenia...
2. Czy w przypadku wysyłki przez Spółkę zawiadomienia o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału, Spółka będzie uprawniony do dokonania korekty należnego podatku VAT w rozliczeniu za kwartał wysyłki zawiadomienia...
   
   

Ad. 1.

Spółka stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 89b ust. 5 ustawy o VAT w odniesieniu do wysyłanego przez wierzyciela zawiadomienia o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT (dalej: zawiadomienie), stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach. Pojęcie „odpowiedniego stosowania” przepisów nie jest zdefiniowane ani w ustawach podatkowych, ani w innych aktach normatywnych. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego (Słownik współczesnego języka polskiego”, t. II, Warszawa 1998, s. 358), określenie „odpowiednio” oznacza „w sposób spełniający wymagane warunki, najlepiej nadający się do czegoś; właściwie, stosownie, należycie”. Ze względu na ogólny charakter tej definicji wskazówek do tego, jak należy w praktyce interpretować to pojęcie poszukać należy więc w orzecznictwie oraz doktrynie.

Zasadniczo, w orzecznictwie i doktrynie wskazuje się, że odpowiednie stosowanie przepisów może przybrać następujące formy:

• przepisy prawa, które mają być stosowane odpowiednio, mogą być stosowane bez żadnych zmian w ich dyspozycji;

• przepisy prawa, które mają być stosowane odpowiednio, powinny być stosowane z odpowiednimi zmianami;

• przepisy prawa, które mają być stosowane odpowiednio, w ogóle nie mogą być stosowane ze względu na ich sprzeczność bądź bezprzedmiotowość w ramach analizowanych stanów faktycznych.
  
  

Dodatkowo, przy odpowiednim stosowaniu przepisów niezbędne staje się wykorzystanie zasad wykładni systemowej i funkcjonalnej. Tak m.in. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 6 grudnia 2000 r. III CZP 41/00 (OSNC 2001/4/57); J. Nowacki, „Odpowiednie stosowanie przepisów prawa” (w:) Państwo i Prawo 1964 r. z. 3, s. 370-371; J. Nowacki, „Analogia legis”, Warszawa 1966, s. 141-144; podział ten jest często powoływany w doktrynie por. A. Błachnio – Parzych, „Przepisy odsyłające systemowo” (w:) Państwo i Prawo 2003 r. z. 1, s. 44-45; M. Hauser, „Odpowiednie stosowanie przepisów prawa uwagi porządkujące” (w:) Acta Universitatis Wratislaviensis, Nr 2724, Przegląd Prawa i Administracji LXV, Wrocław 2005, s. 161. Por. Uchwała Sądu Najwyższego z 30 stycznia 2001 r. (I KZP 50/00) oraz M. Hauser, „Odpowiednie stosowanie...”, op. cit., s. 159, a także L. Morawski, „Wykładnia w orzecznictwie sądów”, 2002 r. s. 300.

Zdaniem Spółki odpowiednie stosowanie powyższych przepisów w stosunku do wysyłki zawiadomień następuje w ramach drugiego ze wskazanych powyżej przypadków, tj. przepisy te mogą być stosowane z pewnymi modyfikacjami. Wniosek taki uzasadniają następujące przesłanki. Po pierwsze, z treści przepisu art. 89b ust. 5 ustawy o VAT wynika, że doręczanie zawiadomień do dłużnika może odbywać się w każdej formie przewidzianej w przepisach Ordynacji podatkowej. Co więcej, przepis ten ma na celu umożliwienie podatnikom VAT skuteczne korzystanie z ulgi. Brak możliwości stosowania przepisów Ordynacji podatkowej spowodowałby ograniczenie prawa do skorzystania z ulgi na złe długi. Po drugie, w analizowanej sprawie nie zachodzi przesłanka bezprzedmiotowości ani sprzeczności przepisów Ordynacji podatkowej o doręczeniach z art. 89a i 89b ustawy o VAT. Nie mamy więc do czynienia z trzecim ze wskazanych powyżej przypadków „odpowiedniego stosowania przepisów”. Po trzecie, w celu zapewnienia możliwości funkcjonowania przepisów Ordynacji podatkowej o doręczeniach w odniesieniu do doręczeń dokonywanych przez wierzyciela, niezbędne jest jedynie dokonanie ich modyfikacji w zakresie określenia podmiotu dokonującego doręczeń, adresata oraz przedmiotu doręczenia. W praktyce oznacza to, że w treści powyższych przepisów Spółka (tj. wierzyciel) zajmie miejsce organu podatkowego, a dłużnik miejsce strony (adresata). Równocześnie słowo „zawiadomienie” zastąpi pojęcie „pisma” stosowane w przepisach Ordynacji podatkowej. Problematyka doręczeń została uregulowana w Ordynacji podatkowej w Dziale IV, Rozdziale 5 zatytułowanym „Doręczenia”, przepisami art. od 144 do 154c. Ordynacja podatkowa przewiduje pewne skutki związane z doręczaniem stronom pism przez organy podatkowe. Konsekwentnie, te same skutki będą miały miejsce w przypadku zawiadomień wysyłanych przez Spółkę do dłużnika.

Zgodnie z art. 144 ordynacji podatkowej organ podatkowy doręcza pisma za pokwitowaniem m.in. przez pocztę. Spółka planuje wysyłać zawiadomienia za pośrednictwem poczty listami poleconymi ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Spółka pragnie wskazać, że organy podatkowe powszechnie uznają zwrotne potwierdzenie odbioru listu poleconego za potwierdzenie faktycznego odbioru przesyłki. Tak w odniesieniu do potwierdzenia odbioru faktur korygujących m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych z: 9 stycznia 2009 r. (sygn. ILPP2/443-955/08-4/AD) oraz z 29 sierpnia 2008 r. (sygn. ILPP2/443-502/08-2/MR), a także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 19 września 2008 r. (sygn. IPPP1/443-1222/08-2/AP). W rezultacie, należy uznać, że zwrotne potwierdzenie odbioru stanowi potwierdzenie odebrania zawiadomienia w rozumieniu art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT i uzasadnione będzie stosowanie kolejnych przepisów Działu IV, Rozdziału 5 Ordynacji podatkowej do wysyłanych przez Spółkę zawiadomień. W przypadku osób fizycznych, zgodnie z art. 148 Ordynacji podatkowej, pisma doręcza się w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. Pisma mogą być również doręczane w siedzibie organu podatkowego oraz w miejscu pracy – osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji. Jednocześnie, w razie niemożności doręczenia pisma w jeden z powyższych sposobów, pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie. Z kolei, w przypadku pism skierowanych do osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, zgodnie z art. 151 Ordynacji podatkowej, pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Zdaniem Spółki, powyższe reguły znajdą również odpowiednie zastosowanie w przypadku wysyłki przez Spółka zawiadomień do dłużników. I tak, w przypadku, gdy dłużnikiem będzie osoba fizyczna zawiadomienie będzie mogło być doręczone w miejscu jego zamieszkania lub miejscu pracy. Natomiast, gdy dłużnikiem będzie osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, zawiadomienie będzie mogło być doręczone w lokalu ich siedziby lub miejscu prowadzenia działalności osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. W zależności od okoliczności towarzyszących odbiorowi zawiadomienia oraz otrzymaniu przez Spółka zwrotnego potwierdzenia odbioru, zastosowanie znajdą także poszczególne przepisy Ordynacji podatkowej:

A. Odbiór zawiadomienia przez dłużnika.

Zgodnie z art. 152 § 1 Ordynacji podatkowej odbierający pismo potwierdza doręczenie pisma własnoręcznym podpisem, ze wskazaniem daty doręczenia. Natomiast, gdy odbierający pismo nie może potwierdzić doręczenia lub uchyla się od tego, doręczający sam stwierdza datę doręczenia oraz wskazuje osobę, która odebrała pismo i przyczynę braku jej podpisu (art. 152 § 2 Ordynacji podatkowej). Zdaniem Spółki, powyższe przepisy należy zastosować w sytuacji, gdy dłużnik osobiście odbierze zawiadomienie. Konsekwentnie, otrzymane przez Spółka zwrotne potwierdzenie będzie stanowiło potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia w dacie wskazanej na tym potwierdzeniu.

B. Odmowa odebrania zawiadomienia przez dłużnika.

W przypadku odmowy przyjęcia pisma, zgodnie z art. 153 § 1 Ordynacji podatkowej, zwraca się je z adnotacją o odmowie przyjęcia do nadawcy. W takiej sytuacji uznaje się je za doręczone w dniu odmowy jego przyjęcia (art. 153 § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższa regulacja znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy dłużnik odmówi odbioru zawiadomienia. W rezultacie, Spółka, na podstawie otrzymanego zwrotnego potwierdzenia odbioru, będzie mogła uznać zawiadomienie za odebrane w dniu odmowy jego przyjęcia.

C. Pozostawienie zawiadomienia przez pocztę.

Na podstawie art. 150 § 1 Ordynacji podatkowej, w razie niemożności doręczenia pisma, poczta przechowuje je przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej. Adresat pisma zostaje zawiadomiony dwukrotnie o pozostawieniu pisma na poczcie (powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni). Jeżeli adresat nie odbierze pisma w ciągu 14 dni, uważa się je za doręczone z upływem ostatniego dnia powyższego 14-dniowego okresu (art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej). Zdaniem Spółki, stosownie do powyższych postanowień, w przypadku pozostawienia zawiadomienia w placówce pocztowej i jego nieodebraniu przez dłużnika w ciągu 14 dni, Spółka może uznać, na podstawie otrzymanego zwrotnego potwierdzenia odbioru, że zawiadomienie zostało odebrane przez dłużnika z upływem ostatniego dnia powyższego okresu. Z kolei w przypadku odebrania zawiadomienia przez dłużnika w okresie 14 dni przetrzymywania go w placówce pocztowej, należy uznać, że zostało ono odebrane przez dłużnika w chwili jego faktycznego podjęcia. Powyższe konsekwencje będą odnosiły się do zawiadomień wysyłanych osobom fizycznym oraz – na podstawie art. 151 Ordynacji podatkowej – osobom prawnym i jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej.

D. Zły adres wskazany przez dłużnika.

Zgodnie z art. 151a Ordynacji podatkowej, jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

W oparciu o powyższe, Spółka uważa, iż w przypadku podania przez dłużnika niewłaściwego albo nieistniejącego adresu i w sytuacji niemożności ustalenia miejsca prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, Spółka może pozostawić zawiadomienie w dokumentacji wewnętrznej. Jednocześnie na podstawie otrzymanego zwrotnego potwierdzenia odbioru, Spółka może uznać zawiadomienie za odebrane przez dłużnika, w momencie umieszczenia przez pracownika poczty adnotacji na zwrotnym potwierdzeniu odbioru o nieprawidłowości podanego adresu.

Reasumując, zdaniem Spółki w każdym z opisanych powyżej przypadków dojdzie do zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorzystania z ulgi w dacie, która wynikać będzie ze stosownej adnotacji na zwrotnym potwierdzeniu odbioru.

Ad. 2.

Spółka będzie – stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy o VAT – uprawniona do dokonania korekty począwszy od rozliczenia za okres, w którym otrzyma ona potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia w każdym ze sposobów wskazanych w punkcie A-D powyżej (jeżeli w okresie tym przypadnie 14-dniowy termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a dłużnik przed upływem tego terminu nie ureguluje wierzytelności w jakiejkolwiek formie). Spółka prowadzi rozliczenia VAT w okresach kwartalnych i konsekwentnie co kwartał składa deklaracje VAT. Zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy o VAT korekta podatku należnego w związku z zastosowaniem ulgi może nastąpić w rozliczeniu za okres (w przypadku Spółki za kwartał), w którym upłynęło 14 dni od odebrania zawiadomienia przez dłużnika, a ten nie uregulował w tym terminie należności w jakiejkolwiek formie. Jednakże, powyższa korekta nie może być dokonana wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel (tj. Spółka) uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia. Zgodnie z przepisami dotyczącymi terminów doręczeń przesyłek pocztowych oraz na podstawie praktyki, Spółka przyjmuje, że faktyczny czas doręczenia listu poleconego do odbiorcy wynosi od 3 do 10 dni. Procedura, której wprowadzenie Spółka, planuje wygląda w sposób następujący. Spółka będzie wysyłać zawiadomienia do dłużników do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału. W takiej sytuacji, dłużnik powinien otrzymać zawiadomienie najpóźniej pod koniec drugiego miesiąca kwartału albo na początku trzeciego miesiąca kwartału (przyjmując 3-10 dniowy termin doręczenia). W każdym przypadku dostarczenie zawiadomienia nastąpi w kwartale, w którym je wysłano. W przypadku odbioru zawiadomienia, odmowy jego odbioru jak również w przypadku stwierdzenia, że adres dłużnika, pod który doręczono zawiadomienie, jest niewłaściwy należy uznać, że zawiadomienie zostało doręczone zgodnie z zasadami opisanymi szczegółowo w części 4 wniosku, tzn. w momencie umieszczenia odpowiedniej adnotacji na zwrotnym potwierdzeniu odbioru. Od tego dnia będzie liczony 14-dniowy termin na zapłatę należności przez dłużnika, zaś Spółka w okresie upływu tego terminu powinna otrzymać potwierdzenie doręczenia zawiadomienia (przy uwzględnieniu 3-10 dniowego okresu powrotu zwrotnego potwierdzenia odbioru). Powyższe terminy zapadną najpóźniej w pierwszej połowie trzeciego miesiąca kwartału, czyli w kwartale w którym zawiadomienie wysłano. W przypadku braku odbioru zawiadomienia przez dłużnika, powyższe terminy ulegną wydłużeniu o ilość dni, przez które zawiadomienie będzie przechowywane w placówce pocztowej (maksymalnie o 14 dni), co spowoduje, że terminy te zapadną najpóźniej w drugiej połowie trzeciego miesiąca kwartału, czyli również w kwartale w którym zawiadomienie wysłano. Konsekwentnie, w przypadku wysyłki zawiadomienia do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału, moment, w którym Spółka otrzyma potwierdzenie odbioru zawiadomienia przez dłużnika oraz upłynie 14 dniowy termin do uregulowania przez niego należności, będzie miał miejsce w kwartale w którym zawiadomienie wysłano. Powyższy moment nastąpi bowiem najpóźniej w trzecim miesiącu tego kwartału tj. miesiącu następującym po miesiącu wysyłki zawiadomienia (jedynie sporadycznie może dojść do sytuacji, w której moment ten będzie miał miejsce w kolejnych miesiącach i konsekwentnie - w kolejnym kwartale). Jednocześnie, w przypadku wysyłki zawiadomienia po 20. dniu drugiego miesiąca kwartału moment, w którym Spółka otrzyma potwierdzenie odbioru zawiadomienia przez dłużnika oraz upłynie 14 dniowy termin do uregulowania przez niego należności, będzie miał na ogół miejsce w kolejnym kwartale. Nawet jeśli powyższy moment będzie miał miejsce w kwartale wysyłki zawiadomienia, stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy o VAT, Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi także w kolejnym okresie rozliczeniowym tj. w kwartale następującym po kwartale wysyłki. Powyższe wynika z tego, że okres następujący pomiędzy momentem wysyłki zawiadomienia a momentem, w którym upłynie termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT wyniesie od 17 do 38 dni. Termin 17 dni wynika z zsumowania najkrótszego okresu doręczenia (3 dni) z okresem, w którym dłużnik ma możliwość zapłaty wierzytelności (14 dni), a w okresie którym potwierdzenie doręczenia zawiadomienia powraca do Spółki. Termin 38-dniowy powstaje po zsumowaniu najdłuższego okresu doręczenia (10 dni), najdłuższego okresu oczekiwania zawiadomienia w placówce pocztowej (14 dni) z okresem, w którym dłużnik ma możliwość zapłaty wierzytelności (14 dni), a w okresie którym potwierdzenie doręczenia zawiadomienia powraca do Spółki. Co istotne terminy te mieszczą się w zakresie od 10 dni (zaokrąglony okres od momentu wysyłki zawiadomienia do końca miesiąca wysyłki) do 40 dni (okres 10 dni powiększony o zaokrąglony 30-dniowy okres trwania miesiąca następującego po miesiącu wysyłki zawiadomienia).

W rezultacie, w przypadku stosowania powyższej procedury (przy uwzględnieniu 3-10 dniowego okresu powrotu zwrotnego potwierdzenia odbioru), zdaniem Spółki, w odniesieniu do zawiadomień wysłanych do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału, Spółka będzie upoważniona do skorzystania z ulgi na złe długi w rozliczeniu za ten kwartał. Jednocześnie, w odniesieniu do zawiadomień wysłanych po 20. dniu drugiego miesiąca kwartału, Spółka będzie upoważniona do skorzystania z ulgi na złe długi w rozliczeniu za kolejny kwartał.

Na tle opisanego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje

Odpowiedź na pytanie nr 1

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Zgodnie z przepisem art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona. Okres rozliczeniowy, w którym podatnik powinien dokonać przedmiotowej korekty jest określany na podstawie przepisu art. 89a ust. 3 w/w ustawy, który brzmi: „Korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6”. Zgodnie z powyższym przepisem korekta podatku, co do zasady, powinna mieć miejsce w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 14-dniowy termin na uiszczenia przez dłużnika zapłaty. Jednakże rozliczenie to nie może nastąpić w okresie rozliczeniowym wcześniejszym niż ten, w którym podatnik otrzymał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 w/w ustawy.

Zatem w sytuacji, w której Spółka wyśle w/w zawiadomienie przed upływem 20. dnia drugiego miesiąca kwartału, zawiadomienie to zostanie dłużnikowi doręczone tak, że w/w 14-dniowy termin upłynie przed końcem kwartału, a Spółka otrzyma potwierdzenie odbioru w/w zawiadomienia również przed końcem tego kwartału, to Spółka powinna dokonać przedmiotowej korekty w rozliczeniu za kwartał, w którym wysłała zawiadomienie. Jednakże w sytuacji, w której Spółka wyśle w/w zawiadomienie przed upływem 20. dnia drugiego miesiąca kwartału, zawiadomienie to zostanie dłużnikowi doręczone tak, że w/w 14-dniowy termin upłynie przed końcem kwartału, ale Spółka otrzyma potwierdzenie odbioru w/w zawiadomienia dopiero w kwartale następnym, wówczas Spółka powinna dokonać przedmiotowej korekty w rozliczeniu za kwartał otrzymania w/w potwierdzenia, czyli za kwartał następny po kwartale, w którym wysłała zawiadomienie. W praktyce mogą się również zdarzyć przypadki, w których pomimo wysłania przez Spółkę w/w zawiadomienia przed upływem 20. dnia drugiego miesiąca kwartału, czas doręczenia zawiadomienia dłużnikowi będzie na tyle długi, że 14-dniowy termin upłynie w kwartale następnym po kwartale wysłania zawiadomienia, natomiast Spółka otrzyma potwierdzenie odbioru w/w zawiadomienia jeszcze w kwartale, w którym zawiadomienie zostało wysłane. Również w takim przypadku Spółka powinna dokonać korekty przewidzianej w art. 89a ust. 1 w/w ustawy w rozliczeniu za kwartał następny po kwartale, w którym wysłała zawiadomienie.

W stanowisku własnym zawartym we wniosku Spółka podała: „W rezultacie, w przypadku stosowania powyższej procedury (przy uwzględnieniu 3-10 dniowego okresu powrotu zwrotnego potwierdzenia odbioru), zdaniem Spółki, w odniesieniu do zawiadomień wysłanych do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału, Spółka będzie upoważniona do skorzystania z ulgi na złe długi w rozliczeniu za ten kwartał. Jednocześnie, w odniesieniu do zawiadomień wysłanych po 20. dniu drugiego miesiąca kwartału, Spółka będzie upoważniona do skorzystania z ulgi na złe długi w rozliczeniu za kolejny kwartał”. Powyższe sformułowanie przedstawione w podsumowaniu stanowiska własnego Spółki zdaje się sugerować, iż Spółka zamierza dokonywać korekt wg dnia wysyłki zawiadomienia, bez zwracania uwagi na terminy otrzymania przez Spółkę potwierdzenia odbioru w/w zawiadomienia oraz na datę upływu 14-dniowego terminu określonego w art. 89a ust. 2 pkt 6 w/w ustawy. Jednakże w treści stanowiska własnego Spółka zawarła takie sformułowania jak np. „Spółka będzie (...) uprawniona do dokonania korekty począwszy od rozliczenia za okres, w którym otrzyma ona potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia (...) (jeżeli w okresie tym przypadnie 14-dniowy termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a dłużnik przed upływem tego terminu nie ureguluje wierzytelności w jakiejkolwiek formie)”. W związku z powyższym należało uznać stanowisko Spółki co do możliwości dokonania korekty należnego podatku VAT w rozliczeniu za kwartał wysyłki zawiadomienia w przypadku wysyłki tego zawiadomienia do 20. dnia drugiego miesiąca kwartału:

• jeżeli w tym kwartale minął termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6 oraz zwrotne potwierdzenie odbioru Spółka otrzymała również w tym kwartale – za prawidłowe;

• jeżeli zwrotnego potwierdzenie odbioru Spółka nie otrzymała w tym kwartale – za nieprawidłowe.
  
  

Jednocześnie zauważyć należy, iż Spółka w stanowisku własnym zawarła również stwierdzenie: „(...) w odniesieniu do zawiadomień wysłanych po 20. dniu drugiego miesiąca kwartału, Spółka będzie upoważniona do skorzystania z ulgi na złe długi w rozliczeniu za kolejny kwartał.” Tutejszy organ podatkowy wskazuje, iż kwestia dokonywania korekt, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do wierzytelności, do których zawiadomienia będą wysyłane po 20. dniu drugiego miesiąca kwartału, nie jest przedmiotem złożonego wniosku, gdyż Spółka nie zadała w przedmiotowym zakresie pytania oraz nie uiściła odpowiedniej opłaty. W związku z powyższym tut. organ podatkowy nie wypowiedział się w niniejszej interpretacji co do stanowiska Spółki dotyczącego dokonywania korekt w odniesieniu do wierzytelności do których zawiadomienia będą wysyłane po 20. dniu drugiego miesiąca kwartału.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.