INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura 25 sierpnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z rozwiązaniem umowy leasingu operacyjnego lub cesją umowy leasingu operacyjnego przed upływem 40% normatywnego okresu amortyzacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2009r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z rozwiązaniem umowy leasingu operacyjnego lub cesją umowy leasingu operacyjnego przed upływem 40% normatywnego okresu amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka na podstawie leasingu operacyjnego korzysta z samochodu osobowego – opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią koszt uzyskania przychodów korzystającego, tj. Spółki.

Umowa leasingu została zawarta na okres 36 miesięcy.

Ze względu na planowaną restrukturyzację Spółka rozważa dwa warianty „wyjścia” z przedmiotowej umowy leasingu:

1. rozwiązanie umowy leasingu,
2. cesja umowy leasingu.

Umowa została zawarta na okres stanowiący więcej niż 40% normatywnego okresu amortyzacji, jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome, jednakże rozwiązanie umowy leasingu lub cesja ww. umowy nastąpi przed upływem 40% normatywnego okresu amortyzacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy rozwiązanie umowy leasingu operacyjnego lub cesja umowy leasingu operacyjnego dokonana przed upływem 40% normatywnego okresu amortyzacji powoduje negatywne skutki podatkowe dla Spółki; w szczególności czy Spółka utraci prawo do zaliczenia poniesionych od początku trwania umowy opłat ustalonych w umowie leasingu, z tytułu używania środków trwałych leasingodawcy, jako koszt uzyskania przychodów...

Zdaniem Spółki, zarówno rozwiązanie umowy leasingu operacyjnego jak i cesja umowy leasingu dokonana przed upływem 40% normatywnego okresu amortyzacji nie powoduje jakichkolwiek negatywnych skutków podatkowych.

Nie zachodzi również naruszenie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż umowa leasingu operacyjnego została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, a ustawodawca nie wskazuje, że jej rozwiązanie przed tym terminem lub jej cesja powoduje utratę prawa do zaliczenia poniesionych od początku trwania umowy opłat ustalonych w umowie leasingu z tytułu używania środków trwałych leasingodawcy jako koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Decydujące znaczenie dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów ma zatem zamiar (cel) w jakim został poniesiony. Działania podatnika muszą, w związku z tym, zmierzać w celu uzyskania, zabezpieczenia bądź zachowania przychodu, być na ten przychód nakierowane. Nie tworzą kosztów podatkowych działania podejmowane w innym celu niż osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

W odniesieniu do umów leasingu skutki podatkowe zostały określone w art. 17a – 17l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do art. 17b ust. 1 tej ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka na podstawie leasingu operacyjnego korzysta z samochodu osobowego. Umowa została zawarta na okres stanowiący więcej niż 40% normatywnego okresu amortyzacji, jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome. Jednakże ze względu na planowaną restrukturyzację Spółka rozważa rozwiązanie umowy leasingu lub cesję ww. umowy, która miałaby nastąpić przed upływem 40% normatywnego okresu amortyzacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera żadnych regulacji nakazujących, by dotychczasowy korzystający musiał wyłączyć z kosztów podatkowych poniesione wydatki w sytuacji, kiedy umowa leasingu operacyjnego zostanie rozwiązana przed upływem jej podstawowego okresu. Nie zawiera także regulacji nakazujących, by dotychczasowy korzystający musiał wyłączyć z kosztów podatkowych wydatki w sytuacji, kiedy dokonuje cesji umowy leasingu na osobę trzecią.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, iż skoro umowa leasingu operacyjnego, w momencie jej zawarcia, spełniała warunki uprawniające do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat leasingowych, a następnie umowa ta zostanie rozwiązana przed upływem podstawowego okresu jej trwania lub nastąpi cesja tej umowy, to fakt ten nie spowoduje, iż dotychczas dokonane opłaty powinny być uznane za wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Takiego skutku rozwiązania umowy leasingu operacyjnego nie przewidują bowiem przepisy art. 16 ust. 1 i rozdziału 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, należy uznać, iż w sytuacji wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu bądź cesji ww. umowy, poniesione do tego momentu przez Spółkę opłaty, tj. wstępna opłata leasingowa i miesięczne opłaty leasingowe pozostają kosztem uzyskania przychodów, pod warunkiem wykazania związku pomiędzy ich poniesieniem, a uzyskaniem przychodu.

Zatem stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.