INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu do tut. Biura – 31 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podstawy prawnej zwolnienia z opodatkowania otrzymanego wsparcia finansowego w ramach Programu 6.2 Kapitał Ludzki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2009 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako podstawy prawnej zwolnienia z opodatkowania otrzymanego wsparcia finansowego w ramach Programu 6.2 Kapitał Ludzki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest emerytką. Dnia 15 grudnia 2008 roku podpisała umowę z Ośrodkiem Promowania i Wspierania Przedsiębiorczości Rolnej w ramach projektu „Pobudzanie mikroprzedsiębiorczości na obszarach wiejskich poprzez kompleksowe wsparcie doradczo-szkoleniowe i finansowe”. Przedmiotem umowy jest wsparcie finansowe ułatwiające dokonanie pierwszych wydatków związanych z rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej. Dnia 01 stycznia 2009 roku rozpoczęła działalność gospodarczą. Do wniosku dołączono umowę „Na otrzymanie wsparcia finansowego.”

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana kwota środków pieniężnych otrzymana w ramach wsparcia finansowego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności związanych z realizowanym przez niego programem.

Przy czym warunki te muszą być spełnione łącznie.

Jak twierdzi wnioskodawczyni skoro środki pomocowe pochodzą ze środków Unii Europejskiej oraz jako podatnik jest bezpośrednim beneficjentem tych środków, to dochody takie nie są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych lub co do których nie zaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Jak wynika z wniosku, wnioskodawczyni korzysta ze wsparcia w ramach projektu „Pobudzanie mikroprzedsiębiorczości na obszarach wiejskich poprzez kompleksowe wsparcie doradczo-szkoleniowe i finansowe”. Projekt ten realizowany jest w ramach Priorytetu VI Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki-Rynek Pracy otwarty dla wszystkich, Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia .

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 – 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.

Rozporządzeniem z dnia 10 kwietnia 2009 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od niektórych dochodów (przychodów) (Dz. U. Nr 62, poz. 509) wydanym na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej Minister Finansów zarządził zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od środków przyznanych podatnikom - uczestnikom projektu w ramach Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia Programu
Operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL) na:

1. rozwój przedsiębiorczości, w tym na cele inwestycyjne, dla uczestników projektu, którzy w ramach projektu zarejestrowali działalność gospodarczą lub zarejestrowali się w Krajowym Rejestrze Sądowym, do wysokości 40 tys. zł lub 20 tys. zł na członka spółdzielni w przypadku spółdzielni,
2. wsparcie pomostowe w postaci pomocy finansowej wypłacanej miesięcznie przez okres do 6 lub do 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia (uruchomienia) działalności gospodarczej
   - stanowiących pomoc de minimis udzielaną na warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 224, poz. 1484).
   
   

Przy czym zaniechanie to ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 26 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. (§ 2 ww. rozporządzenia). Rozporządzenie powyższe weszło w życie w dniu 21 kwietnia 2009 r.

Zatem skoro wnioskodawczyni jest beneficjentem środków otrzymanych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL) Działanie 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia w ramach projektu „Pobudzanie mikroprzedsiębiorczości na obszarach wiejskich poprzez kompleksowe wsparcie doradczo-szkoleniowe i finansowe”, to środki te stanowią dochód wnioskodawczyni od którego zaniechano poboru podatku m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych. Przy czym zaniechanie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Środki przeznaczone na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią bowiem, jak już wskazano w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodu podatkowego.

Należy podkreślić, iż kategoria „zwolnienie od podatku” oraz „zaniechanie poboru podatku” to dwie odrębne kategorie ekonomiczne, które jednak łączy ten sam efekt; podatnik w istocie nie płaci należnego podatku. Zwolnienie od podatku uregulowane postanowieniami m.in. art. 21 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na wyłączeniu z opodatkowania (po spełnieniu podstawowych warunków), pewnych rodzajów przychodów lub dochodów (zwolnienia przedmiotowe).

Natomiast zaniechanie poboru podatku to odstąpienie od pobrania (egzekwowania) wyliczonego, należnego podatku.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, iż otrzymane wsparcie finansowe w ramach Programu 6.2 Kapitał Ludzki jest wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż do wniosku dołączono kserokopie umowy na otrzymanie wsparcia finansowego w ramach Priorytetu VI PO KL – Rynek Pracy otwarty dla wszystkich, Działanie 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia. Wprawdzie co do zasady wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zważywszy jednak na brak w ww. wniosku z dnia 30 marca 2009 r. informacji niezbędnych do merytorycznego rozpatrzenia tego wniosku, Organ wykorzystał w niezbędnym zakresie informacje wynikające z tego dokumentu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.