INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15.07.2009 r. (data wpływu 20.07.2009 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. organu z dnia 08.10.2009 r. (skutecznie doręczone w dniu 13.10.2009 r.) pismem z dnia 14.10.2009 r. (data wpływu 19.10.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie anulowania faktur VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.07.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie anulowania faktur VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 19.10.2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zleca przewoźnikom zewnętrznym dostarczanie towarów swoim odbiorcom. W dniu 09 lipca 2009 r. samochód ciężarowy, który został częściowo załadowany towarem Spółki w Zakładzie NR 1 w L., jechał w celu doładowania reszty towaru do Zakładu Spółki NR 3 w B. Na trasie L. – B. doszło do wypadku, w wyniku którego towar w większości został zniszczony, ponadto całość ładunku została zabezpieczona przez prokuraturę na potrzeby prowadzonego postępowania.

W systemie komputerowym Wnioskodawcy dokumenty WZ (wydanie towaru do odbiorcy) są generowane automatycznie z fakturami VAT, które następnie są wysyłane listami poleconymi. Dokumenty WZ zostały zabrane przez kierowcę razem z towarem, zaś wystawione przez Wnioskodawcę faktury sprzedaży nie zostały jeszcze dostarczone (wysłane) do nabywców, a towar ujęty w tych fakturach w większości już nie istnieje (uległ zniszczeniu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle postanowień ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania (...) dopuszczalne jest anulowanie wystawionych faktur poprzez ich przekreślenie oraz dokonanie na oryginale i kopii odpowiedniej adnotacji wyjaśniającej przyczynę anulowania faktury...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Możliwe jest anulowanie faktur VAT w sposób opisany powyżej w sytuacji, gdy faktury nie zostały wprowadzone do obrotu (dostarczone do nabywcy) nie doszło do transakcji sprzedaży i do takiej transakcji nie dojdzie w odniesieniu do towaru, który był ujęty w anulowanych fakturach.

Anulowanie faktury, pomimo, iż wprost nie zostało przewidziane w powołanych przepisach, zdaniem Wnioskodawcy jest dopuszczalne w przypadkach gdy transakcja sprzedaży nie doszła do skutku, faktury nie zostały wprowadzone do obrotu prawnego a sprzedawca posiada zarówno oryginał jak i kopię tych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży.

W praktyce zdarzają się jednak przypadki, że po wystawieniu faktury VAT następują zdarzenia mające wpływ na treść pierwotnej faktury lub zawiera ona błędy. W takim przypadku ustawodawca wskazuje na możliwość skorygowania takiej faktury VAT poprzez wystawienie faktury korygującej.

Z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. ze zm.) wynika, że podstawową formą korygowania faktury jest – w myśl § 13 i § 14 – wystawienie faktury korygującej, a w niektórych przypadkach zgodnie z § 15 cyt. rozporządzenia – noty korygującej.

Zatem generalna zasada dotycząca korygowania danych zawartych w fakturze polega na wystawieniu faktury korygującej.

Żaden z przepisów ustawy ani rozporządzenia nie zawiera jednak regulacji odnoszących się do możliwości anulowania wystawionej przez podatnika faktury VAT. Niemniej jednak w praktyce, w celu uproszczenia obrotu, w przypadku gdy wystawiona faktura VAT nie została jeszcze wprowadzona do obrotu prawnego (tj. odebrana przez nabywcę) uznaje się powszechnie, że nie ma konieczności poprawiania błędów na fakturze poprzez wystawienie faktury korygującej. Dopuszczalne jest anulowanie faktury sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie. Wówczas sprzedawca powinien przechowywać oryginał i kopię faktury wraz z wyjaśnieniem.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje anulowania wystawionych faktur w związku z wypadkiem drogowym, w wyniku którego przewożony towar w większości został zniszczony, ponadto całość ładunku została zabezpieczona przez prokuraturę na potrzeby prowadzonego postępowania.

Wystawione przez Wnioskodawcę faktury sprzedaży nie zostały jeszcze dostarczone (wysłane) do nabywców, zatem Wnioskodawca posiada zarówno oryginały jak i kopie przedmiotowych faktur.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy w tym przypadku wystawione faktury nie dokumentują rzeczywistej sprzedaży: nie doszło do realizacji umowy (nie dostarczono towaru) a faktury nie zostały wprowadzone do obrotu prawnego (nabywcy nie otrzymali oryginałów faktur VAT - zarówno oryginały jak i kopie są w posiadaniu Wnioskodawcy), zatem dokumentują one czynności nie dokonane. Spełnienie tych warunków umożliwia anulowanie wystawionych faktur poprzez ich przekreślenie oraz dokonanie na oryginale i kopii odpowiedniej adnotacji wyjaśniającej przyczynę anulowania faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślenia wymaga fakt, iż anulowanie faktury VAT powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności. Ponadto, podatnik powinien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych. Sprzedawca winien posiadać zarówno kopię, jak i oryginał anulowanej faktury a z przedmiotowego dokumentu jednoznacznie powinno wynikać, że został on anulowany. Dokumenty tej operacji księgowej powinny być zachowany w dokumentacji.

Nadmienić również należy, iż powołane przez Wnioskodawcę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) straciło moc obowiązującą z dniem 30 listopada 2008r. i zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.