INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 08 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i prowadzi ewidencję księgową w formie ksiąg rachunkowych.

W związku z planowanym rozwojem, Firma wypowiedziała umowę najmu hali zawartą na czas określony od 15.10.2005 r. do 14.10.2014 r. z dniem 31.12.2008 r. ponieważ wynajęła większą halę w celu zwiększenia produkcji.

Powierzchnia użytkowa hali dotychczas wynajmowanej wynosiła 778,90 m ² + wiata 190 m², natomiast obecnie wynajmowana hala posiada powierzchnię 2.351,6 m²+ teren niezabudowany 1.480 m² przyległy do hali.

Umowa najmu poprzedniej hali zawiera zapis, iż: „Strony przewidują możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy jedynie przez Najemcę – po upływie minimum trzech lat jej trwania – za uprzednim sześciomiesięcznym wypowiedzeniem.

W takim przypadku Najemca zapłaci Wynajmującemu odszkodowanie w wysokości sześciomiesięcznego czynszu brutto”.

Umowa została rozwiązana po upływie trzech lat, w związku z czym, Spółka wypłaciła odszkodowanie w wysokości sześciomiesięcznego czynszu brutto.

W związku z wynajęciem od stycznia 2009 roku większej hali, Spółka zwiększyła zatrudnienie, które na dzień 31.12.2008 r. wynosiło 16 osób, a na dzień 31.05.2009 r. wynosiło 20 osób. Zwiększyły się również przychody ze sprzedaży produktów i usług które wynosiły – przed wynajęciem nowej hali: październik 2008 r. = 222.332,91 zł, listopad 2008 r. = 211.832,22 zł, grudzień 2008 r. = 118.662,17 zł, a po wynajęciu nowej większej hali: styczeń 2009 r. = 207.105,43 zł, luty 2009 r. = 340.285,22 zł, marzec 2009 r. = 303.297,54 zł, kwiecień 2009 r. = 293.113,56 zł.

Wnioskodawca nadmienia, że udało Mu się zwiększyć produkcję, przychody ze sprzedaży produktów i usług oraz zatrudnienie w warunkach panującego kryzysu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, iż Spółka rozwiązała umowę najmu hali w celu wynajęcia większej hali, w związku z planowanym rozwojem firmy – zwiększenia produkcji, zatrudnienia, przychodów ze sprzedaży – może ona wypłacone odszkodowanie w wysokości sześciomiesięcznego czynszu zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, odszkodowanie w wysokości sześciomiesięcznego czynszu wypłacone zgodnie z warunkami umowy oraz w związku z planami rozwojowymi firmy będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu w chwili zapłaty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz koszty zachowania albo zabezpieczenia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Artykuł 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wyłącza z grupy kosztów uzyskania przychodów wydatki mające charakter kar i sankcji, jednak wyłączenie to ogranicza się do ściśle wymienionych w nim przypadków. Powołany przepis stanowi bowiem, iż nie uważa się za koszty kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Zdaniem Spółki, powyższy przepis nie wyłącza odszkodowania zapłaconego przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1 (…).

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym, zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym, takim że poniesienie go ma wpływ na powstanie przychodu lub zabezpieczenie albo zachowanie jego źródła. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W tym miejscu należy podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a przy zachowaniu należytej staranności nie mógł zapobiec okolicznościom, które doprowadziły do poniesienia wydatku.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Przepis ten stanowi katalog zamknięty, dotyczący zdarzeń gospodarczych spowodowanych wadliwością towarów lub robót i usług będących przedmiotem działalności gospodarczej. Wada jest w tym przypadku podstawową przyczyną eliminacji poniesionych kosztów z kosztów podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka rozwiązała przedterminowo umowę najmu z wynajmującym. Jak zaznacza Wnioskodawca, decyzja o skróceniu umowy najmu była podyktowana rozwojem Firmy.

W związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy, Spółka została zobowiązana do zapłacenia odszkodowania na mocy warunków wynikających z zawartej umowy najmu.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż odszkodowanie zapłacone w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy najmu, można uznać za koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zapłacone przez Spółkę przedmiotowe odszkodowanie w wysokości odpowiadającej sześciomiesięcznemu czynszowi brutto za wynajem hali, pozostaje w związku pośrednim z uzyskiwanymi przychodami, gdyż w efekcie zakończenia umowy najmu hali, Spółka wynajęła większy obiekt, zwiększając przy tym produkcję, przychody ze sprzedaży produktów i usług, a także zatrudnienie.

Reasumując stwierdzić należy, iż stanowisko Spółki w kwestii kwalifikacji wydatków w postaci odszkodowania poniesionego w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.