INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miasta przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2009r. (data wpływu 06 lipca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia sposobu odzyskania kwoty podatku wykazanego w deklaracjach VAT-7 i odprowadzonego za marzec 2005 roku i marzec 2006 roku w związku z wystawionymi spółdzielni mieszkaniowej fakturami VAT a przez tę spółdzielnię fakturami nie wprowadzonymi do obrotu prawnego bowiem zostały wystawcy zwrócone - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lipca 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia sposobu odzyskania kwoty podatku wykazanego w deklaracjach VAT-7 i odprowadzonego za marzec 2005 roku i marzec 2006 roku w związku z wystawionymi spółdzielni mieszkaniowej fakturami VAT a przez tę spółdzielnię fakturami nie wprowadzonymi do obrotu prawnego bowiem zostały wystawcy zwrócone.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto zgodnie z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) pobiera opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych. Grunt taki oddawany jest na 40-99 lat. Użytkownik wieczysty przez okres trwania tego prawa uiszcza bez wezwania opłatę roczną w terminie do dnia 31 marca każdego roku, z góry za dany rok. Po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług Miasto „opodatkowało” podatkiem VAT opłaty roczne z tytułu użytkowania wieczystego, zgodnie ze stanowiskiem Ministra Finansów zaprezentowanym w piśmie znak: PP-1-811-1181/2004-EF/2699 z 11 sierpnia 2004 roku skierowanym do wszystkich izb skarbowych i urzędów kontroli, w którym stwierdzono, iż oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, w związku z czym należy uznać, że jest świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust.1 ustawy o VAT.

Miasto doliczało podatek VAT do obowiązujących opłat rocznych wnoszonych przez użytkowników wieczystych na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych przed 1.5.2004 roku. Doliczanie po 1 maja 2004 podatku VAT do ustanowionej już wcześniej, czyli przed tą datą opłaty rocznej sugerowało wprost orzecznictwo sądowe. I tak w wyroku z dn. 5.10.2005r. Sygn. akt III SA/WA 1935/05 - dotyczącym decyzji wydanej w sprawie wieczystego użytkowania gruntów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że: „ opłata roczna za użytkowanie wieczyste gruntu należna po 1 maja 2004 r. ale ustanowiona przed tą datą, nie musi być wcale kwotą brutto. Oznacza to, że jednostki samorządu terytorialnego mogą do niej doliczyć VAT (powiększyć ją o kwotę VAT). Przyjęcie odmiennego stanowiska oznaczałoby „ iż podatek VAT straciłby konsumpcyjny charakter co jest jego istotą. Stanowisko takie byłoby niezgodne z prawem unijnym oraz z Konstytucją RP prowadziłoby także do zróżnicowania podatników gdyż jednostki samorządu terytorialnego, które opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu ustanowiły przed 1 maja 2004 jako niepodlegające VAT zaś po tej dacie zobowiązane do zapłaty od nich podatku VAT byłyby w gorszej sytuacji niż te które po tej dacie już bez żadnych przeszkód mogą do pobieranej opłaty doliczyć VAT.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca2004 r o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535 z późn. zmianami) podatnicy, o których mowa w art. 1 5, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży towaru lub usługi. Jedynie w przypadku gdy sprzedaż towaru lub usługi dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej obowiązek wystawienia faktury VAT nie występuje - z zastrzeżeniem art. 106 ust. 4 ustawy VAT.

Zgodnie z w/w art. 106 Miasto wystawiało faktury VAT z doliczonym do opłat rocznych podatkiem VAT, który następnie odprowadzało na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Osobom fizycznym faktur nie wystawiano, a doliczony podatek VAT-22% odprowadzano na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Dnia 31.03.2005 roku Miasto wystawiło spółdzielni mieszkaniowej lokatorsko - własnościowej „Nasz Dom” (będącej użytkownikiem wieczystym na podstawie umowy zawartej przed i 1 maja 2004 roku i wpisu do księgi wieczystej dokonanego przed tą data) fakturę na opłatę roczną za 2005 rok z doliczonym do opłaty rocznej za 2005 rok podatkiem VAT, który to podatek Miasto uwzględniło w deklaracji VAT-7 za marzec 2005 roku i odprowadziło na rachunek bankowy urzędu skarbowego.

Spółdzielnia zwróciła 14.04.2005r oryginał faktury, bowiem twierdziła, iż podatek VAT winien być zawarty w opłacie rocznej, a nie do niej doliczany. Na wniosek spółdzielnia uzyskała bonifikatę od opłaty rocznej zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z 21.08.1997 o gospodarce nieruchomościami spełniała bowiem warunki ustawowe. W związku z uzyskaną bonifikatą Miasto wystawiło 21.04.2005r. fakturę korygującą do faktury pierwotnej na uzyskaną przez spółdzielnię bonifikatę. Odbiór faktury korygującej potwierdził pracownik spółdzielni mieszkaniowej, dlatego Miasto uwzględniło fakturę korygującą w deklaracji VAT-7 w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymało potwierdzenie odbioru faktury korygującej, czyli za m-c kwiecień 2005.

Ponownie też Miasto odesłało spółdzielni fakturę pierwotną za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Spółdzielnia mieszkaniowa ponownie zwróciła oryginał faktury VAT wraz z oryginałem faktury korygującej do niej. Spółdzielnia nie zgadzała się z doliczonym w fakturze do opłaty rocznej podatkiem VAT w związku z pojawiającymi się wówczas odmiennymi interpretacjami na temat doliczania bądź nie podatku VAT do opłat rocznych. Twierdziła, iż kwotą ostateczną opłaty rocznej jest kwota bez doliczonego podatku VAT, dlatego nie chciała przyjąć faktur z doliczonym podatkiem VAT. Zwróciła oryginał faktury i faktury korygującej na zastosowaną bonifikatę, nie wprowadzając faktur do obrotu prawnego. Uiściła natomiast opłatę roczną jednakże wpłacając kwotę bez doliczonego VAT. Podobnie w roku 2006 Miasto wystawiło spółdzielni mieszkaniowej dnia 30.03.2006 roku fakturę VAT na opłatę roczną za 2006 rok wraz z doliczonym do opłaty rocznej podatkiem VAT. Fakturę Miasto wysłało za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Dnia 04.04.2006 roku spółdzielnia zwróciła również tę fakturę VAT ponieważ nadal nie zgadzała się z kwotą doliczonego podatku VAT twierdząc, że ustalona opłata roczna powinna zawierać podatek VAT.

Regulując należność z tytułu opłat rocznych za użytkowanie wieczyste, spółdzielnia wpłaciła na rachunek Miasta opłatę bez doliczonego podatku VAT za 2005 jak i 2006 rok w związku z tym powstała zaległość z tytułu niezapłaconego przez spółdzielnię podatku VAT wykazanego w fakturach za 2005 i 2006 rok i odprowadzonego przez Miasto na rachunek bankowy urzędu skarbowego. W związku z powstałą zaległością miasto wysłało dnia 09.10.2006 roku upomnienie, na które spółdzielnia mieszkaniowa odpowiedziała pismem z dnia 17.10.2006 roku, w którym twierdziła, że zwróciła Miastu wystawione oryginały faktur bez ich księgowania ( bez wprowadzenia w/w faktur do obrotu prawnego) dołączając do pisma wycinki z gazet, w których twierdzono „iż kwota pobranej opłaty za wieczyste użytkowanie powinna zawierać w sobie podatek VAT. W odpowiedzi na pismo spółdzielni mieszkaniowej Miasto wystosowało dnia 24.11.2006 roku pismo w którym przedstawiło swoje stanowisko w tej sprawie, tzn., że podatek VAT jest podatkiem obciążającym konsumenta i powinien być doliczany do opłat rocznych za użytkowanie wieczyste, których wysokość wynikająca z przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami winna być traktowana jako wartość netto. Takie stanowisko oparte zostało na wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 25.10.2005 roku sygn. akt III SA/WA 1935/05.

Zgodnie też z art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 1 marca 2004 o podatku od towarów i usług w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Ustawa o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy towarów nie wiąże bowiem powstania obowiązku podatkowego z dokonaniem zapłaty (z wyjątkiem kasowej metody rozliczeń).

W wyniku uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 08.01.2007 sygn. akt i FPS 1/06 orzeczono, że czynność oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości na gruncie ustawy o VAT z 11.3.2004 r. należy traktować jako dostawę towarów z uwagi na jego charakter zbliżony do prawa własności, a więc brak jest podstaw do opodatkowania VAT opłat rocznych od umów ustanowionych i wpisanych do ksiąg wieczystych przed 01.5.2004 roku w tym czasie taka czynność nie podlegała VAT. Minister Finansów w piśmie: PT10-812-167/2007/MR/429 z 27.3.2007 zgodnie z w/w uchwałą NSA stwierdził, iż opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 01.5.2004r., gdy taka

czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535 ze zm.) ani nie zawiera w sobie podatku, ani nie powinna być powiększana o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy.

W związku z doliczaniem podatku VAT do opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego ustanowionego przed 1.5.2004r., Miasto wystąpiło dnia 24.7.2008r. o interpretację indywidualną, w sprawie możliwości i sposobu zwrotu podatku odprowadzonego od opłat rocznych wniesionych po 1.5.2004 a ustanowionych przed tą datą, przy wystawionych fakturach VAT i bezrachunkowych opłatach od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.

W interpretacji indywidualnej nr….. Miasto uzyskało odpowiedź „iż w przypadku gdy nabywcami czynności wskazanych w zapytaniu były osoby fizyczne niebędące podatnikami podatku od towarów i usług, dla których nie były wystawiane faktury VAT, Miasto może sporządzić korekty deklaracji za okresy w których pierwotnie wykazano nienależnie podatek pod warunkiem posiadania w dokumentacji potwierdzenia zwrotu nabywcom nienależnie pobranego podatku”. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w przedstawionym uzasadnieniu interpretacji mówi: iż „ w przypadku wystawionych faktur z nienależnie naliczonym podatkiem VAT, jak i samo naliczenie podatku VAT w fakturze dla nabywcy prawa użytkowania wieczystego ustanowionego przed 01.05.2004 roku widzi konieczność wystawienia faktur korygujących. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Faktury pierwotne mogą bowiem nie odpowiadać rzeczywistości na skutek zdarzeń, które miały miejsce już po wystawieniu „a także na skutek zwykłych omyłek w treści faktury zasady wystawienia i rozliczania faktur korygujących regulują przepisy § 16 i 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) Zgodnie z § 16 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia w przypadku, gdy po wystawieniu faktury dokonano zwrotu sprzedawcy towarów i zwrotu nabywcy kwot nienależnych o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik (sprzedawca) wystawia fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się również „ gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury ( § 17 ust. 1 rozporządzenia).(...)

W myśl § 16 ust. 4 i § 17 ust. 6 ww rozporządzenia, sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okresy rozliczeniowe wymienione w art. 29 ust. 4a-4c dodanym przez art. 1 pkt 21 lit. B) ustawy dnia 7 listopada 2008 r. (Dz.U. 2008 Nr 209, poz. 1320) zmieniającej min. Ustawę z dniem 1 grudnia 2008 r. W związku z tym, iż spółdzielnia mieszkaniowa zwróciła oryginały pierwotnych faktur, nie jest możliwe odebranie przez spółdzielnię faktur korygujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług.

Czy i w jaki sposób Miasto może odzyskać kwotę podatku wykazanego w deklaracjach VAT-7 i odprowadzonego za marzec 2005 roku i marzec 2006 roku w związku z wystawionymi spółdzielni mieszkaniowej fakturami VAT a przez tę spółdzielnię fakturami nie wprowadzonymi do obrotu prawnego bowiem zostały wystawcy zwrócone... Faktury wystawione były na opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego za 2005 i 2006 rok od umów zawartych przed 1.05. 2004 roku, a więc niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT....

Zdaniem Miasta, w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w rozporządzeniach wykonawczych do ww. Ustawy, nie przewidziano innej formy zmiany błędnych danych zapisanych na fakturze VAT niż poprzez wystawienie faktury korygującej. W związku z tym, iż spółdzielnia mieszkaniowa zwróciła oryginały pierwotnych faktur, nie jest możliwe odebranie przez spółdzielnię faktur korygujących. Żaden z przepisów ustawy ani rozporządzenia nie zawiera regulacji odnoszących się do możliwości anulowania wystawionej przez podatnika faktury VAT niemniej w praktyce w przypadku gdy faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego nie posiada jej nabywca dopuszczalne jest anulowanie faktury poprzez dokonanie na oryginale i kopii faktury adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wydanie także zachowanie w aktach tychże dokumentów wraz z wyjaśnieniem.

Zdaniem Miasta w celu odzyskania nienależnie odprowadzonego podatku VAT od czynności niepodlegających VAT z faktur nie wprowadzonych do obrotu prawnego przez spółdzielnię mieszkaniową należy anulować ww faktury, poprzez umieszczenie na oryginałach i kopiach faktur będących w posiadaniu wystawcy, adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie.

W konsekwencji anulowania Miasto miałoby możliwość zmniejszenia podatku należnego wykazanego w pierwotnej deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym wystawiono faktury VAT. Dokonać tego należałoby poprzez złożenie korekt deklaracji VAT-7 za marzec 2005 roku i marzec 2006 roku wraz z wyjaśnieniem oraz wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy dot. podatku od towarów i usług w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Z dniem 1 grudnia 2008r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), z którego wynika, że podstawową formą korygowania faktury jest - w myśl § 13 i § 14 - wystawienie faktury korygującej, a w niektórych przypadkach zgodnie z § 15 cyt. rozporządzenia - noty korygującej.

Stosownie do § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 13 ust. 2-5 ww. rozporządzenia, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca;

1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.
   
   

Przepisy § 5 ust. 5-7 i § 7 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Stosownie do § 14 ww. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca

1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;
3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.
   
   

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Zatem generalna zasada dotycząca korygowania danych zawartych w fakturze polega na wystawieniu faktury korygującej.

W przedmiotowej sprawie dnia 31.03.2005 roku Miasto wystawiło spółdzielni mieszkaniowej lokatorsko - własnościowej (będącej użytkownikiem wieczystym na podstawie umowy zawartej przed i 1 maja 2004 roku i wpisu do księgi wieczystej dokonanego przed tą data) fakturę na opłatę roczną za 2005 rok z doliczonym do opłaty rocznej za 2005 rok podatkiem VAT. Spółdzielnia zwróciła 14.04.2005r oryginał faktury, bowiem twierdziła, iż podatek VAT winien być zawarty w opłacie rocznej, a nie do niej doliczany. Na wniosek spółdzielnia uzyskała bonifikatę od opłaty rocznej zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z 21.08.1997 gospodarce nieruchomościami spełniała bowiem warunki ustawowe. W związku z uzyskaną bonifikatą Miasto wystawiło 21.04.2005r. fakturę korygującą do faktury pierwotnej na

uzyskaną przez spółdzielnię bonifikatę. Odbiór faktury korygującej potwierdził pracownik spółdzielni mieszkaniowej, dlatego Miasto uwzględniło fakturę korygującą w deklaracji VAT-7 w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymało potwierdzenie odbioru faktury korygującej, czyli za m-c kwiecień 2005. Ponownie też Miasto odesłało spółdzielni fakturę pierwotną za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Spółdzielnia mieszkaniowa ponownie zwróciła oryginał faktury VAT wraz z oryginałem faktury korygującej do niej. Twierdziła, iż kwotą ostateczną opłaty rocznej jest kwota bez doliczonego podatku VAT, dlatego nie chciała przyjąć faktur z doliczonym podatkiem VAT. Zwróciła oryginał faktury i faktury korygującej na zastosowaną bonifikatę, nie wprowadzając faktur do obrotu prawnego. Uiściła natomiast opłatę roczną jednakże wpłacając kwotę bez doliczonego VAT. Podobnie w roku 2006 Miasto wystawiło spółdzielni mieszkaniowej dnia 30.03.2006 roku fakturę VAT na opłatę roczną za 2006 rok wraz z doliczonym do opłaty rocznej podatkiem VAT. Fakturę Miasto wysłało za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Dnia 04.04.2006 roku spółdzielnia zwróciła również tę fakturę VAT ponieważ nadal nie zgadzała się z kwotą doliczonego podatku VAT twierdząc, że ustalona opłata roczna powinna zawierać podatek VAT.

Natomiast w wyniku uchwały NSA sygn. akt I FPS 1/06 z dnia 08 stycznia 2007r. podjętej w siedmioosobowym składzie orzeczono, że czynność oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości na gruncie ustawy o VAT z 11 marca 2004 r. należy traktować jako dostawę towarów z uwagi na jego charakter zbliżony do prawa własności, a więc brak jest podstaw do opodatkowania VAT opłat rocznych od umów ustanowionych i wpisanych do ksiąg wieczystych przed 01 maja 2004 roku. W tym czasie czynność taka nie podlegała opodatkowaniu. Minister Finansów w piśmie znak: PT10-812-167/2007/MR/429 zgodnie z w/w uchwałą stwierdził, iż opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535 ze zm.) ani nie zawiera w sobie podatku, ani nie powinna być powiększana o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że zarówno oryginał faktury pierwotnej jak faktury korygującej za 2005r. oraz faktury pierwotnej za 2006r. z tytułu opłaty użytkowania wieczystego dotarły do spółdzielni i zostały przez nią odebrane. Fakt zwrotu tych faktur do Wnioskodawcy nie ma w powyższej sprawie znaczenia. Należy bowiem uznać, że powyższe faktury oraz ich korekty, ponieważ zostały odebrane, weszły do obrotu prawnego. W przedmiotowej sytuacji zarówno zwrot nienależnie naliczonego podatku VAT, jak i samo nienależne naliczenie podatku VAT w fakturze dla nabywcy prawa użytkowania wieczystego niewątpliwie rodzi konieczność wystawienia faktur korygujących. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości tj. zgodnie z ww. wymienionym wyrokiem NSA opłaty za czynność oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czyli nie zawierają w sobie podatku, ani nie powinny być powiększane o taki podatek.

W związku z powyższym Podatnik jest upoważniony do zmniejszenia podatku należnego wykazanego pierwotnie w deklaracjach VAT-7 tylko w konsekwencji wystawienia faktur korygujących do faktur pierwotnych, za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał potwierdzenie otrzymania tych faktur od spółdzielni. Zmniejszenia podatku należnego oraz jego zwrotu Wnioskodawca dokona, poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 wraz z wyjaśnieniem (art. 81 ustawy Ordynacja podatkowa) oraz do skorygowania rejestru sprzedaży, a także złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w trybie art. 75 § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur. Niemniej jednak w praktyce, w celu uproszczenia obrotu, w przypadku gdy wystawiona faktura VAT nie została jeszcze wprowadzona do obrotu prawnego (tj. odebrana przez nabywcę) uznaje się powszechnie, że nie ma konieczności poprawiania błędów na fakturze poprzez wystawienie faktury korygującej. Dopuszczalne jest anulowanie faktury sprowadzające się do przekreślenia oryginału i kopii faktury oraz dokonaniu na nich adnotacji uniemożliwiających ich powtórne wykorzystanie. Wówczas sprzedawca powinien przechowywać oryginał i kopię faktury wraz z wyjaśnieniem.

Jeżeli jednak faktura została wprowadzona do obiegu prawnego, dokumentuje faktycznie dokonane czynności, jednakże po jej wystawieniu miał miejsce jeden z przypadków wskazanych w § 13 i § 14 cyt. rozporządzenia – należy wystawić fakturę korygującą.

Anulowanie faktury dotyczy tylko tych przypadków, gdy faktura dokumentuje czynność niedokonaną, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Reasumując, mając na względzie przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w odniesieniu do przedmiotowej transakcji Wnioskodawca nie powinien anulować wystawionych i wprowadzonych do obrotu faktur VAT, lecz winien wystawić faktury korygujące.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.