INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 31 marca 2009r.), uzupełnionym w dniach 22 i 27 maja 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie:

• zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu ze sprzedaży ruchomości, stanowiących aktywa trwałe w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, służących wyłącznie działalności rolniczej – jest prawidłowe,
• zasad opodatkowania ww. podatkiem dochodu ze sprzedaży ww. ruchomości, wykorzystywanych w działalności rolniczej oraz w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe,
• wpływu przychodu uzyskanego ze sprzedaży ww. ruchomości na strukturę podatkowych kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu ze sprzedaży ruchomości, stanowiących aktywa trwałe w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, służących wyłącznie działalności rolniczej oraz działalności rolniczej i pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 20 maja 2009r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 22 i 27 maja 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi w ramach jednego przedsiębiorstwa działalność rolniczą w gospodarstwach rolnych (posiada kilkadziesiąt ha gruntów rolnych) i pozarolniczą działalność gospodarczą. Prowadzi księgi rachunkowe stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości oraz jest podatnikiem VAT czynnym. Działalność rolnicza dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych zdefiniowana jest w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof), w myśl którego działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym z własnych upraw albo hodowli i chowu, w tym również produkcja materiału… hodowlanego oraz reprodukcyjnego…. Art. 2 ust. 4 tej ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie pdof jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w myśl przepisów o podatku rolnym. Z kolei art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej. Art. 1 ustawy o podatku rolnym stanowi, że opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Paragraf 68 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. ze zm. w sprawie ewidencji gruntów i budynków określa, co zaliczane jest do użytków rolnych, o których mowa w art. 1 ustawy o podatku rolnym, a mianowicie „użytki rolne dzielą się na: grunty orne oznaczone symbolem R, sady – oznaczone symbolem S oraz symbolem odpowiedniego użytku gruntowego stanowiącego część składową… jak np. S-R, S-Ł, S-Ps; łąki trwałe oznaczone symbolem Ł; pastwiska trwałe oznaczone symbolem Ps; grunty rolne zabudowane oznaczone symbolem złożonym z litery B oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego…., jak B-R, B-Ł, B-Ps; grunty pod stawami oznaczone symbolem Wsr; rowy – oznaczone symbolem W.” Powyższe potwierdza również załącznik nr 4 ww. rozporządzenia. Z kolei załącznik nr 6 ww. rozporządzenia wskazuje co z danych rodzajów gruntów w grupie m. in. „użytki rolne” jest zaliczane do poszczególnych użytków gruntowych. Dalej w zał. nr 6 ww. rozporządzenia czytamy przy opisie: tereny komunikacyjne, w tym a) drogi – co zalicza się do użytku gruntowego o nazwie drogi oraz czytamy cyt: „grunty zajęte pod wewnętrzną komunikację gospodarstw rolnych, leśnych oraz poszczególnych nieruchomości nie są drogą w rozumieniu rozporządzenia. Grunty te wlicza się do przyległego do nich użytku gruntowego”. Przywoływane powyżej rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków odrębnie od użytków rolnych i dróg klasyfikuje nieużytki, a to oznacza wprost, iż nieużytki pomimo, iż znajdują się w gospodarstwach rolnych nie stanowią użytków rolnych. Drogi natomiast w myśl wyżej przytoczonej definicji pomimo, iż odrębnie niż użytki rolne definiowane, to w przypadku gdy znajdują się w gospodarstwach rolnych i stanowią wewnętrzną komunikację tych gospodarstw, zaliczane są do przyległych użytków gruntowych.

Art. 2 ust. 1 pkt 1 updof stanowi, że przepisów tej ustawy nie stosuje się do działalności rolniczej.

W ramach przedsiębiorstwa wnioskodawca prowadzi dwa rodzaje działalności:

1. pozarolniczą działalność gospodarczą od grudnia 1999 roku i w ramach tej działalności osiąga obecnie przychody m. in. z dzierżawy, najmu, z usług noclegowych oraz
2. rolniczą działalność, w ramach której prowadzi chów i hodowlę koni, uprawy polowe (płody rolne – jak np. rzepak, kukurydza, inne), pobór nasienia od ogierów zarodowych, a prowadził również chów i hodowlę trzody chlewnej w gospodarstwie rolnym.
   
   

Art. 5a ust. 6 updof definiuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany, ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ustawodawca w tym artykule dokonał podziału na: działalność gospodarczą i pozarolniczą działalność gospodarczą i obie działalności w tym też artykule zdefiniował, że zarówno działalność gospodarcza, jak też pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa polegająca na m. in. wytwórczości, na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany, ciągły.

Prowadząc wyżej opisane rodzaje działalności: rolniczą i pozarolniczą w ramach jednego przedsiębiorstwa osoby fizycznej, wnioskodawca zakupił i posiada składniki majątkowe tworzące rzeczowe aktywa trwałe firmy. Rzeczowe aktywa trwałe to np. m. in. nieruchomości (budynki, budowle, grunty, w tym grunty rolne tworzące gospodarstwa rolne), maszyny, urządzenia, sprzęt informatyczny, sprzęt specjalistyczny, sprzęt rolniczy (np. kombajny, ciągniki, inne), samochody oraz inne, które znajdują się również na ewidencji środków trwałych firmy, z tym, że odpis amortyzacyjny w przypadku składników majątkowych służących działalności rolniczej nie stanowi podatkowego kosztu uzyskania przychodu, bowiem przychody z działalności rolniczej nie podlegają ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem wszelkie koszty związane z działalnością rolniczą nie stanowią podatkowych kosztów przedsiębiorstwa.

Dzięki prowadzeniu ksiąg rachunkowych przedsiębiorstwo posiada wyodrębnione konta analitycznie wg rodzaju działalności i miejsca powstawania kosztu, na których ewidencjonowane są zdarzenia gospodarcze związane z daną konkretną działalnością i miejscem powstania kosztu. Konta firmy podzielone są na konta działalności rolniczej i pozarolniczej. Tym samym wszelkie koszty które są przypisane konkretnej działalności rolniczej, czy to pozarolniczej ewidencjonowane są na konkretnym koncie miejsca powstania kosztu z grupy 5 kosztów.

Prowadząc w ramach jednego przedsiębiorstwa 2 rodzaje działalności: rolniczą i pozarolniczą - firma ponosi tzw. koszty wspólne jak np. koszty opłat bankowych, koszty pocztowe, koszty pracy administracji, usług księgowych, dozoru, samochodów i paliw do samochodów ogólnych firmy, telefonów, art. biurowych, środków czystości, inne, które służą obu rodzajom działalności i nie ma możliwości ich bezpośredniego zaklasyfikowania do konkretnej działalności rolniczej lub pozarolniczej. Koszty te gromadzone są na tzw. kontach kosztów wspólnych, a w efekcie rozliczenia kosztów firmy za okres rozliczeniowy przypisywane są do kosztów konkretnego rodzaju działalności rolniczej lub pozarolniczej stosownie do przepisów art. 22 ust. 3 i 3a updof, w myśl którego jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodu ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła , koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W rzeczowych aktywach trwałych, na ewidencji środków trwałych firmy znajdują się składniki majątkowe wykorzystywane przez firmę w działalności rolniczej i pozarolniczej, które klasyfikowane są do aktywów, środków trwałych firmy wg przepisów art. 22a-22o z uwzględnieniem załącznika nr 1 do updof, z zastrzeżeniem, iż odpis amortyzacyjny od składników majątkowych będących na ewidencji (aktywów) środków trwałych, które służą działalności rolniczej nie stanowi podatkowego kosztu uzyskania przychodu, a są amortyzowane bilansowo. W rzeczowych aktywach trwałych - środkach trwałych znajdują się m.in. grunty zabudowane, grunty niezabudowane, budynki, budowle, maszyny, urządzenia, środki transportu, sprzęt specjalistyczny, informatyczny, biurowy i inne , które służą działalności rolniczej i pozarolniczej.

Grunty oraz niektóre budynki i budowle znajdujące się w aktywach trwałych tworzą również gospodarstwa rolne zdefiniowane w ustawie o podatku rolnym i wykorzystywane są dla celów działalności rolniczej firmy.

Wyżej opisane składniki majątkowe - gospodarstwa rolne, a w nich grunty, budynki, budowle, ruchomości wnioskodawca nabywał wraz z małżonką w latach 2004, 2005, 2006. W roku zakupu niektóre z gospodarstw rolnych za zgodą małżonki zaliczył do składników majątkowych przedsiębiorstwa, ujawnił je w księgach i aktywach trwałych firmy oraz na ewidencji środków trwałych firmy wg cen nabycia lub wg wyceny biegłego. Włączenie konkretnego gospodarstwa (gruntów, budynków, budowli) do składników majątkowych firmy następowało poprzez: wpis do ewidencji działalności gospodarczej - miejsca wykonywania działalności, wpis do regon - jednostki lokalnej, aktualizacja NIP-1 wraz z NIP-C - miejsca prowadzenia działalności oraz ujęcie w rzeczowych aktywach trwałych na ewidencji środków trwałych zakupionych składników majątkowych (gruntów, budynków, budowli, ruchomości wg klasyfikacji środków trwałych).

Jak z powyższego wynika na dzień składania niniejszego zapytania nie upłynęło 5 lat dla żadnej z nieruchomości od momentu jej zakupu.

Oprócz gospodarstw rolnych - składników majątkowych zaliczonych do aktywów (środków) trwałych przedsiębiorstwa, wnioskodawca posiada wraz z małżonką gospodarstwa rolne, które stanowią jego i jego małżonki majątek prywatny, nie wchodzący i nie zaliczany do składników majątkowych, aktywów przedsiębiorstwa, który nie był i nie jest wykorzystywany dla celów działalności firmy.

Posiadając składniki majątkowe jak m.in. grunty, a w tym użytki rolne, łąki, pastwiska, drogi w gospodarstwach rolnych, nieużytki, lasy, i inne wg ewidencji gruntów oraz posiadając budynki i budowle, jak też ruchomości posiada zarówno gospodarstwa rolne zdefiniowane w wyżej przywołanej ustawie o podatku rolnym, do której to definicji odnosi się ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jednocześnie gospodarstwa te, czyli składniki majątkowe firmy stanowią rzeczowe aktywa trwałe, środki trwałe przedsiębiorstwa osoby fizycznej, które to przedsiębiorstwo prowadzi działalność rolniczą i pozarolniczą.

Pomiędzy wnioskodawcą i jego małżonką istnieje wspólność majątkowa ustawowa.

Z uwagi na różne sytuacje wnioskodawca dokonuje sprzedaży składników majątkowych, które służyły działalności rolniczej i które związane były z rolniczą działalnością przedsiębiorstwa oraz które wchodziły w skład aktywów przedsiębiorstwa i znajdowały się na ewidencji środków trwałych, z zastrzeżeniem, o którym pisze powyżej, iż odpis amortyzacyjny nie stanowił podatkowego kosztu uzyskania przychodu, bowiem składniki związane były z działalności rolniczą zdefiniowaną w w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieruchomości wnioskodawca nabywał wraz z małżonką od 2004 roku , a więc do dnia dzisiejszego nie minęło 5 lat.

Ruchomości kupowane przez wnioskodawcę, związane i wykorzystywane przez firmę do celów działalności rolniczej użytkował powyżej 6 miesięcy od dnia zakupu do dnia niniejszego zapytania.

Reasumując przedsiębiorstwo prowadzące księgi rachunkowe osiąga przychody:

1. z działalności rolniczej - nie podlegającej opodatkowaniu pdof,
2. z pozarolniczej działalności gospodarczej - na zasadach ogólnych (podatek liniowy), przychody finansowe, inne oraz
3. ze sprzedaży składników majątkowych przedsiębiorstwa:
   - związanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz
   - z rolniczą działalnością oraz
   - wykorzystywanych do działalności przedsiębiorstwa - rolniczej i pozarolniczej.
   
   

W uzupełnieniu wniosku wskazano m. in., iż:

1. nieruchomości gruntowe stanowiące gospodarstwa rolne to grunty, od których wnioskodawca opłaca podatek rolny, na których to prowadzi wyłącznie działalność rolniczą w postaci upraw płodów rolnych lub pastwisk dla zwierząt, które hoduje (chów i hodowla) wykorzystywane są wyłącznie na ww. cele działalności rolniczej dla celów upraw płodów rolnych i osiągania z nich przychodów z działalności rolniczej lub do działalności chowu i hodowli (pastwiska dla zwierząt np. koni). Grunty rolne nie były nigdy i nie są przedmiotem najmu, dzierżawy, oddania w bezpłatne użytkowanie, czy też wykorzystane na inne cele niż ww.
2. kupując gospodarstwo rolne, w niektórych gospodarstwach znajdowały się zarówno grunty orne jak też zabudowania - budynki i budowle, a wśród nich m.in. magazyny zbożowe, silosy, pomieszczenia warsztatowe do naprawy maszyn i urządzeń, pomieszczenia socjalne dla pracowników pracujących w gospodarstwie, ubojnia, chłodnie, czy inne obiekty. W związku z tym:
   - niektóre wyodrębnione pojedyncze budynki, budowle - obiekty (jeden, dwa lub trzy obiekty - budynki budowle) czasowo były przedmiotem najmu lub dzierżawy, a przychody z najmu, dzierżawy stanowiły przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej firmy,
   - niektóre obiekty, które znajdowywały się i/lub znajdują się w gospodarstwach rolnych - ponieważ zostały kupione w całości jako gospodarstwo rolne (budynki, budowle) np. budynek warsztatu dla maszyn i urządzeń firmy, budynek ubojni, pomieszczenia magazynowe nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia i wykorzystywane były przez firmę do celów prowadzonej działalności ogółem (rolniczej i pozarolniczej),
   - w gospodarstwach rolnych znajdowały się i/lub znajdują się niektóre obiekty - budynki i budowle jak np. magazyny zbożowe, silosy na zboże, budynki chlewni które służą i przeznaczone są wyłącznie dla działalności rolniczej i nie były ani nie są przedmiotem najmu, dzierżawy czy użyczenia, oraz
   
3. ruchomości - maszyny i urządzenia można podzielić na grupy:
   - maszyny i urządzenia rolnicze - jak np. ciągniki rolnicze, prasy rolnicze, wozy asenizacyjne, kombajny, pługi, zgrabiarki, przetrząsarki i inne specjalistyczne maszyny i urządzenia do produkcji rolnej wykorzystywane są do wykonywanej przez wnioskodawcę działalności rolniczej (upraw ziemi i chowu oraz hodowli). Część z nich jak np. ciągnik i kombajn sporadycznie został wykorzystany do wykonania usługi rolnej dla innej osoby prowadzącej uprawy rolne. Na fakturze za usługę sprzętem rolniczym wskazany jest nr rejestracyjny np. ciągnika lub rodzaj maszyny, którym wykonano usługę. Przychód osiągnięty z wykonania usługi rolnej osobie trzeciej został zaliczony do pozarolniczej działalności gospodarczej firmy na podstawie art. 14 ustawy o podatku dochodowym, bowiem usługi rolnicze nie wchodzą w skład definicji działalności rolniczej o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym.
   Reasumując: większość maszyn i urządzeń rolniczych wykorzystywane są wyłącznie dla celów wykonywanej działalności rolniczej, a tylko sporadycznie pojedyncza maszyna czy urządzenie zostało wykorzystane do świadczenia usług rolniczych osobie trzeciej na zasadach jak wyżej,
   - maszyny i urządzenia rolnicze - nie były nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia czy oddania w bezpłatne użytkowanie, z wyjątkiem sporadycznego, pojedynczego świadczenia nimi usług rolniczych, jak również- maszyny i urządzenia związane z pozarolniczą działalnością firmy polegającą również na świadczeniu m.in. usług budowlanych znajdują się na ewidencji środków trwałych firmy, ponieważ wśród pracowników firmy - są również pracownicy budowlani, którzy wykonują prace sprzętem budowlanym (środkami trwałymi) na obiektach, budynkach, czy budowlach związanych z działalnością rolniczą firmy, jak też sprzęt budowlany wykorzystany jest do świadczenia usług budowlanych innym podmiotom obcym, z którego to świadczenia usług budowlanych - przychody zaliczane są do przychodów z pozarolniczej działalności mojej firm
   
4. każdy składnik majątkowy firmy będący jej aktywami znajduje się na ewidencji środków trwałych firmy, zaklasyfikowany jest do poszczególnej grupy i rodzaju środków trwałych. Firma prowadzi jedna ewidencję składników majątkowych - środków trwałych w której ujęte są wszystkie środki trwałe - składniki majątkowe (aktywa) firmy związane zarówno z działalnością rolniczą, jak też pozarolniczą oraz służące obu tym działalnościom wspólnie jak np. sprzęt komputerowy i oprogramowanie, sprzęt biurowy, samochody firmy (pracownicy użytkujący dla celów działalności firmy samochody firmowe wykonują czynności i zadania związane z działalnością firmy: rolniczą i pozarolniczą), meble biurowe, telefony, warsztat naprawczy - w którym naprawiane są zarówno maszyny rolnicze, jak też samochody i inny sprzęt firmy i inne. Składniki znajdujące się na ewidencji środków trwałych - aktywów firmy są amortyzowane przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych zgodnych z załącznikiem nr 1 do updof - wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, z zastrzeżeniem, iż odpis amortyzacyjny od środków trwałych wykorzystywanych i związanych z działalnością rolniczą nie stanowi podatkowego kosztu firmy natomiast amortyzacja tych maszyn i urządzeń jest bilansowym, niepodatkowym kosztem firmy, bowiem zgodnie z ustawą o rachunkowości (księgi rachunkowe) aktywa trwałe firmy podlegają amortyzacji bilansowej. Maszyny i urządzenia związane z działalnością rolniczą zaklasyfikowane są do grupy 59 - maszyny, urządzenia i narzędzia rolnicze i gospodarki leśnej, dla których stawka amortyzacyjna zgodnie z zał nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynosi 14% rocznie.
5. środki trwałe znajdujące się w ewidencji przypisane są do lokalizacji (miejsca prowadzenia działalności, MPK - miejsce powstania kosztu) ze szczegółowym podziałem na rodzaj prowadzonej działalności: rolnicza, pozarolniczą, wspólna. Zaliczenie do poszczególnego rodzaju działalności odbywa się poprzez przeznaczenie i wykorzystywanie każdego, odrębnego pojedynczego środka trwałego znajdującego się w ewidencji. Jeśli nie można przypisać przeznaczenia i wykorzystania do konkretnego rodzaju działalności: rolnicza - np. kombajn, pozarolniczą - np. sprzęt do usług budowlanych, wówczas dany środek trwały przypisany jest do działalności -wspólna (rolnicza i pozarolniczą) i na koniec okresu rozliczeniowego koszt amortyzacji środków trwałych wspólnych dzielony jest udziałem %, strukturą kosztów stosownie do przepisu art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym.
6. wnioskodawca nigdy nie prowadził i nie prowadzi pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, nie pośredniczy w handlu nieruchomościami, nie posiada licencji pośrednika w obrocie nieruchomościami, nie zatrudnia nikogo z licencją pośrednika w obrocie nieruchomościami, a dokonywane sprzedaże czy zamiany nieruchomości, nieruchomości w postaci gospodarstw rolnych lub ich części lub inne - to czynności związane wyłącznie ze sprzedażą lub zamianą własnych składników majątkowych, które stanowiły i stanowią aktywa firmy lub majątek będący wyłączną własnością wnioskodawcy i jego małżonki. Nabyte nieruchomości, nabyte gospodarstwa rolne zostały kupione celem wykonywania w nich działalności rolniczej — upraw ziemi oraz chowu i hodowli zwierząt lub tez pozarolniczej działalności gospodarczej. Od zakupu do dnia ich prowadził i prowadzi w zakupionych nieruchomościach działalność rolniczą i /lub pozarolniczą.
7. w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej (ost.zm. 2007r), na podstawie którego wnioskodawca prowadzi swoją firmę wśród PKD znajdują się m.in. PKD 70.20.Z - wynajem nieruchomości na własny rachunek, ponieważ dokonuje wynajmu niektórych nieruchomości, jak również PKD 70 - obsługa nieruchomości, ponieważ zakupione własne nieruchomości, będące składnikami majątkowymi firmy (jej aktywami) lub zagospodarowywuje własnym staraniem, na własny koszt celem wykonywania w nich działalności rolniczej lub pozarolniczej działalności gospodarczej. Dokonywane sprzedaże lub zamiany składników majątkowych firmy - to czynności zbycia własnych składników majątkowych, wykorzystywanych w działalności rolniczej lub pozarolniczej lub wspólnej, a nie czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, których nigdy nie wykonywał i nie wykonuje.
   
   

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytania:

1. Czy dokonując sprzedaży ruchomości służących działalności rolniczej przedsiębiorstwa i znajdujących się w aktywach trwałych ww. firmy oraz na ewidencji środków trwałych firmy, z zastrzeżeniem, iż odpis amortyzacyjny od ruchomości związanych z działalnością rolniczą nie stanowił podatkowego kosztu uzyskania przychodu, przychód uzyskany ze sprzedaży ruchomości związanych z działalnością rolniczą stanowi przychód podatkowy z działalności przedsiębiorstwa ze źródła przychodu określonego w art. 14, w szczególności art. 14 ust 2, czy też nie stanowi przychodu podatkowego firmy na podstawie art. 14, a tym samym stanowi przychód podatkowy w myśl przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... (pytanie to oznaczono we wniosku nr 6)
2. Czy dokonując sprzedaży ruchomości służących działalności rolniczej (użytkowanych powyżej 6-ciu miesięcy) i bez względu na to, czy przychód ten byłby uznany za przychód z działalności gospodarczej w myśl przepisów art. 14, a w szczególności art. 14 ust 2 pkt 1 updof, czy też przychód ze źródła określonego w art. 10 ust 1 pkt 8 tej ustawy - nie podlega on opodatkowaniu podatkiem dochodowym osób fizycznych, ponieważ w pierwszym przypadku sprzedane ruchomości służyły wyłącznie działalności rolniczej, a w drugim - były użytkowane przeze mnie powyżej 6 m-cy... (pytanie to oznaczono we wniosku nr 7)
3. Czy dokonując sprzedaży ruchomości wykorzystywanych w działalności rolniczej firmy jeśli przychód ze sprzedaży składników nie stanowiłby podatkowego przychodu firmy (art. 14) - czy wpływa on na strukturę podatkową kosztów (wspólnych) firmy obliczanej na podstawie art. 22 ust 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... (pytanie oznaczone we wniosku nr 8)
   
   

Zdaniem wnioskodawcy dokonując sprzedaży ruchomości związanych z działalnością rolniczą przedsiębiorstwa, które użytkowane były dla celów działalności rolniczej, o której pisze w opisie stanu faktycznego i wykorzystywane przez firmę dla ww. celów powyżej 6 m-cy, a które są jednocześnie rzeczowymi aktywami trwałymi firmy znajdującymi się na ewidencji środków trwałych firmy - przychód uzyskany z tej sprzedaży ruchomości nie stanowi podatkowego przychodu z działalności przedsiębiorstwa na podstawie art. 14, a w szczególności art. 14 ust 2 pkt 1 updof, ponieważ ruchomości te wykorzystywane były w działalności rolniczej firmy, a tym samym stanowią źródło przychodu podatkowego na podstawie art. 10 ust 1 pkt 8 updof z uwzględnieniem zapisów tego artykułu i jeśli wykorzystywane były powyżej 6 m-cy przez firmę dla celów rolniczej działalności to przychód ze sprzedaży tychże składników (maszyn, urządzeń) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, bowiem minął 6 m-czny okres użytkowania, a przychód ten nie jest przychodem w myśl przepisów art. 14, dla którego okres użytkowania nie ma znaczenia. Przychód osiągnięty ze sprzedaży ruchomości wykorzystywanych na cele rolnicze które to ruchomości stanowiły aktywa trwałe firmy znajdujące się na ewidencji środków trwałych będzie stanowił przychód bilansowy niepodatkowy firmy w księgach rachunkowych i tym samym będzie zaliczany do ogółu przychodów przedsiębiorstwa osiąganych z działalności rolniczej i pozarolniczej i wpływać będzie na strukturę podatkowych kosztów przedsiębiorstwa obliczaną na podstawie art. 22 ust. 3 i 3a updof w części dotyczącej kosztów wspólnych firmy.

Reasumując wnioskodawca wskazał iż, przychody osiągane ze sprzedaży aktywów trwałych firmy, w tym nieruchomości i ruchomości związane, wykorzystywane i użytkowane w związku z wykonywaniem przez firmę działalności rolniczej zdefiniowanej w art. 2 ust 2 updof stanowią bilansowe, niepodatkowe przychody przedsiębiorstwa osoby fizycznej w jej księgach rachunkowych, natomiast nie stanowią podatkowych przychodów firmy określanych w art. 14 , a w szczególności w art. 14 ust 2 updof, co powoduje, że przychody osiągane ze sprzedaży tychże rzeczowych aktywów trwałych firmy stanowią przychody podatkowe na podstawie przepisów art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i są opodatkowane stosownie do zapisów tego przepisu prawa podatkowego wraz z przepisami z tym artykułem powiązanymi, a mianowicie dla sprzedaży ruchomości - liczony jest okres 6 miesięcy od dnia nabycia do sprzedaży i jeśli sprzedaż nastąpi w okresie 6 m-cy wówczas przychód osiągnięty ze sprzedaży ruchomości stanowi podatkowy przychód, a po upływie 6 m-cy przychód ze sprzedaży ruchomości wykorzystywanych przez przedsiębiorstwo dla celów działalności rolniczej nie stanowi podatkowego przychodu firmy wnioskodawcy z art. 14 ani też z art. 10 czy też innych art. updof. W tym też zakresie przychód osiągnięty ze sprzedaży ruchomości wykorzystywanych przez firmę ale wyłącznie do celów rolniczej działalności będzie opodatkowany w myśl przepisów art. 10 ust 1 pkt 8 updof wraz z powiązanymi z tym artykułem przepisami updof, a jednocześnie stanowił będzie bilansowy, niepodatkowy przychód firmy wpływający na sumę przychodów ogółem, tym samym na strukturę kosztów podatkowych liczoną w myśl art. 22 ust 3 i 3a w firmie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. – dalej updof) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Zauważyć przy tym należy, iż ustawodawca precyzuje wyraźnie, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 ww. ustawy ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności. Przychody te, mimo iż uzyskiwane są przez osoby prowadzące działalność rolniczą, pochodzą jednakże z innych źródeł niż ta działalność i w związku z tym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w ustawie. Działalności rolniczej nie stanowią m. in. przychody uzyskane ze sprzedaży środków trwałych i innych składników majątkowych wykorzystywanych dla celów prowadzenia działalności rolniczej. Dlatego też przychody uzyskane z ich sprzedaży będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 updof odrębnym źródłem przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  d. innych rzeczy,
  

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnym

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Przepisy updof nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w cyt. art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dokonując jednak wykładni przepisów ww. ustawy w tym zakresie stwierdzić należy, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Dlatego też sprzedaż każdego innego składnika (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tej działalności na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym dla zakwalifikowania przychodu ze sprzedaży składnika majątku do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej bez znaczenia pozostaje częstotliwość i intensywność wykorzystywania danego składnika majątku w tej działalności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca w ramach jednego przedsiębiorstwa prowadzi działalność rolniczą oraz pozarolniczą działalność gospodarczą. Zamierza dokonać sprzedaży ruchomych składników majątku. Część tych składników wykorzystywana jest jedynie w działalności rolniczej a część do uzyskiwania przychodów zarówno z działalności rolniczej jak i pozarolniczej działalności gospodarczej. Niektóre bowiem maszyny przeznaczone dla celów rolniczych incydentalnie były wykorzystywane do świadczenia usług osobom trzecim. Przychód uzyskany z tych usług wnioskodawca zaliczał do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż:

• dochód uzyskany ze sprzedaży ruchomości wykorzystywanych wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności rolniczej będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jeżeli ich zbycie nastąpi po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tych ruchomości,
• dochód uzyskany ze sprzedaży składników majątku stanowiących środki trwałe prowadzonego przez wnioskodawcę przedsiębiorstwa w rozumieniu ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie stanowiących tychże środków, wykorzystywanych zarówno w działalności rolniczej jak i pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z treścią ww. art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ww. ustawy niezależnie od faktu, iż ich wykorzystywanie w działalności gospodarczej miało charakter incydentalny.
  
  

Z uwagi na powyższe stanowisko wnioskodawcy w zakresie konieczności opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu ze sprzedaży ruchomości, stanowiących aktywa trwałe w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, służących wyłącznie działalności rolniczej należało uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie konieczności opodatkowania ww. podatkiem dochodu ze sprzedaży ww. ruchomości, wykorzystywanych w działalności rolniczej oraz w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii wpływu przychodu uzyskanego ze sprzedaży ww. ruchomości na strukturę podatkowych kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 updof kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 w/w ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 31 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów znajdujących się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 22 ust. 3 ww. ustawy jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż podatkowymi kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu updof nie są wydatki związane z uzyskaniem przychodu, który nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem (wydatki związane z uzyskaniem przychodu z prowadzonej działalności rolniczej) jak również wydatki poniesione w związku z uzyskaniem przychodu zwolnionego z opodatkowania. W przypadku, gdy podatnik ponosi koszty wspólne dla osiągnięcia przychodu z różnych źródeł przychodów bądź przychody podlegające opodatkowaniu oraz przychody nie podlegające opodatkowaniu ww. podatkiem i nie jest w stanie wyodrębnić kosztów przypadających na poszczególne źródła, wówczas koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody ze źródeł podlegających opodatkowaniu w ogólnej kwocie przychodów. Powyższa zasada proporcjonalnego zaliczania wydatków do podatkowych kosztów uzyskania przychodów ma zastosowanie także w przypadku gdy podatnik osiąga przychody z tego samego źródła przychodów, z których część podlega opodatkowaniu a część jest z tego opodatkowania zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca w ramach jednego przedsiębiorstwa prowadzi działalność rolniczą oraz pozarolniczą działalność gospodarczą. W ramach tej działalności posiada ruchomości wykorzystywane jedynie w działalności rolniczej, wyłącznie w działalności gospodarczej bądź równocześnie w obu tych działalnościach. W przyszłości planuje sprzedaż niektórych z ww. składników majątku. W wyniku ww. sprzedaży wnioskodawca może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz przychód zwolniony z opodatkowania. Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży ww. składników majątku będzie miał wpływ na podatkowe koszty wspólne prowadzonego przedsiębiorstwa. Koszty te należy rozliczać proporcjonalnie do wysokości przychodu uzyskanego z poszczególnych źródeł przychodów bądź też proporcjonalnie w takim stosunku, w jakim pozostaje wysokość przychodu podlegającego opodatkowaniu w ogólnej kwocie przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy wyłącznie w zakresie zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu ze sprzedaży ruchomości, stanowiących aktywa trwałe w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, służących wyłącznie działalności rolniczej oraz działalności rolniczej i pozarolniczej działalności gospodarczej. W pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.