Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-140/12-6/MC
z 17 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2012 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie 23 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest:

1. nieprawidłowe – w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od nieodpłatnego przekazania środków trwałych, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
2. bezprzedmiotowe – w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od:
   • nieodpłatnego przekazania środków trwałych, niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
   • nieodpłatnego przekazania środków trwałych, korzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2012 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Pismem z dnia 18 kwietnia 2012 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego – działając na podstawie art. 15 – 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – przekazał wniosek Zakładu do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów upoważnił –w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

Ww. wniosek wpłynął do tut. Organu w dniu 23 kwietnia 2012 r. Następnie, pismem z dnia 05 lipca 2012 r. (data wpływu 09 lipca 2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym. Zgodnie ze Statutem, mienie Zakładu jest mieniem komunalnym.

Na podstawie Zarządzenia Prezydenta Miasta z dnia 30 grudnia 2011 r., Wnioskodawca przekazał na rzecz organizatora publicznego transportu zbiorowego - Miasta - środki trwałe w postaci wiat przystankowych i infrastruktury trakcyjnej. Przekazanie środków trwałych nastąpiło na podstawie dokumentu PT.

Zakład przekazał do Urzędu Miasta dokumentem PT następujące środki trwałe:

1. wiaty przystankowe w ilości 200 szt., z tego:
   • 75 szt. wiat przystankowych zakupiono w 2011 r. ze środków unijnych - od ich zakupu Zakład dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości,
   • 20 szt. wiat przystankowych zakupiono w 2002 r. - od ich zakupu Zakład dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości,
   • 1 szt. wiaty przystankowej zakupiono w 1997 r. - od jej zakupu Zakład dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości,
   • 104 szt. wiat przystankowych Zakład otrzymał z Urzędu Miasta w latach 1993 - 2010 na podstawie dokumentu PT. Na podstawie dokumentu PT wprowadził do ksiąg rachunkowych. Od ich otrzymania Zakład nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od otrzymanych z Urzędu Miasta wiat,
2. infrastruktura trakcyjna (kable, torowiska tramwajowe, sieć trakcyjna, stacja prostownikowa rozdzielnia prądu) nabyte przez Zakład przed 1993 r., bądź otrzymanych dokumentem PT z Urzędu Miasta w latach 2001, 2007 i 2008 - Zakład nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od przekazanej infrastruktury,
3. pozostałe środki trwałe (poręcze łańcuchowe, witryna reklamowa, urządzenie do zdalnego sterowania podstacją) zakupione przez Zakład w latach 2002 i 2009 - od ich zakupu Zakład dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości.
   
   

Wnioskodawca przekazanie środków trwałych, od których w momencie zakupu obniżył kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości, tj. od: wiat przystankowych (75 szt.), wiat przystankowych (20 szt.), wiaty przystankowej (1 szt.), pozostałych środków trwałych wymienionych w pkt 3, opodatkował podatkiem od towarów i usług VAT i udokumentował na potrzeby podatku od towarów usług VAT poprzez wystawienie faktury wewnętrznej VAT.

Natomiast środki trwałe, od których nie dokonywał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tj. otrzymane przez Zakład z Urzędu Miasta na podstawie dokumentu PT, bądź zakupione przed 1993 r. uznał, iż nie stanowią dostawy towarów, a tym samym, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, nie wykazał ich w fakturze wewnętrznej, a tym samym, w deklaracji VAT.

Podstawę opodatkowania przekazanych środków trwałych ujętych na fakturze wewnętrznej dokonano w wysokości ceny nabycia środków trwałych skorygowaną na dzień przekazania środków trwałych, tj. na 02.01.2012 r. Wyceny dokonał rzeczoznawca.

Pismem z dnia 05 lipca 2012 r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny o informację, iż przekazanie środków trwałych na rzecz Miasta nastąpiło nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy podatek należny wykazany na fakturze wewnętrznej od przekazanych środków trwałych, zaksięgowany w pozostałe koszty operacyjne Zakładu, będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek należny wykazany na fakturze wewnętrznej od przekazanych środków trwałych, zaksięgowany w pozostałe koszty operacyjne Zakładu, stanowi koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

1. nieprawidłowe – w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od nieodpłatnego przekazania środków trwałych, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
2. bezprzedmiotowe – w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od:
   • nieodpłatnego przekazania środków trwałych, niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
   • nieodpłatnego przekazania środków trwałych, korzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z zastrzeżenia art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że są wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą. Katalog takich wydatków zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis ten, w pkt 46, stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług.

Od tej zasady ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków. I tak, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest kosztem uzyskania przychodów podatek należny:

• w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
• w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
• od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.
  
  

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący samorządowym zakładem budżetowym, przekazał nieodpłatnie na rzecz organizatora publicznego transportu zbiorowego wiaty przystankowe, infrastrukturę trakcyjną oraz inne środki trwałe. Przekazanie środków trwałych nastąpiło na podstawie dokumentu PT.

Wnioskodawca przekazanie środków trwałych, od których w momencie zakupu obniżył kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości, tj. od środków trwałych szczegółowo wskazanych w stanie faktycznym, opodatkował podatkiem od towarów i usług VAT i udokumentował na potrzeby podatku od towarów usług poprzez wystawienie faktury wewnętrznej VAT.

Odnosząc cytowany wyżej przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż żadna z sytuacji umożliwiających zaliczenie podatku należnego do kosztów uzyskania przychodów nie ma miejsca w przypadku Zakładu.

Jednocześnie dodać należy, że kwestia odnosząca się m.in. do opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta środków trwałych została odrębnie rozstrzygnięta w interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług z dnia 17 sierpnia 2012 r., w której stwierdzono m.in., iż

1. nieodpłatne przekazanie środków trwałych w postaci poręczy łańcuchowych oraz witryny reklamowej posadowionych na obcym gruncie, jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
2. nieodpłatne przekazanie środków trwałych na rzecz Miasta w postaci:
   • wiat przystankowych 20 szt. – zakupionych w 2002 roku,
   • 1 wiaty przystankowej – zakupionej w 1997 roku,
   - korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy,
3. nieodpłatne przekazanie środków trwałych na rzecz Miasta w postaci:
   • wiat przystankowych 75 szt. – zakupionych w 2011 roku,
   • ruchomości w postaci urządzenia do zdalnego sterowania podstacją prostownikową,
   - podlega opodatkowania podatkiem od towarów i usług, według podstawowej, 23% stawki, w oparciu o art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.
   
   

Uwzględniając zatem to rozstrzygnięcie, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych podatek należny wykazany na fakturze wewnętrznej od nieodpłatnego przekazania środków trwałych wskazanych w pkt 3, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodów, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z kolei, w przypadku nieodpłatnego przekazania:

• środków trwałych w postaci poręczy łańcuchowych oraz witryny reklamowej, niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz
• środków trwałych wskazanych w pkt 2, korzystającego ze zwolnienia od podatku VAT,

postępowanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych staje się bezprzedmiotowe.

Reasumując, podatek należny wykazany na fakturze wewnętrznej od nieodpłatnie przekazanych na rzecz Miasta środków trwałych w postaci:

• wiat przystankowych 75 szt. – zakupionych w 2011 roku,
• ruchomości w postaci urządzenia do zdalnego sterowania podstacją prostownikową,

zaksięgowany w pozostałe koszty operacyjne Zakładu, nie będzie stanowił – na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – kosztu uzyskania przychodów.

Natomiast, pytanie w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku należnego od:

1. nieodpłatnego przekazania środków trwałych w postaci poręczy łańcuchowych oraz witryny reklamowej, niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz
2. nieodpłatnego przekazania na rzecz Miasta środków trwałych w postaci:
   • wiat przystankowych 20 szt. – zakupionych w 2002 roku,
   • 1 wiaty przystankowej – zakupionej w 1997 roku,
   które korzysta ze zwolnienia od podatku VAT,

- jest bezprzedmiotowe.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w przedmiocie podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.