INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2009 roku (data wpływu 9 lipca 2009 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest jednym z czołowych dostawców usług łączącej w jednym pakiecie: telewizję, szerokopasmowy dostęp do Internetu oraz telefonię stacjonarną. Spółka jest liderem wśród operatorów telewizji kablowej na większości lokalnych rynków, na których świadczy usługi. Od 2006 roku Spółka jest notowana na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Aktualnie Spółka planuje wdrożenie nowego projektu mającego na celu promowanie produktu jakim jest telewizja kablowa oraz zyskanie tym samym lojalności i zapewnienia dalszej, dobrej współpracy z dotychczasowymi Abonentami Spółki. Zgodnie z podstawowym założeniem nowej inicjatywy „I” planuje rozpocząć wydawanie magazynu lifestylowego, którego odbiorcami będą Abonenci Spółki. Magazyn będzie im udostępniany nieodpłatnie. Planowany nakład to około trzysta tysięcy egzemplarzy. Gazeta, której wydawcą planuje być Spółka będzie miała charakter rozrywkowo - reklamowy. Zgodnie z założeniami projektu, magazyn będzie dwu-miesięcznikiem i zawierał będzie treści typowe dla gazet tego rodzaju, czyli znajdą się w nim działy dotyczące zagadnień związanych z modą, urodą, podróżami, a także takie działy jak plotki ze świata showbiznesu, motoryzacja, film czy wydarzenia sportowe. Magazyn będzie w swojej treści zawierał także reklamy dwojakiego rodzaju: bezpośrednie i pośrednie. Reklamy bezpośrednie będą dotyczyły ogólnie „I” i przyjmą postać np. informacji o nowych promocjach oferowanych stałym Abonentom. Reklamy o charakterze pośrednim będą dotyczyły konkretnych produktów nie związanych bezpośrednio z działalnością Spółki lecz oznaczonych informacją, że więcej na ich temat można będzie dowiedzieć się za pośrednictwem konkretnych kanałów telewizyjnych dostępnych w ofercie programowej „I”. Co więcej, np. w dziale film znajdą się opisy filmów, reportaży itp. oznaczonych informacją na jakim kanale telewizyjnym emitowanym przez „I” będzie można go zobaczyć i o jakim czasie. W przypadku organizowania przez „I” imprez promocyjnych różnego rodzaju (np. plenerowych) w Magazynie w odpowiednim dziale znajdą się także informacje o planowanym wydarzeniu wraz z jego planowanym przebiegiem.

Magazyn będzie miał nazwę wiążącą się z kanałem telewizji interaktywnej, którą uruchomić zamierza aktualnie Spółka. W Magazynie znajdą się również informacje o tym kanale, o przeprowadzanych tam konkursach i quizach, w których będą mogli brać udział wyłącznie Abonenci „I”.

Magazyn będzie przesyłany stałym Abonamentom „I” wraz z fakturą za świadczone usługi telekomunikacyjne. Koszt przesyłki pokryje Spółka. Abonenci nie poniosą żadnych kosztów związanych z otrzymywaniem egzemplarzy tej gazety. Jednostkowa wartość Magazynu wynosić będzie ok. 1,60 zł brutto (słownie: jeden złotych i sześćdziesiąt groszy). Poza treściami typowo rozrywkowymi i reklamami związanymi z ofertą "I", Magazyn będzie zawierał także reklamy innych podmiotów i produktów nie związanych z działalnością Spółki.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych/nieodpłatne przekazanie Magazynu rozrywkowo-reklamowego Abonentom Spółki skorzysta z określonego w tym przepisie zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 100 zł. W ocenie Wnioskodawcy wydawanie Magazynu i dostarczanie go stałym Abonentom Spółki ma charakter promocyjno-reklamowy. Jak wskazano bowiem powyżej Magazyn będzie zawierał bezpośrednie reklamy Wnioskodawcy dot. nowych promocji dla stałych Abonentów, informacje o organizowanych imprezach promocyjnych Spółki itp., a także będzie zawierał informacje w jakich kanałach programowych emitowanych przez Wnioskodawcę Abonenci będą mogli poszerzyć swoją wiedzę o reklamowanych w Magazynie innych produktach. Ponadto Magazyn będzie nosił nazwę powiązaną z nazwą nowego kanału interaktywnego, który na stałe zostanie wprowadzony do oferty programowej Wnioskodawcy. Tym samym poprzez wydawanie Magazynu i dostarczanie go dla Abonentów, Spółka planuje promować siebie i oferowane przez siebie produkty, zyskując tym samym dalsze zainteresowanie swoich Abonentów świadczonymi przez Wnioskodawcę usługami.

Poza tym, że Magazyn zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie posiadał charakter reklamowy, to także ustawowy wymóg, aby jednorazowa wartość świadczenia dla danej osoby nie przekroczyła kwoty 100 zł, również zostanie spełniony. W ocenie Wnioskodawcy odniesienie do jednorazowej wartości oznacza, że Magazyn może być udostępniany wielokrotnie w trakcie roku, byleby tylko jego jednorazowa wartość zawsze była niższa lub równa kwocie 100 zł. Jednostkowa jego wartość będzie znacznie niższa niż ustawowe 100, zł, wyniesie bowiem ok. 1,60 zł. Ustawodawca przewidział dodatkowo, że omawiane zwolnienie nie będzie miało jednak zastosowania, jeżeli świadczenie to dokonywane będzie na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub na rzecz osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Wnioskodawca informuje, że nie zamierza i nie będzie egzemplarzy Magazynu wysyłać dla osób pozostających ze Spółką w stosunku pracy. Pojęcie stosunku cywilnoprawnego jest natomiast bardzo szerokie i niestety na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zdefiniowane. W ocenie Wnioskodawcy stosunek, jaki na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych łączy Spółkę ze swoimi Abonentami nie jest stosunkiem cywilnoprawnym w rozumieniu omawianego przepisu. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że intencją ustawodawcy było wskazanie na stosunek cywilnoprawny jako alternatywnego wobec stosunku pracowniczego. W ocenie Spółki przepis ten wyłącza możliwość skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania wartości nieodpłatnych świadczeń o ile są one dokonywane w ramach wspomnianego stosunku pracy, oraz przykładowo w ramach takich stosunków cywilnoprawnych jakie generują kontrakty menedżerskie, umowy zlecenia, umowy o dzieło czy umowy o zarząd. Za takim rozumieniem art. 21 ust. 1 pkt 68a przemawia fakt, że przepis ten odwołuje się do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych gdzie wyraźnie z dochodu z innych źródeł wyłącza się nieodpłatne świadczenia uzyskiwane na podstawie działalności wykonywanej osobiście, działalności gospodarczej oraz w ramach przychodów z kapitałów pieniężnych. Umowy abonenckie nie mieszczą się w żadnej z tych kategorii. W ocenie Wnioskodawcy nawet gdyby przyjąć nieprawidłowe założenie, że na mocy umów abonenckich pomiędzy Abonentami i Spółką istnieje związek cywilnoprawny, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a, to zapis wyłączający możliwość zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem nieodpłatnych przekazań Magazynu Abonentom, nie znajdzie zastosowania bowiem celem wprowadzenia wskazanego zapisu było wyłączenie możliwości przekazywania świadczeniodawcom dodatkowego wynagrodzenia za świadczone usługi, co w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania, gdyż jest to całkowicie odwrotna sytuacja. Wyłączenie to mogłoby znaleźć zastosowanie tylko wtedy, gdyby to Abonenci poza opłaceniem faktury za wykonaną przez „I” usługę telekomunikacyjną dokonywali dodatkowego świadczenia na rzecz Spółki. Taka sytuacja nie ma i nie będzie miała miejsca.

Wobec powyższego, w opinii Wnioskodawcy otrzymanie przez stałych Abonentów od „I” Magazynu o wartości ok. 1,60 zł i o charakterze rozrywkowo-reklamowym, nie będzie stanowiło dla tych Abonentów przychodu do opodatkowania, a co za tym idzie na Spółce nie będą ciążyły obowiązki, o których mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. obowiązki składania we właściwym urzędzie skarbowym rocznej informacji, o wysokości osiągniętego przychodu przez osoby (Abonentów), do których Magazyn został skierowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

Jednakże otwarta formuła tego przepisu nie oznacza jednak, iż pojęcie „przychodów z innych źródeł” ma nieograniczony zakres obejmujący wszelkie mogące wchodzić w rachubę i mające kontekst materialny relacje, jakie zachodzić mogą pomiędzy podmiotami.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, Wnioskodawca planuje wdrożenie nowego projektu mającego na celu promowanie produktu „I”, jakim jest telewizja kablowa oraz zyskanie tym samym lojalności i zapewnienia dalszej, dobrej współpracy z dotychczasowymi Abonentami Spółki. Zgodnie z podstawowym założeniem nowej inicjatywy „I” planuje rozpocząć wydawanie magazynu lifestylowego, którego odbiorcami będą Abonenci Spółki. Magazyn będzie im udostępniany nieodpłatnie. Planowany nakład to około trzysta tysięcy egzemplarzy. Gazeta, której wydawcą planuje być Spółka będzie miała charakter rozrywkowo - reklamowy. Zgodnie z założeniami projektu, magazyn będzie dwu-miesięcznikiem i zawierał będzie treści typowe dla gazet tego rodzaju, czyli znajdą się w nim działy dotyczące zagadnień związanych z modą urodą podróżami, a także takie działy jak plotki ze świata showbiznesu, motoryzacja, film czy wydarzenia sportowe. Magazyn będzie w swojej treści zawierał także reklamy dwojakiego rodzaju: bezpośrednie i pośrednie. Reklamy bezpośrednie będą dotyczyły ogólnie „I” i przyjmą postać np. informacji o nowych promocjach oferowanych stałym Abonentom. Reklamy o charakterze pośrednim będą dotyczyły konkretnych produktów nie związanych bezpośrednio z działalnością Spółki lecz oznaczonych informacją że więcej na ich temat można będzie dowiedzieć się za pośrednictwem konkretnych kanałów telewizyjnych dostępnych w ofercie filmów, reportaży itp. oznaczonych informacją na jakim kanale telewizyjnym emitowanym przez Wnioskodawcę będzie można je zobaczyć i o jakim czasie.

W przypadku organizowania przez Wnioskodawcę imprez promocyjnych różnego rodzaju (np. plenerowych) w magazynie w odpowiednim dziale znajdą się także informacje o planowanym wydarzeniu wraz z jego planowanym przebiegiem.

Magazyn będzie miał nazwę wiążącą się z kanałem telewizji interaktywnej, którą uruchomić zamierza aktualnie Spółka. W Magazynie znajdą się również informacje o tym kanale, o przeprowadzanych tam konkursach i quizach, w których będą mogli brać udział wyłącznie Abonenci „I”.

Magazyn będzie przesyłany stałym abonentom Wnioskodawcy wraz z fakturą za świadczone usługi telekomunikacyjne. Koszt przesyłki pokryje Wnioskodawca. Abonenci nie poniosą żadnych kosztów związanych z otrzymywaniem egzemplarzy tej gazety. Jednostkowa wartość Magazynu wynosić będzie ok. 1,60 zł brutto (słownie: jeden złotych i sześćdziesiąt groszy). Poza treściami typowo rozrywkowymi i reklamami związanymi z ofertą „I”, Magazyn będzie zawierał także reklamy innych podmiotów i produktów nie związanych z działalnością Spółki. Wnioskodawca nie zamierza i nie będzie egzemplarzy Magazynu wysyłać dla osób pozostających ze Spółką w stosunku pracy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenia” uznać należy świadczenia nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osoby, kosztem majątku innej osoby lub innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie to świadczenie stanowiące przysporzenie tylko po stronie otrzymującego nie związane z żadnym wzajemnym zobowiązaniem na rzecz podmiotu je przekazującego.

Na podstawie powyższego należy uznać, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym u Abonentów Wnioskodawcy otrzymujących bezpłatnie wydawany magazyn nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można bowiem uznać, że Wnioskodawca poprzez reklamowanie swoich usług w formie gazety i informowanie tym samym o swojej działalności oraz udostępnianych produktach, przekazuje na rzecz klientów nieodpłatne świadczenie powodujące powstanie przychodu do opodatkowania po stronie Abonentów. Wnioskodawca ma bowiem prawo do stosowania najbardziej efektywnej z jego punktu widzenia reklamy, w tym również poprzez regularne przekazywanie gazety o charakterze reklamowym Abonentom, którym świadczy odpłatnie usługi.

W konsekwencji, otrzymywanie na jednakowych warunkach przez wszystkich Abonentów Wnioskodawcy gazety wskazanej we wniosku, wydawanie której ma na celu promowanie produktów Spółki oraz zapewnienie lojalności i dalszej dobrej współpracy a więc kontynuację zawartych umów, jest neutralne podatkowo.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.