Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-1139/10/13-S/ES
z 10 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 668/11 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2012 r., sygn. akt II FSK 2511/11 w przedmiocie umorzenia postępowania kasacyjnego – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 27 grudnia 2007 r. Wnioskodawca wraz z małżonką na prawach wspólności ustawowej nabyli od dewelopera nieruchomość, tj. lokal mieszkalny o powierzchni 42,80 m² za kwotę 99 380 zł (na zakup zaciągnięty był kredyt). W ww. lokalu Zainteresowany zameldował się na pobyt stały 20 marca 2008 r. natomiast czynności wymeldowania się dokonał 30 maja 2010 r. Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, iż Jego małżonka nie była nigdy w przedmiotowym lokalu zameldowana. W dniu 7 czerwca 2010 r. małżonkowie sprzedali ten lokal mieszkalny za kwotę 240 000 zł.

Zainteresowany podkreślił, iż okres w jakim był On zameldowany na pobyt stały jak i okres w jakim nabył mieszkanie obliguje małżonków do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej, a uzyskane z jego sprzedaży środki pieniężne przeznaczy On na remont innej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

„Jak to jest możliwe, że urzędy skarbowe tak różnie interpretują przepis dotyczący „ulgi meldunkowej”, np. Urząd Skarbowy 1 wymaga aby w mieszkaniu zameldowani byli oboje małżonkowie, natomiast Urząd Skarbowy 2, pod który podlegają małżonkowie interpretuje to tak, że do skorzystania z ulgi wystarczy zameldowanie jednego z małżonków”.

Z tak sformułowanego pytania wynika, iż Wnioskodawca jest zainteresowany rozstrzygnięciem kwestii, czy do skorzystania z ulgi meldunkowej wystarczy zameldowanie w zbywanym mieszkaniu jednej osoby (jednego małżonka)?

Zdaniem Wnioskodawcy, do skorzystania z przedmiotowej ulgi wystarczy zameldowanie jednej osoby, ponieważ i tak małżonkowie rozliczają się wspólnie. W ocenie Zainteresowanego nie powinna wystąpić konieczność zapłacenia przez Niego podatku za małżonkę, gdyż poważnie nadszarpnęło by to ich budżet.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 11 stycznia 2011 r. interpretację indywidualną nr ILPB2/415-1139/10-2/ES, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2010 r. jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 23 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.).

Pismem z dnia 22 lutego 2011 r., nr ILPB2/415W-13/11-2/AM, stanowiącym odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu podtrzymał stanowisko prezentowane w wydanej interpretacji.

W dniu 21 marca 2011 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie oraz zasądzenie kosztów postępowania na rzecz Skarżącego.

Wyrokiem z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 668/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz Strony Skarżącej kwotę 457 zł, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wobec powyższego, tut. Organ wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną z dnia 25 sierpnia 2011 r., nr ILRP-007-235/11-2/AM od ww. wyroku, w której podtrzymał stanowisko prezentowane w wydanej interpretacji i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i oddalenia skargi, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu oraz zasądzenie od Skarżącego na rzecz tut. Organu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Następnie, w związku ze zmianą stanowiska w przedmiotowej materii, pismem z dnia 29 listopada 2011 r. cofnięto wniesioną skargę kasacyjną.

W konsekwencji, postanowieniem z dnia 25 września 2012 r., sygn. akt II FSK 2511/11 Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne oraz postanowił zwrócić tut. Organowi uiszczony wpis od ww. skargi kasacyjnej w kwocie 100 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 668/11 oraz postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 września 2012 r., sygn. akt II FSK 2511/11, umarzające postępowanie kasacyjne – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wraz z małżonką dokonali zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżeńską. Przedmiotowy lokal małżonkowie nabyli w 2007 r.

W związku z tym, do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (…).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Wskazane wyżej warunki, od spełnienia których uzależnione jest skorzystanie przez podatnika z ulgi meldunkowej, kierowane są do podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów, zatem każdy z małżonków jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego.

Jak wskazał Sąd w wyroku, kierując się literalną wykładnią omawianego przepisu należałoby stwierdzić, iż zawarty w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 cyt. ustawy wymóg 12-miesięcznego zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu w związku z art. 1 i art. 6 tej ustawy statuującymi odrębność podatkową małżonków powoduje, że każdy z nich chcąc skorzystać z ulgi meldunkowej musi spełniać przesłankę zameldowania w lokalu, co czyni zapis ust. 22 art. 21 ww. ustawy, zgodnie z którym ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, zbędnym.

Tymczasem zgodnie z domniemaniem racjonalności działań ustawodawcy w procesie dokonywania wykładni przepisów prawa odrzucić należy taką hipotezę interpretacyjną, której przyjęcie oznaczałoby, że fragment interpretowanego przepisu (jego treść) nie ma znaczenia dla rezultatów interpretacji.

Zatem, jeżeli w myśl treści art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków to, zgodzić się należy z oceną Sądu, iż prawidłowym jest rozumowanie, zgodnie z którym, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Tylko wówczas bowiem zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Reasumując – mając na względzie powyższe uregulowania prawne oraz stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 6 lipca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 668/11 – stwierdzić należy, iż prawo do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126, w związku z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie przysługiwało obojgu małżonkom, pomimo że tylko Wnioskodawca był zameldowany w przedmiotowym mieszkaniu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż dwanaście miesięcy przed datą jego sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skarg do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.