INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej „Y”, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2008r. (data wpływu 21 sierpnia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2008r. (data wpływu 20 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy słusznie został naliczony VAT w fakturach dokumentujących wypłacone odszkodowanie w związku z rozwiązaniem „umowy o zarządzanie” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy słusznie został naliczony VAT w fakturach dokumentujących wypłacone odszkodowanie w związku z rozwiązaniem „umowy o zarządzanie”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2008r. (data wpływu 20 listopada 2008r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 7 listopada 2008r. znak: IBPP2/443-772/08/JJ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W okresie od dnia 11 października 2006r. do dnia 22 lutego 2007r. Pan „X” pełnił w „Y” S.A. funkcję prezesa zarządu na podstawie „umowy o zarządzanie,” Nr 2/2006 zawartej w dniu 26 października 2006r. pomiędzy „Y” S.A. a „Z” Spółka z o.o.

Z umowy wynika obowiązek wypłacenia w dniu rozwiązania umowy odszkodowania w wysokości dwunastomiesięcznego wynagrodzenia. „Z” Sp z o.o. wystawiła na tę okoliczność fakturę VAT nr 17/2007 z dnia 18.04.2007r. na kwotę 645 569,22 brutto z opisem „za doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzanie, zgodnie z umową o zarządzanie Nr 2/2006 z dnia 26.10.2006r".

„Y” S.A. zakwestionował wysokość kwoty z ww. faktury i odesłał ją wystawcy.

W związku z rozwiązaniem „umowy" oraz wytoczeniem przez „Z” Sp z o.o. powództw sądowych „Y” S.A. podpisał z „Z” Sp z o.o. dwa „porozumienia”, w związku z czym powództwa zostały umorzone.

Porozumienie zawarte w dniu 22 sierpnia 2007 roku opiewało na łączną kwotę netto 509 163,00 zł, VAT 112 015,00 zł, brutto 621 178,00 zł i obejmowało:

- odszkodowanie w wysokości 462 337 zł netto,
- premię kwartalną za okres zatrudnienia w wysokości 15 971,00 zł netto,
- premię roczną za okres zatrudnienia w wysokości 30 855,00 zł netto.

Zgodnie z powyższym porozumieniem „Z” wystawił n/w faktury z opisem „świadczenie pieniężne zgodnie z umową o zarządzanie Nr 2/2006 oraz porozumieniem z dnia 22.08.2007„

- fakturę z dn. 27.08.2007 na kwotę netto 100 000,00 Vat 22 000,00 brutto 122 000,00,
- fakturę z dn. 28.09.2007 na kwotę netto 81 832,60 Vat 18 003,17 brutto 99 835.77,
- fakturę z dn. 02.11.2007 na kwotę netto 81 832,60 Vat 18 003,17 brutto 99 835,77,
- fakturę z dn. 01.12.2007 na kwotę netto 81 832,60 Vat 18 003,17 brutto 99 835,77,
- fakturę z dn. 02.01.2008 na kwotę netto 81 832,60 Vat 18 003,17 brutto 99 835,77,
- fakturę z dn. 01.02.2008 na kwotę netto 81 832,60 Vat 18 003.17 brutto 99 835,77.

Porozumienie zawarte w dniu 29.09.2007r opiewało na kwotę netto 325 000,00 Vat 71 500,00 brutto 396 500,00. Zgodnie z tym porozumieniem „Z” Sp. z o.o. wystawił n/w faktury:

- korektę zmniejszającą wartość faktury nr 17/2007 z dnia 18.04.2007r. o kwotę netto 420 815,10 Vat 92 579,32 brutto 513 394,42,
- fakturę z dn. 25.10.2007r. na kwotę netto 108 340,00 Vat 23 834,80 brutto 132 174,80,
- fakturę z dn. 26.11.2007r. na kwotę netto 108 320,00 Vat 23 830,40 brutto 132 150,40.

Faktury otrzymane po rozwiązaniu „umowy o zarządzanie" i wynikające z tej umowy i zawartych „porozumień” koszty „Y” S.A. potraktował w p.d.o.p. jako „koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów”, jak również w podatku od towarów i usług VAT nie odliczył kwot podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słusznie został naliczony VAT w fakturach wystawionych przez „Z” Sp. z o.o....

Zdaniem Wnioskodawcy, definicja świadczenia usług na gruncie podatku VAT ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów, będąc wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania VAT wszelkich transakcji dokonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, jednakże do uznania tych czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy czynności i beneficjenta (konsumenta) danej usługi, a wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę powinno stanowić wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.

W kwestii kar umownych można ogólnie wskazać, że tego rodzaju świadczenia, co do zasady, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług, jeśli stanowią formę odszkodowania za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania i brak jest bezpośredniego beneficjenta świadczenia. W takim przypadku zapłata kary umownej nie stanowi wynagrodzenia w zamian za świadczenie jakiejkolwiek usługi.

Wypłata świadczeń pieniężnych jako odszkodowanie za rozwiązanie umowy nie powinna podlegać podatkowi od towarów i usług. „Y” S.A. z tego tytułu nie otrzymał żadnych bezpośrednich korzyści, trudno więc tutaj mówić o świadczeniu usług podlegającemu podatkowi VAT. Jeżeli zatem faktura dokumentująca czynność, która nie podlega VAT, podatnik nie ma co do zasady, prawa do doliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z tej faktury .

Art. 88 ust. 3a pkt 2 (do końca 2007 roku) zgodnie z którym, nawet jeśli dana czynność nie podlegałaby VAT, ale wystawiona faktura dokumentująca tę czynność zawierałaby kwotę podatku, a kwota faktury byłaby uregulowana, podatnik do końca 2007r. zachował prawo do jej odliczenia.

Zatem od wszystkich otrzymanych faktur przed 1.01.2008r. „Y” S.A. miałby prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach wystawionych przez „Z” Sp. z o.o. Jednakże z uwagi na to, że „Y” S.A. potraktował koszty wynikające z wystawionych faktur jako koszt „nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów" nie mógł i nie miał zarazem prawa do takiego odliczenia podatku VAT, jeżeli koszty „nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności,
2. zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś) jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowania czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

- zobowiązanie do powstrzymanie się od działania czy tolerowania czynności lub sytuacji musi być odpłatne,
- zobowiązanie to musi wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego,
- musi istnieć konkretny podmiot będący bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) tego zobowiązania.

Jednocześnie należy zauważyć, iż czynność podlega opodatkowaniu, gdy dokonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego tej płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności, dokonanej w zamian za odszkodowanie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy te czynności skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego. Zgodnie ze stanem faktycznym opisanym we wniosku Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych bezpośrednich korzyści w związku z wypłaceniem odszkodowania, co oznacza, iż w przedmiotowym przypadku nie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług. W przedmiotowej sprawie nie został zatem spełniony ostatni z wymienionych warunków, tzn. brak jest odbiorcy usługi, beneficjenta danej czynności.

Tym samym odszkodowanie wypłacone na rzecz „Z” Spółka z o.o. przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zaś „Z” Spółka z o.o. nie była zobowiązana do wystawienia z tego tytułu faktury VAT. Jednakże należy zauważyć, iż zgodnie z przepisem art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. „Z” Spółka z o.o. wystawiła fakturę, na której wykazała kwotę podatku należnego – jest więc, zgodnie z ww. przepisem, zobowiązana do zapłaty tego podatku.

W świetle powyższego stanu faktycznego i prawnego stwierdzić należy, iż odszkodowanie otrzymane z tytułu rozwiązania ww. umowy nie mieści się w katalogu czynności wymienionych art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji powinno być dokumentowane dokumentem przewidzianym w przepisach ustawy o rachunkowości innym niż faktura VAT np. notą księgową.

Fakturami VAT oraz fakturami wewnętrznymi dokumentuje się zasadniczo (wyjątek art. 106 ust. 2) – jedynie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynności niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem dokumentuje się zwykłymi rachunkami, notami księgowymi lub innymi dowodami księgowymi zewnętrznymi w rozumieniu ustawy o rachunkowości oraz z uwzględnieniem art. 87 i nast. Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do nich dokumentów, w związku z czym nie mogły być one przedmiotem merytorycznej analizy.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wypłacone odszkodowanie, w związku z rozwiązaniem „umowy o zarządzanie”, będzie przedmiotem odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.