INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2009 r., sygn. akt I SA/Po 1375/08 - stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. (data wpływu 09 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu członkom spółdzielni części uprzednio poniesionych wydatków na remont mieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu członkom spółdzielni części uprzednio poniesionych wydatków na remont mieszkania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2000 r. Wnioskodawca złożył podanie do spółdzielni mieszkaniowej, w której zasobach znajduje się zajmowany przez Niego lokal mieszkalny o przeprowadzenie w nim remontu podłóg. Ww. prace miałyby zostać sfinansowane ze środków funduszu remontowego prowadzonego przez spółdzielnię, który jest tworzony z wpłat dokonywanych przez lokatorów. Przybyła do mieszkania Zainteresowanego komisja spółdzielni mieszkaniowej zakwalifikowała podłogi w jego mieszkaniu do remontu, jednakże realizację prac z tym związanych przewidziano dopiero na 2005 r. Równocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że może przedmiotowe prace wykonać wcześniej z własnych środków oraz, że część wydatkowanej na ten cel kwoty zostanie Mu zwrócona. Zainteresowany pragnąc przeprowadzenia ww. prac wcześniej aniżeli w terminie wskazanym przez spółdzielnię wynajął przedsiębiorcę, który przeprowadził remont podłóg w Jego mieszkaniu. Koszty ww. prac pokrył Wnioskodawca z własnych środków. Następnie w 2007 r. spółdzielnia zwróciła się do Zainteresowanego z pytaniem, czy ma przeprowadzić ww. prace czy może wykonał je we własnym zakresie. Po dokonaniu odbioru właściwego wykonania przeprowadzonych prac 14 czerwca 2007 r. spółdzielnia przyznała Wnioskodawcy częściowy zwrot poniesionych wydatków w kwocie 2913,73 zł. Zainteresowany wskazuje, że nie odpisał naprawy podłóg w rocznym zeznaniu podatkowym. Natomiast już po złożeniu formularza PIT-37 za 2007 r. został poinformowany przez urząd skarbowy o konieczności złożenia korekty zeznania podatkowego ponieważ od otrzymanych od spółdzielni środków pieniężnych powinien odprowadzić podatek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Dlaczego od częściowego zwrotu przez spółdzielnię mieszkaniową z jej funduszu remontowego wydatków poniesionych na remont mieszkania (podłóg) we własnym zakresie przez Zainteresowanego należy zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, błędna jest interpretacja przepisów w szczególności ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą zwrot przez spółdzielnię mieszkaniową części wydatków poniesionych przez Niego na remont mieszkania (podłóg) podlega opodatkowaniu. Zainteresowany wskazuje, że przecież ww. zwrot nastąpił ze środków funduszu remontowego, na który to fundusz mieszkańcy w tym Wnioskodawca odprowadzają składki. Zatem w jego opinii wypłacone środki pieniężne nie powinny być opodatkowane.

W dniu 8 lipca 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB2/415-276/08-2/MK stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008 r. jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 14 lipca 2008 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 6 sierpnia 2008 r. znak ILPB2/415/W-39/08-2/AM. W dniu 25 sierpnia 2008 r. wpłynęła do tutejszego organu skarga (adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie) na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie. Postanowieniem z dnia 21 października 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2752/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przekazał skargę Wnioskodawcy do rozpoznania według właściwości Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu. Wyrokiem z 29 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1375/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację.

Dnia 6 marca 2009 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1375/08 w sprawie doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 stycznia 2009 r. sygn. akt I SA/Po 1375/08 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Art. 10 ust. 1 pkt 9 przedmiotowej ustawy wskazuje, że źródłem przychodów są „inne źródła”, za które art. 20 ust. 1 ww. ustawy nakazuje uważać w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być – co do zasady – tylko takie czynności, w wyniku których po stronie osoby fizycznej następuje przysporzenie majątkowe. Takie sytuacje wskazuje art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Zatem, w sytuacji otrzymania przez członka spółdzielni mieszkaniowej zwrotu wydatków (w całości albo w części) poniesionych uprzednio na remont podłóg nie można uznać, iż po stronie członka spółdzielni nastąpiło przysporzenie majątkowe, bowiem otrzymuje on jedynie zwrot poniesionych już wydatków. Nie ma przy tym znaczenia, iż zwrot ten wypłacony jest z funduszu remontowego spółdzielni, tworzonego z wpłat członków, gdyż ze swej istoty przeznaczony jest on na utrzymanie substancji materialnej budynków spółdzielni.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca otrzymał tylko część poniesionych wydatków, tak więc po jego stronie nie doszło do żadnego przysporzenia majątkowego z tego tytułu.

Reasumując, zwrot części nakładów z funduszu remontowego, a więc funduszu w całości finansowanego przez członków spółdzielni, nie stanowi przysporzenia i z tego względu stanowi zdarzenie obojętne pod względem prawnopodatkowym.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.