INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P.S., przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 6 stycznia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 11 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej diet i ryczałtów za noclegi wypłaconych pracownikom - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 stycznia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej inter-pretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku do-chodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzy-skania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej diet i ryczałtów za noclegi wypłaconych pracownikom.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 23 stycznia 2009 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 11 lutego 2009 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni zatrudnia na podstawie umowy o pracę kierowców. W umowie o pracę, w pozycji "miejsce wykonywania pracy" zapisano adres siedziby firmy.

Kierowcy jeżdżą po towar do D. (odległość od N. ok. 420 km.), a także rozwożą go na stacje paliw głównie na terenie województwa. Zgodnie z interpretacją Państwowej Inspekcji Pracy, za każdy wyjazd kierowcy poza miejsce wyko-nywania pracy oznaczone w umowie o pracę, jeżeli jego podróż służbowa trwa ponad 8 godzin, należy wypłacać diety i ewentualnie ryczałt za nocleg zgodnie z Rozporządzeniem MPiPS o należnościach przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej na terenie kraju.

Wnioskodawczyni zamierza wypłacać kierowcom diety i ryczałty za nocleg w wysokości określonej w ww. Rozporządzeniu.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy wypłaty diet i ryczałtów dla kierowców będą zgodnie z przepisami podatku dochodo-wego od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodu... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

Zdaniem wnioskodawczyni wypłacone pracownikom diety i ryczałty za nocleg z tytułu podróży służbowej są kosztem uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W katalogu ujętym w art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie zawarto ani zakazu, ani jakiegokol-wiek ograniczenia co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydat-ków poniesionych przez pracodawcę tytułem diet bądź innych należności wypłacanych w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników.

W konsekwencji niezależnie od tego czy wypłacane pracownikom - kierowcom środki pie-niężne będą elementem wynagrodzenia, czy też na podstawie odrębnych przepisów, tj. przepisów prawa pracy (nie będących przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej) - dietą lub inną należnością, wypłacaną w związku podróżami służbowymi pracowników, mogą stanowić u pracodawcy koszt uzyskania przychodów, jeśli oczywiście spełniają przesłanki ujęte w cyt. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów bądź też zachowania albo zabezpie-czenia źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 77⁵ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub po-za stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Rozstrzygnięcie kwestii dotyczących obowiązku, czy zasadności wypłacenia diet i innych należności za czas podróży, uregulowanych przepisami prawa pracy, nie leży zatem w kompetencji organu podatkowego.

Nadmienić należy , iż zgodnie z tezą uchwały Sądu Najwyższego wydanej w składzie 7 sędziów w dniu 19 listopada 2008 r., sygn. Akt II PZP 11/08 kierowca transportu międzynarodowego, odbywający podróże służbowe w ramach wykonywania umówionej pracy i na określonym w umowie obszarze wskazanym jako miejsce świadczenia pracy nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 77⁵ § 1 kodeksu pracy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.