INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2009 r. (data wpływu 14 stycznia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 10 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 stycznia 2009 r. znak ILPB1/415-61/09-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 lutego 2009 r., a w dniu 10 lutego 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako technik protetyk w zakresie wykonywania usług protetycznych. Jest opodatkowany na zasadach ogólnych na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Do księgowania poniesionych kosztów Wnioskodawca przyjął metodę zgodną z art. 22 ust. 4 oraz ust. 6b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

W 2006 roku Wnioskodawca podjął studia niestacjonarne płatne I stopnia na Akademii Medycznej na kierunku „(…)”. Podjęte studia zakończą się uzyskaniem tytułu licencjata techniki dentystycznej, do nadawania którego Akademia ma uprawnienia.

Wnioskodawca podał, iż ukończenie studiów pozwoli na rozszerzenie i polepszenie zakresu oferowanych usług. Z posiadanych przez Wnioskodawcę informacji wynika również, że prawdopodobnie zgodnie z wymogami unijnymi tylko osoby posiadające studia wyższe będą mogły wykonywać tego rodzaju działalność. Tym samym poniesione wydatki na studia będą miały wpływ na zachowanie źródła przychodów oraz zwiększenie przychodów z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty uiszczane za kształcenie stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia wydatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione opłaty tytułem kształcenia na studiach niestacjonarnych płatnych I stopnia na kierunku „(…)” stanowią dla Niego koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia wydatku.

Ukończenie studiów pozwoli na doskonalenie oraz rozszerzenie zakresu oferowanych usług i tym samym przyczyni się do osiągania oraz wzrostu przychodów. Spełnione są zatem – jak uważa Wnioskodawca – wymogi art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Wydatki na opłacenie studiów nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Do stwierdzenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na opłacenie studiów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy takie wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca podjął naukę na studiach niestacjonarnych I stopnia na Akademii Medycznej na kierunku „(…)”, w związku z czym nabywa wiedzę, która przyczyni się do podniesienia kwalifikacji zawodowych i pozwoli rozszerzyć ofertę świadczonych usług. Choć poniesione wydatki trudno przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatne do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia, w przypadku osób prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów należy mieć na uwadze treść art. 22 ust. 4 bądź art. 22 ust. 5-5c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uzupełniając wniosek podał, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z zapisem art. 22 ust. 4 i ust. 6b ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 4 cytowanej ustawy, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba i 6bb, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zatem Wnioskodawca słusznie uważa, iż opłaty związane z podjętymi studiami w zakresie „Zdrowia publicznego – specjalność Technika dentystyczna – Wydział lekarski II”, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej oraz rozliczyć je w momencie poniesienia wydatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.