INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 03 marca 2009 r. (data wpływu 06 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Syn Wnioskodawczyni jest studentem, który jest na Jej utrzymaniu. Syn nie ukończył jeszcze 25 lat (ma 21 lat). W wakacje podjął pracę, podczas której uzyskał przychód w kwocie 3 636,15 zł, koszty uzyskania przychodu wyniosły 242,30 zł, natomiast dochód 3 393,85 zł, odliczenia na składki na ubezpieczenie społeczne - 484, 95 zł.

W związku z tym dochód po odliczeniach wyniósł 2 908,90 zł, który stanowi podstawę do opodatkowania.

Zdaniem Zainteresowanej limit odnosi się do podstawy obliczenia podatku, który oblicza dochód po szeregu odliczeń m.in. składki na ubezpieczenie społeczne. Wnioskodawczyni uważa, że przysługuje Jej tzw. ulga prorodzinna, gdyż dochód syna po odliczeniach wyniósł 2 908,90 zł, a więc jest niższy od kwoty 3 088,68 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy od uzyskanego przychodu należy odliczyć koszty uzyskania przychodów i składki na ubezpieczenia społeczne, czy też jedynie koszty uzyskania przychodu z wyłączeniem składek na ubezpieczenie społeczne...
2. Czy tzw. „ulga prorodzinna” przysługuje Zainteresowanej czy też nie...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje Jej tzw. „ulga prorodzinna” ponieważ limit 3088,68 zł nie został przez syna Zainteresowanej przekroczony, gdyż jego przychód po odliczeniu kosztów jego uzyskania i składek na ubezpieczenie społeczne wynosi 2 908, 90 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.) od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Uprawnienie do ulgi związane jest z wychowywaniem przez podatnika dzieci (art. 6 ust. 4 ww. ustawy):

1. małoletnich,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Aby móc skorzystać z ulgi należy zatem:

• osiągać dochody opodatkowane według skali podatkowej określonej w art. 27 ww. ustawy,
• wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione,
• wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 27f ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż odliczenie kwoty ww. ulgi, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4, a kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

Rodzice mogą zatem podzielić kwotę ulgi według proporcji przyjętych przez siebie, tak, aby móc realnie skorzystać z odliczenia, do wysokości podatku wykazanego przez siebie. Jeżeli przez część roku podatkowego dzieci faktycznie zamieszkują u każdego z rodziców, odliczenie przysługuje każdemu z nich. Wówczas powinni zdecydować wspólnie jaką część kwoty ulgi każde z nich odliczy.

W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 – 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów – art. 9 ust. 2 cyt. ustawy.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że wysokość dochodu określa się poprzez pomniejszenie przychodu o koszty jego uzyskania, a dla wysokości dochodu w rozumieniu powyższego przepisu bez znaczenia pozostają zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że syn Wnioskodawczyni, który jest studentem, osiągnął przychód w wysokości 3 636,15 zł, koszty uzyskania przychodu wyniosły 242,30 zł, a dochód 3 393,85 zł, odliczenia na składki na ubezpieczenie społeczne - 484,95 zł.

Zatem dochód syna Wnioskodawczyni przekroczył kwotę 3088,68 zł (stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej), co w myśl art. 27f ust. 1 w związku z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uniemożliwia skorzystanie z ulgi z tytułu wychowywania dzieci własnych lub przysposobionych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawne stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni – jako rodzicowi nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania syna, gdyż dziecko osiągnęło dochód wyższy od kwoty niepowodującej obowiązku zapłaty podatku, tj. ponad 3088, 68 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.