INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 22 kwietnia 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy sztucznych zębów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy sztucznych zębów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów w zakresie stomatologii i techniki dentystycznej. Towary są importowane przez Spółkę a następnie prowadzona jest sprzedaż na terenie kraju. Jednym z tych towarów są zęby sztuczne, które jednocześnie są wyrobami medycznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka jest właściwa stawka podatku od towarów i usług w przedstawionym stanie faktycznym...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowa stawka dla dostawy sztucznych zębów to stawka w wysokości 7%. Stosownie do postanowień art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 tej ustawy. W załączniku nr 3 do ustawy pod pozycją 106 wymieniono (bez względu na symbol PKWiU) wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika. Wnioskodawca wskazuje, że sztuczne zęby nie korzystają z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 7% na podstawie innych pozycji załącznika (jak to miało miejsce przed dniem 1 stycznia 2008 r. na podstawie pozycji 101 załącznika nr 3 do ustawy), wobec czego zastosowanie ma stawka podatku w wysokości 7% - na podstawie pozycji 106 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Co istotne, stawka może być zastosowana bez względu na klasyfikację PKWiU, którą posiadają wyroby w postaci sztucznych zębów – istotne jest jedynie, aby spełniały definicję wyrobów medycznych. Wnioskodawca wskazuje, że zęby, które są przedmiotem jego dostaw, są wyrobami medycznymi.

Należy podkreślić, iż stawka podatku w wysokości 7% ma zastosowanie do podmiotów, które nie są dentystami i technikami dentystycznymi – Wnioskodawca takim podmiotem nie jest. Należy bowiem podkreślić, iż stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są usługi świadczone przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawa protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca podkreśla, iż w obowiązującym stanie prawnym wszystkie inne podmioty niż dentyści i technicy dentystyczni – mają obowiązek stosowania stawki podatku od towarów i usług dla dostawy sztucznych zębów (będących wyrobami medycznymi) w wysokości 7%. Stawka ta ma zastosowanie na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w związku z pozycją nr 106 załącznika do tej ustawy.

Co więcej, Spółka ma prawo do stosowania stawki w wysokości 7% również przy imporcie oraz wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, gdyż poz. 106 załącznika nr 3 nie odwołuje się do klasyfikacji PKWiU – co oznacza, że każdy wyrób medyczny powinien być opodatkowany stawką podatku w wysokości 7%. Ponadto w związku ze zmianą ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od dnia 1 stycznia 2008 r. – klasyfikacja PKWiU (w związku z klasyfikacją PCN) nie ma znaczenia normatywnego dla stosowania stawki podatku w wysokości 7% przy imporcie.

Spółka podkreśla, że takie stanowisko jest również prezentowane przez organy podatkowe – przykładowo można wskazać na interpretację indywidualną z dnia 25 marca 2003 r. (sygn. IPPP-443-2227/08-4/IZ), wydaną przez Ministra Finansów, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie – organ upoważniony przez Ministra Finansów, w której wskazano, że stawka VAT dla dostawy sztucznych zębów przez podmioty inne niż dentyści i technicy dentystyczni wynosi 7%.

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że od dnia 1 stycznia 2008 r. ma obowiązek stosowania stawki podatku w wysokości 7% na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w związku z pozycją nr 106 załącznika nr 3 do tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnatrzwspólnotowa dostawa towarów.

Co do zasady stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%. Jednak zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 2 ustawy, do towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 101 załącznika nr 3 stanowiącego „Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku 7%” wymieniono sztuczne stawy; przyrządy, aparaty i protezy ortopedyczne; sztuczne zęby, protezy dentystyczne; protezy innych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane - z wyłączeniem sztucznych zębów i protez dentystycznych – symbol PKWiU ex. 33.10.17.

W poz. 106 załącznika nr 3 wymienione są wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wyszczególnione w pozostałych pozycjach załącznika (bez względu na symbol PKWiU).

Z powyższych przepisów wynika, iż z opodatkowania stawką w wysokości 7% wyłączone są sztuczne zęby i protezy dentystyczne.

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy przywoływanej ustawy, nie zawierają bowiem unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego. Powyższe zasady dotyczące klasyfikacji i kwalifikacji wyrobów medycznych określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 ze zm.).

W oparciu o art. 15 ustawy o wyrobach medycznych, klasyfikację i kwalifikację wyrobu medycznego przeprowadza wytwórca. Z cytowanego wyżej przepisu art. 3 ust. 1 pkt 17 tej ustawy wynika, iż to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym przeznaczeniem tego wyrobu.

Odnosząc treść powołanych przepisów dotyczących ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o wyrobach medycznych stwierdzić należy, iż zastosowanie stawki 7% na podstawie poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r., uzależnione jest od uznania towaru za wyrób medyczny w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych oraz dopuszczenia go do obrotu na terytorium Polski.

W załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykazu towarów do celów poboru podatku od towarów i usług w imporcie objętych stawką tego podatku w wysokości 7%, bez względu na Kod CN wymieniono m.in. wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów w zakresie stomatologii i techniki dentystycznej. Towary są importowane przez Spółkę, a następnie prowadzona jest sprzedaż na terenie kraju. Zęby sztuczne, które są przedmiotem dostawy są wyrobami medycznymi.

Biorąc zatem po uwagę treść złożonego wniosku oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż dostawa jak i import oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie sztucznych zębów stanowiących wyrób medyczny, dopuszczony do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 7%, a tym samym stanowisko Podatnika w przedmiotowej sprawie uznaje się za prawidłowe.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia „wyroby medyczne”. Taką definicję zawiera ustawa o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 z późn. zm.).

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.), organy podatkowe muszą przestrzegać z urzędu swojej właściwości rzeczowej. Oznacza to, że organy podatkowe nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Zatem, tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji wyrobów medycznych i udzielania informacji, czy sprzedawany przez Wnioskodawcę produkt - sztuczne zęby jest wyrobem medycznym w rozumieniu w/w ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.