INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25.03.2009 r. (data wpływu 27.03.2009r.) oraz w piśmie z dnia 27.05.2009 r. (data nadania 28.05.2009 r., data wpływu 01.06.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 18.05.2009 r. Nr IPPB5/423-160/09-2/PS (data nadania 18.05.2009 r., data doręczenia 25.05.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 roku, Nr 216, poz. 2120, dalej umowa polsko – holenderska) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.03.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy polsko – holenderskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej „B” lub Spółka”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Holandii, dokonującą sprzedaży swoich wyrobów chemicznych i plastikowych klientom z Unii Europejskiej. Dla potrzeb sprzedaży na rzecz polskich klientów, Spółka zarejestrowała się w lipcu 2006 r. jako podmiot zagraniczny dla potrzeb podatku od towarów i usług (dalej „VAT”) w Polsce w Drugim Mazowieckim Urzędzie Skarbowym, otrzymując polski numer NIP. Spółka prowadzi ewidencję podatkową dla potrzeb VAT i rozlicza w Polsce VAT należny wynikający z faktur wystawionych przez Spółkę z polskim numerem VAT z tytułu sprzedaży dokonanej na rzecz Polskich klientów.

Sprzedaż wyrobów Spółka zorganizowała w Polsce w następujący sposób:

1. w zakresie sprzedaży na rzecz klientów zarejestrowanych dla potrzeb VAT w Polsce (dotyczy to tak klientów będących w Polsce rezydentami podatkowymi, jak również klientów nie będących rezydentami podatkowymi w Polsce, w każdym jednak przypadku kategoria ta obejmuje klientów zarejestrowanych w Polsce na VAT), Spółka stosuje tzw. strukturę prowizyjną; 2) w zakresie sprzedaży na rzecz klientów nieposiadających polskiego numeru VAT (kategoria ta obejmuje podmioty nie będące rezydentami podatkowymi w Polsce, które jednocześnie nie są zarejestrowane jako podatnicy VAT w Polsce oraz pewną grupę klientów zarejestrowanych na VAT w Polsce), Spółka stosuje tzw. model agencyjny; 3) dodatkowo, w dniu 30 kwietnia 2008 r. (data wpisu do KRS), w celu wspomożenia procesu sprzedaży, Spółka utworzyła w Polsce Oddział pod nazwą: B S M C B.V. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce (dalej „Oddział”). Szczegółowy opis w zakresie organizacji sprzedaży przedstawia się w sposób następujący:

Ad. 1) Struktura prowizyjna. Spółka dokonuje zakupu wyrobów z zakładów produkcyjnych i sprzedaje je do spółki kapitałowej z siedzibą w Polsce (dalej „Partner Handlowy”), która następnie, w ramach własnej działalności gospodarczej, odsprzedaje te wyroby do ostatecznych odbiorców. Partner Handlowy pobiera wynagrodzenie w postaci prowizji uzależnionej od wysokości sprzedaży. Spółka nie jest zaangażowana w proces odsprzedaży ww. produktów przez Partnera Handlowego do jego klientów. Współpraca między Spółką a Partnerem Handlowym jest uregulowana na podstawie „Umowy Komisowej”, określającej zasady współpracy stron, w tym zasadę, że transakcje pomiędzy między Spółką a Partnerem Handlowym będą rozliczane tak jak transakcje krajowe (tj. transakcje te będą rozliczane/fakturowane przy założeniu, że Spółka jest zarejestrowana jako polski podatnik VAT).

Ad. 2) Model agencyjny. Spółka nabywa gotowe produkty od zakładów produkcyjnych i odsprzedaje je do ostatecznych odbiorców (zlokalizowanych w różnych państwach). W procesie uczestniczą agenci, którzy pośredniczą w sprzedaży towarów Spółki do ostatecznych klientów oraz wystawiają faktury na Spółkę z tytułu wynagrodzenia za swoje usługi. W ramach modelu agencyjnego Spółka sprzedaje produkty bezpośrednio na rzecz polskich klientów, przy czym produkty są transportowaneIdostarczane z zakładu produkcyjnego w Polsce (Spółka kupuje zamówione przez polskich klientów wyroby lub zleca ich produkcję niezależnym podmiotom) lub z zagranicy. W zależności od zleceń uzyskanych od klientów Spółki, produkcję i dostawy z zakładu produkcyjnego w Polsce do miejsca przeznaczenia organizuje na zlecenie Spółki Partner Handlowy. W odniesieniu do dostaw z zagranicy Spółka samodzielnie organizuje transport do ostatecznego odbiorcy w Polsce (miejsca przeznaczenia w Polsce). W odniesieniu do dostaw z Polski, istnieje również możliwość odbioru towarów z magazynów bezpośrednio przez klienta (tzw. dostawy FCA I Ex-work).

Faktury z tytułu sprzedaży towarów na rzecz polskich klientów są wystawiane przez Spółkę z polskim numerem VAT, z wykazaną stawką podatku, zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi. Czynności techniczne związane z wystawianiem, przesyłaniem ewidencjonowaniem faktur i ściąganiem należności handlowych, są wykonywane przez Centrum Usług i Sprzedaży Spółki w Belgii. W celu realizacji wspomnianej sprzedaży (tj. sprzedaży z wykorzystaniem modelu agencyjnego) Spółka zawarła umowę współpracy z kilkoma agentami/pośrednikami, których celem jest zidentyfikowanie potencjalnych odbiorców wyrobów Spółki. Agentami / pośrednikami są podmioty niepowiązane ze Spółką - spółki i osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Podmioty te pobierają prowizje w zamian za wykonane usługi. Żaden z tych agentów/pośredników nie jest uprawniony do negocjowania umów w imieniu i na rzecz Spółki ani do ich zawierania / podpisywania.

Ad. 3) Oddział Celem utworzenia i utrzymywania Oddziału w Polsce jest wyłącznie promowanie marki Spółki, działalność marketingowa, zbieranie informacji i dokonywanie analizy polskiego rynku i rynku państw Europy Środkowowschodniej, w celu zidentyfikowania potencjalnych klientów. Oddział zatrudnia dwóch pracowników na podstawie umów o pracę, odpowiednio na stanowisku specjalistów do spraw relacji z klientami i rozwoju rynku. Pracownicy Oddziału nie podejmują żadnych kluczowych decyzji gospodarczych, nie negocjują i nie podpisują kontraktów w imieniu Spółki. Zgodnie z wewnętrzną procedurą Spółki pracownicy Oddziału złożyli pisemne oświadczenia, że nie będą wykonywać tego typu działań. Kluczowe decyzje dotyczące zawierania, podpisywania i wykonywania kontraktów są podejmowane przez upoważnione osoby reprezentujące Spółkę w Holandii. W szczególności, Spółka prowadzi negocjacje warunków i zasad dostaw, cen produktów, odpowiedzialności z tytułu jakości sprzedaży i nadzór nad wykonywaniem kontraktów. Oddział Spółki został zarejestrowany dla celów podatkowych na podstawie wniosku rejestracyjnego złożonego w Pierwszym Mazowieckim Urzędzie Skarbowym w Warszawie - otrzymał podatkowy numer identyfikacyjny (NIP), i numer ten jest wykorzystywany dla potrzeb realizacji obowiązków Oddziału jako płatnika podatku dochodowego o osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne, w odniesieniu do wypłacanych wynagrodzeń dwóch pracowników zatrudnianych przez Oddział (pracodawca). Oddział nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce. Oddział nie prowadzi działalności opodatkowanej VAT w Polsce. Wydatki związane z funkcjonowaniem Oddziału (np. wydatki związane z usługami księgowymi, wynajem biura, wynagrodzenia pracowników, rachunki telefoniczne, itp.) nie są zaliczane do kosztów podatku dochodowego w Polsce (koszty utrzymania Oddziału są rozliczane dla potrzeb podatku dochodowego Spółki poza granicami Polski).

Wydatki związane z funkcjonowaniem Oddziału są rozliczane z wykorzystaniem rachunku bankowego Spółki w Polsce. Do chwili obecnej, VAT naliczony wynikający z faktur wystawianych przez osoby trzecie na Oddział w związku z nabywaniem przez Oddział towarów i usług, nie był rozliczany przez Spółkę jako VAT naliczony (w rozumieniu art. 86 ustawy o VAT), pomniejszający podatek należny z tytułu dokonywanej bezpośrednio przez Spółkę w Polsce sprzedaży opodatkowanej VAT. Spółka rozważa jednak zmianę tej praktyki. Poza wskazaniem wyżej wymienionych struktur sprzedaży, Spółka nie podejmuje żadnych innych czynności na terytorium Polski.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy działalność Spółki charakteryzująca się:

1. sprzedażą wyrobów w Polsce w sposób opisany w stanie faktycznym za pośrednictwem Przedstawicieli Handlowych (z wykorzystaniem agentów / pośredników) przy zastosowaniu modelu prowizyjnego oraz agencyjnego;
2. sprzedażą towarów w Polsce przez Spółkę, która została zarejestrowana na VAT w Polsce (Spółka jest polskim podatnikiem VAT);
3. wykorzystaniem przez Spółkę założonego w Polsce Oddziału w celach opisanych we wniosku

- skutkuje utworzeniem przez Spółkę zakładu w Polsce, a tym samym, czy powoduje opodatkowanie zysków takiego zakładu podatkiem dochodowym w Polsce w rozumieniu art. 5 i art. 7 ust. 1 Umowy Polsko-Holenderskiej oraz art. 7 ustawy o PDOP...

Zdaniem Wnioskodawcy (Spółki) sposób prowadzonej działalności w celu sprzedaży produktów przez Spółkę do polskich klientów, nie powoduje powstania zakładu w Polsce na postawie art. 5 Umowy Polsko-Holenderskiej, tym samym brak jest podstaw do opodatkowania dochodów osiąganych przez Spółkę z tytułu sprzedaży wyrobów do polskich klientów, a w szczególności:

1. dokonywanie sprzedaży we własnym imieniu i na własny rachunek przez Partnera Handlowego, sprzedającego m.in. produkty Spółki, w ramach zwyczajowo prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jak również działalność agentów i pośredników działających w ramach zwykłej działalności gospodarczej, kwalifikuje te podmioty jako tzw. niezależnych przedstawicieli (ang. independent agents) w rozumieniu art. 5 ust. 6 Umowy Polsko-Holenderskiej;
2. rejestracja Spółki dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce nie stanowi przesłanki utworzenia zakładu w rozumieniu przepisów podatku dochodowego; fakt wystawienia przez podmiot zagraniczny faktur z polskim VAT dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług w Polsce, nie powoduje, że sprzedaż w rozumieniu podatku dochodowego od osób prawnych jest osiągnięta przez podmiot inny aniżeli główne przedsiębiorstwo Spółki, w szczególności nie powoduje powstania w Polsce „zakładu” spółki holenderskiej;
3. Oddział w Polsce, którego całkowita działalność ma charakter przygotowawczy i pomocniczy w odniesieniu do wiodącej działalności Spółki nie stanowi „zakładu”, co wynika wprost z art. 5 ust. 4 lit. e) Umowy Polsko-Holenderskiej; jednocześnie Oddział i zatrudnieni przez niego pracownicy nie mogą być uznani za tzw. zależnego przedstawiciela (ang. dependent agent), posiadającego pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i zwyczajowo je wykonujące, na podstawie art. 5 ust. 5 Umowy Polsko-Holenderskiej.
   
   

Poniżej Spółka przedstawiła szczegółowe argumenty oraz podstawę prawną w celu uzasadnienia swojego stanowiska.

1. Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Na podstawie art. 7 ustawy o PDOP, w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład uwzględnia się przychody i koszty związane z działalnością zakładu. Wynika z tego, że ww. państwie źródła opodatkowaniu podlegają wyłącznie zyski powstałe w związku z działalnością wykonywaną poprzez zakład; opodatkowaniu nie podlegają natomiast zyski osiągnięte bezpośrednio przez przedsiębiorstwo (jednostkę macierzysta). Pojęcie zagranicznego zakładu zostało zdefiniowane dla potrzeb polskiego prawa podatkowego w art. 4a pkt 11 ustawy o PDOP, z tym że definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej. Ponieważ siedziba Spółki znajduje się na terytorium Holandii, zastosowanie znajduje art. 5 ust. 1 Umowy Polsko-Holenderskiej. Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 Umowy Polsko-Holenderskiej, „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Jednocześnie przepis art. 5 ust. 4 lit. a)-f) Umowy Polsko-Holenderskiej, wylicza różne rodzaje działalności, które uważa się za wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w art. 5 ust. i, i które nie stanowią zakładu, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki.

W przepisie art. 5 ust. 4 Umowy Polsko-Holenderskiej wyszczególnione zostały rodzaje działalności, które nie stanowią zakładu. Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Kryterium pozwalające wyróżnić działalność mającą charakter przygotowawczy lub pomocniczy polega na stwierdzeniu, czy działalność stałej placówki stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości. Ponadto, postanowienie w art. 5 ust. 4 pkt f) Umowy Polsko -Holenderskiej przewiduje, że nawet połączenie działalności wymienionej w pkt od a) do e) analizowanego przepisu, w tej samej placówce, nie może być powodem uznania jej za zakład, pod warunkiem, że całokształt działalności stałej placówki wynikający z takiego połączenia ma przygotowawczy lub pomocniczy charakter. Tak więc celem postanowień art. 5 ust. 4 jest zapobieżenie sytuacji w której przedsiębiorstwo jednego państwa jest opodatkowane w drugim państwie, jeżeli prowadzi tam działalność o czysto przygotowawczym lub pomocniczym charakterze . Tylko w przypadku, gdy stała placówka jest wykorzystywana zarówno dla działalności w ramach wyłączeń, jak i dla innej działalności, tożsamej z podstawową działalnością przedsiębiorstwa, uznaje się ją za zakład, który podlega opodatkowaniu z tytułu obu rodzajów działalności. Ponadto, zgodnie z art. 5 ust 4 lit. e) Umowy Polsko-Holenderskiej, istnienie stałej placówki nie powoduje powstania zakładu, jeśli została ona powołana w celach reklamy i promocji, dostarczania informacji, lub wykonywania podobnej działalności mającej dla przedsiębiorstwa charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Choć użyte w tym przepisie sformułowanie „podobnej” nie posiada definicji legalnej, należy uznać, że chodzi o czynności mające pewne cechy wspólne z dostarczaniem informacji i promowaniem przedsiębiorstwa w celu pozyskania potencjalnego odbiorcy jego produktów. Reasumując, z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 Umowy Polsko-Holenderskiej wynika, że dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki:

1. istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),
2. stały charakter takiej placówki,
3. wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.
   
   

2. Zdaniem Spółki, czynności wykonywane przez Oddział w Polsce należy uznać za czynności polegające na promocji marki Spółki w Polsce, zbierania informacji na temat rynku w Polsce i wykonywania czynności o podobnym charakterze. W ocenie Spółki, wobec faktu, że ww. warunki nie są spełnione w stosunku do Oddziału, nie może on być uznawany za zakład. Przede wszystkim, cel działania Oddziału nie jest identyczny z celem działalności przedsiębiorstwa Spółki, gdyż Oddział prowadzi działalność o charakterze wspierającym sprzedaż. Oddział nie zajmuje się zamówieniami, produkcją, ani sprzedażą. Oddział zatrudnia tylko dwóch pracowników, którzy nie podejmują wiążących decyzji biznesowych, w szczególności, nie mają oni wpływu na warunki dostaw, ustalanie cen, odpowiedzialność za produkt, ani nie ponoszą ryzyka gospodarczego. Oddział nie negocjuje i nie zawiera umów sprzedaży produktów Spółki.

Oddział nie jest również zaangażowany w proces organizowania ani wykonania dostawy od producenta w Polsce do miejsca przeznaczenia. Działalność Oddziału ogranicza się do czynności zmierzających do pozyskania potencjalnych nabywców wyrobów Spółki na rynku środkowoeuropejskim, promowanie na tym rynku wizerunku Spółki i jej produktów. To Spółka podejmuje decyzje, czy dokona dostaw do określonego odbiorcy w oparciu o informacje zgromadzone przez Oddział. Brak jest więc podstaw do określenia, że Spółka działa w Polsce poprzez zakład.

3. Dodatkowej analizie należy poddać charakter działalności przedstawicieli handlowych pod kątem art. 5 ust. 5 i 6 Umowy Polsko-Holenderskiej, regulujących przypadki, w których przedsiębiorstwo danego państwa funkcjonuje na rynku drugiego umawiającego się państwa poprzez przedstawicieli handlowych. Przepis art. 5 ust. 5 Umowy Polsko-Holenderskiej reguluje instytucję tzw. przedstawiciela zależnego. W myśl tego przepisu, jeżeli: „(...) osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które, gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.”

W myśl powyższego przepisu, utrzymywanie tzw. przedstawicieli zależnych, tj. osób fizycznych lub prawnych, mających uprawnienia do zawierania w imieniu przedsiębiorstwa kontraktów może prowadzić do powstania zakładu przedsiębiorstwa, chyba że te czynności ograniczają się do działań o charakterze pomocniczym, wskazanych w art. 5 ust. 4 Umowy Polsko-Holenderskiej. Warunkiem zastosowania art. 5 ust. 5 Umowy Polsko-Holenderskiej jest więc to, aby osoba działała w imieniu przedsiębiorstwa, co oznacza podejmowanie w sposób częstotliwy wiążących decyzji gospodarczych w imieniu tego przedsiębiorstwa na podstawie zwyczajowo wykonywanego pełnomocnictwa. Z kolei na podstawie przepisu art. 5 ust. 6 Umowy Polsko-Holenderskiej, nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w umawiającym się państwie, jeżeli:

1. przedsiębiorstwo podejmuje czynności za pośrednictwem niezależnego przedstawiciela, oraz
2. przedstawiciel taki działa w ramach swojej zwykłej działalności.
   
   

Z perspektywy powyższych przepisów, prowadzenie przez Spółkę sprzedaży za pośrednictwem niezależnych agentów nie kwalifikuje się jako posiadanie zakładu w Polsce. Partner Handlowy sprzedaje produkty Spółki we własnym imieniu i na własny rachunek, lub produkuje określone wyroby, w oparciu o zamówienie Spółki lub zamówienia innych firm, w ramach swojej działalności gospodarczej. Z kolei agenci I pośrednicy w procesie sprzedaży, otrzymują wynagrodzenie (prowizję) za wykonane usługi, którego wysokość zależy od osiągniętych wyników. Nie posiadają oni pełnomocnictw od Spółki do zawierania w imieniu Spółki umów dostaw wyrobów do polskich klientów.

Nie są też w żaden inny sposób upoważnieni do podejmowania wiążących decyzji w imieniu Spółki. Pośrednicy za wykonane usługi pośrednictwa handlowego wystawiają stosowne faktury VAT. Przedstawiciele (spółki lub indywidualni przedsiębiorcy) funkcjonują niezależnie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wykorzystaniem swojej wiedzy i umiejętności w tym zakresie. Pośrednicy nie są poddani szczegółowym instrukcjom ani kontroli ze strony Spółki, jeżeli chodzi o sposób prowadzenia działalności czy wykonywania usług. Podsumowując, pośrednicy handlowi Spółki są niezależnymi przedstawicielami w rozumieniu art. 5 ust. 6 Umowy Polsko-Holenderskiej. W takiej sytuacji działalność niezależnego przedstawiciela nie będzie mogła być uznana za tworzącą „zakład” w rozumieniu ww. Umowy.

4. Fakt wystawienia przez Spółkę faktur jako polskiego podatnika VAT i opodatkowania transakcji przy zastosowaniu polskich stawek podatku od towarów i usług, nie powoduje, że działalność Spółki dla potrzeb podatku dochodowego jest traktowana jako wykonywana przez stale funkcjonujący w Polsce „zakład”. Należy zwrócić szczególną uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 1 Umowy Polsko-Holenderskiej, zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, Oznacza to, że zyski Spółki osiągane na terenie Polski będą opodatkowane w Polsce tylko wówczas, gdy zyski te są osiągane przez utrzymywany przez spółkę w Polsce zakład w rozumieniu tej Umowy, a nie w związku z rejestracją Spółki jako polskiego podatnika VAT i tym samym uproszczenia sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług w Polsce (dla Spółki i jej polskich klientów).

Wobec tego zyski osiągnięte z tytułu sprzedaży, udokumentowanej fakturąz polskim VAT, wynikającej z podstawowej i bezpośredniej działalności Spółki nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce, lecz w państwie rezydencji Spółki (Holandii). Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nr PD-005u-734/04/MB z dnia 6 grudnia 2004 r.).

5. Powstanie zakładu na terytorium Polski nie może również wynikać z faktu zarejestrowania oddziału jednostki macierzystej w Polsce z formalnie wskazanym zakresem działalności, częściowo lub całkowicie pokrywającym się z zakresem działalności przedsiębiorcy zagranicznego (w tym przypadku zadeklarowany dla potrzeb rejestracyjnych zakres działalności Oddziału obejmuje import i eksport wyrobów chemicznych i plastikowych oraz handel hurtowy). Zgodnie z art. 85 ust.1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. (tekst jednolity - Dz. U. 2007, nr 155, poz. 1095) (dalej „ustawa o swobodzie działalności gospodarczej”) przedsiębiorcy zagraniczni tworzą oddziały w celu wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Polski. Jednakże przepis ten nie może stanowić argumentu przemawiającego za tym, że fakt zarejestrowania w Polsce oddziału automatycznie świadczy o wykonywaniu działalności gospodarczej za jego pośrednictwem przez przedsiębiorcę zagranicznego, która kwalifikowałaby ten oddział jako zakład dla potrzeb podatkowych. O tym, czy powstaje zakład decydują zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy zainteresowanymi krajami oraz czynności faktycznie wykonywane przez oddział.

Pojęcie „oddziału” i „zakładu” Spółki nie są tożsame, o czym świadczy analizowana sytuacja Spółki, kiedy to faktyczna działalność Oddziału będzie ograniczała się do działalności przygotowawczej i pomocniczej, która nie kreuje zakładu w rozumieniu Umowy Polsko-Holenderskiej. Należy zwrócić uwagę na fakt, że ustawa o swobodzie działalności gospodarczej nie może nakładać na podmioty żadnych obowiązków podatkowych, gdyż jest aktem prawnym należącym do innej gałęzi prawa. Innymi słowy, fakt formalnej rejestracji danego podmiotu (stosownie do wymaganej prawem formy prawnej) w KRS na postawie wspomnianej ustawy nie jest przesłanką i nie skutkuje samoistnie powstaniem obowiązku podatkowego w Polsce. Gdyby celem ustawodawcy było nałożenie obowiązku podatkowego bezpośrednio na oddział przedsiębiorcy zagranicznego, a nie na zakład, zawarłby on stosowny przepis w ustawie o PDOP umieszczając oddział enumeratywnie w katalogu podatników. Nie można też uznać, że zakład powstaje ze względu na taki a nie inny przedmiot działalności oddziału wpisany do KRS, który w przypadku Oddziału został opisany w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (MSiG nr 96/2008) jako: Import i eksport wyrobów chemicznych i plastikowych oraz handel hurtowy nimi, z uwagi na ustawowy wymóg wskazania działalności, w świetle Polskiej Klasyfikacji Działalności, zbieżnej z podstawowym zakresem działalności Spółki. W przypadku Wnioskodawcy (Spółki) faktyczny przedmiot działalności Oddziału będzie dużo węższy, gdyż ograniczać się będzie tylko do analiz rynku i utrzymywania relacji handlowych z dotychczasowymi klientami spółki w celu pozyskania nowych odbiorców lub nowych zamówień.

Zdaniem Spółki nie można stwierdzić powstania zakładu opierając się na założeniu, że czynności, które zostały zadeklarowane w momencie jego rejestracji w KRS są wykonywane przez Oddział, w przypadku, gdy stan faktyczny nie odpowiada wpisowi w KRS (zakres działalności Oddziału jest znacznie węższy, a Oddział nie zajmuje się importem, eksportem ani handlem hurtowym). Spółka dokonując rejestracji oddziału w KRS zdecydowała się na określenie przedmiotu działalności zgodnego z jej przedmiotem działalności, wyłącznie w celu pozostania w zgodzie z art. 86 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, który mówi o tym, że oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. W rzeczywistości Spółka nigdy nie planowała i na dzień dzisiejszy nie planuje przenosić do Oddziału żadnej części swojej działalności, gdyż wyłącznym celem jego utworzenia było wykonywanie czynności pomocniczych w stosunku do dystrybucji jej produktów na rynku polskim i środkowoeuropejskim. Tym samym, skoro prowadzona przez Oddział działalność jest uznana za działalność o charakterze pomocniczym (spełniającą przesłanki wynikające z treści art. 5 ust. 4 lit f) Umowy Polsko-Holenderskiej), to na terytorium Polski nie powstał zakład Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę okoliczności mogących wykazać, iż działalność Wnioskodawcy na terytorium Polski nie stanowi zakładu w rozumieniu art. 5 umowy polsko – brytyjskiej. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy – Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Organ podatkowy nie ocenia w tym postępowaniu dokumentów dołączonych do wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.