INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07.04.2009 r. (data wpływu 15.04.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania przepisów ustawy dotyczących zabezpieczenia akcyzowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.04.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania przepisów ustawy dotyczących zabezpieczenia akcyzowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

O (dalej również „Spółka” ) jest spółką zajmującą się usługowym składowaniem i przeładunkiem wyrobów paliwowych należących do podmiotów trzecich w składach podatkowych należących do Spółki. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

Podmioty będące właścicielami wyrobów akcyzowych magazynowanych w składach podatkowych należących do Spółki dokonują przemieszczeń wyrobów akcyzowych między składami podatkowymi tj. miedzy składem podatkowym Spółki a składem należącym do podmiotu trzeciego bądź między składami podatkowymi należącymi do Spółki. Spółka do przemieszczanych przez właścicieli wyrobów dołącza administracyjny dokument towarzyszący.

Przemieszczenia objęte są zabezpieczeniami akcyzowymi składanymi przez właścicieli wyrobów w trybie art. 63 ust. 3 bądź 4 ustawy o podatku akcyzowym. Podczas przemieszczeń powstają naturalne ubytki wyrobów akcyzowych, które odnotowywane są w administracyjnym dokumencie towarzyszącym. Na rzecz Spółki wydana została decyzja właściwego naczelnika urzędu celnego ustalająca normy dopuszczalnych ubytków. Wielkość ubytku przekraczająca normy dopuszczalnych ubytków podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Należny podatek akcyzowy jest deklarowany i uiszczany przez Spółkę. Zgodnie z umowami handlowymi zawartymi przez Spółkę z właścicielami wyrobów, podmioty te udostępniają Spółce stosowne kwoty, z których Spółka pokrywa zobowiązanie podatkowe wynikające z powstałych podczas transportu ponadnormatywnych ubytków lub z naruszenia warunków stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy. Potencjalnie może się jednak zdarzyć sytuacja, w której podmioty będące właścicielami wyrobów nie przekażą Spółce stosownych kwot. W takiej sytuacji Spółka dokona zadeklarowania podatku akcyzowego z tytułu ponadnormatywnych ubytków wyrobów akcyzowych powstałych podczas ich transportu, ale nie uiści należnej kwoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym właściwy naczelnik urzędu celnego będzie zobowiązany, na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, do pokrycia zaległości w podatku akcyzowym powstałej z tytułu ponadnormatywnych ubytków występujących podczas przemieszczenia wyrobów akcyzowych lub naruszenia warunków stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, ze złożonego zabezpieczenia akcyzowego przed egzekwowaniem tej zaległości z majątku Spółki...

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy zadeklaruje, ale nie dokona wpłaty należnego podatku akcyzowego z tytułu ponadnormatywnych ubytków wyrobów akcyzowych powstałych podczas przemieszczania tych wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy lub z tytułu naruszenia warunków stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy (np. brak zwrotu karty 3 dokumentu ADT), właściwy naczelnik urzędu celnego będzie zobowiązany do pokrycia niezapłaconego w terminie podatku z zabezpieczenia akcyzowego złożonego przez podmiot będący właścicielem wyrobów. Dopiero w przypadku, gdy złożone zabezpieczenie akcyzowe nie będzie pokrywało kwoty zaległości podatkowej organ będzie uprawniony do egzekwowania tej zaległości z majątku Spółki bądź podmiotu, który złożył zabezpieczenie.

Zgodnie z art. 63 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym na wniosek m.in. podmiotu prowadzącego skład podatkowy właściwy naczelnik urzędu celnego przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe złożone przez osobę trzecią. Zabezpieczenie to zabezpiecza powstałe bądź mogące powstać zobowiązanie podatkowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy z jednego bądź więcej tytułów. Zgodnie natomiast z art. 63 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym na wniosek podmiotu prowadzącego skład podatkowy zobowiązanie podatkowe tego podmiotu, w przypadku przemieszczania na terytorium kraju wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego do składu podatkowego prowadzonego przez osobę trzecią.

Zgodnie natomiast z art. 63 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, podmiot składający zabezpieczenie akcyzowe za podmiot prowadzący skład podatkowy odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązanie podatkowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy, solidarnie z tym podmiotem do wysokości kwoty zobowiązania podatkowego będącego przedmiotem zabezpieczenia.

Zgodnie z powyższymi przepisami, fakt złożenia przez podmiot trzeci zabezpieczenia akcyzowego za Spółkę powoduje z mocy prawa powstanie solidarnej odpowiedzialności. Ciąży ona na Spółce oraz podmiocie, który złożył zabezpieczenie akcyzowe. Przedmiotem tej odpowiedzialności objęte są natomiast zobowiązania akcyzowe Spółki, które objęte zostały złożonym przez podmiot trzeci zabezpieczeniem akcyzowym. Do odpowiedzialności solidarnej za zobowiązania podatkowe należy zgodnie z art. 91 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm., dalej: „Ordynacja podatkowa”) stosować przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 r. Nr 16 poz. 93 z pózn. zm., dalej: „Kodeks cywilny”).

Do odpowiedzialności Spółki oraz podmiotu, który złożył zabezpieczenie akcyzowe będzie więc znajdował zastosowanie art. 366 Kodeksu cywilnego przewidujący odpowiedzialność solidarną dłużników. Odpowiedzialność taka oznacza, że każdy z dłużników zobowiązany jest do spełnienia względem wierzyciela jednego świadczenia. Wierzyciel jest natomiast uprawniony do żądania całości bądź części świadczenia od obu dłużników łącznie bądź od każdego z nich z osobna. Przy czym wybór należy do wierzyciela.

Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym należy stwierdzić, że właściwy organ na podstawie złożonej przez Spółkę deklaracji podatkowej jest uprawniony do wystawienia tytułu wykonawczego zarówno w stosunku do Spółki jak i do podmiotu, który złożył zabezpieczenie akcyzowe. Należy przy tym zwrócić uwagę, że wystawienie tytułu wykonawczego przeciwko podmiotowi trzeciemu nie zostało w żaden sposób ograniczone. Przepisy Działu III Rozdziału 15 „Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich” Ordynacji podatkowej nie znajdują zastosowania. Zgodnie bowiem z art. 107 § 1 Ordynacji podatkowej zakres odpowiedzialności przewidziany w tym rozdziale stosuje się wyłącznie do przypadków w tym Rozdziale przewidzianych.

Należy jednak zwrócić uwagę, że ustawa o podatku akcyzowym modyfikuje wskazane powyżej zasady odpowiedzialności solidarnej określone w Kodeksie cywilnym. Zgodnie bowiem z art. 72 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku gdy zadeklarowana akcyza nie została zapłacona w terminie organ podatkowy pokrywa ją ze złożonego zabezpieczenia akcyzowego.

Zdaniem Spółki, powyższy przepis jest bezwarunkowy i zobowiązuje organ w pierwszej kolejności do pokrycia powstałej zaległości podatkowej z zabezpieczenia akcyzowego. Spółka stoi na stanowisku, że dopiero ewentualny brak pokrycia zaległości podatkowej w złożonym zabezpieczeniu akcyzowym upoważnia organ do egzekwowania tej zaległości z majątku Spółki bądź podmiotu, który złożył zabezpieczenie akcyzowe - według wyboru organu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 06 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 3 poz. 11) - podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany handlowiec, niezarejestrowany handlowiec, podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, podmiot pośredniczący oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z ust. 3, 4 powyższego przepisu:

• na wniosek podmiotów, o których mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu celnego przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe złożone przez osobę trzecią w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1-3,
• w przypadku przemieszczania na terytorium kraju wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego prowadzonego przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego do składu podatkowego prowadzonego przez osobę trzecią, zobowiązanie podatkowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy, może być na jego wniosek objęte zabezpieczeniem generalnym tej osoby trzeciej, złożonym na terytorium kraju w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1-3, za zgodą tej osoby.

Osoba trzecia, o której mowa w ust. 3 i 4 - zgodnie z art. 63 ust. 5 ustawy - odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązanie podatkowe podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, solidarnie z tym podmiotem do wysokości kwoty zobowiązania podatkowego będącego przedmiotem zabezpieczenia.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka zajmuje się usługowym składowaniem i przeładunkiem wyrobów paliwowych należących do podmiotów trzecich w składach podatkowych należących do Spółki. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Przemieszczenia wyrobów akcyzowych, dokonywane są między składami należącymi do Wnioskodawcy lub składem Spółki a składem podmiotu trzeciego, w trybie art. 63 ust. 3 bądź 4 ustawy. Spółka wskazuje, iż w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych, powstają ponadnormatywne ubytki, które podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W trakcie przemieszczania wyrobów, może również nastąpić sytuacja związana z naruszeniem warunków stosowania zawieszenia poboru akcyzy (np. brak zwrotu karty 3 dokumentu ADT). W tej sytuacji, należny podatek zostaje odprowadzony przez Spółkę. Ponadto Wnioskodawca nadmienia, iż podpisał stosowne umowy z właścicielami wyrobów akcyzowych, które zobowiązują te podmioty do zwrotu kwoty zobowiązania podatkowego Spółce, z tytułu zaistnienia ww. zdarzeń. Może jednak nastąpić sytuacja niewywiązania się z treści zawartych umów.

Wątpliwości Spółki związane są z okolicznością, w której nie zostanie zapłacona przez Zainteresowanego kwota podatku akcyzowego z tytułu wystąpienia opodatkowanych ponadnormatywnych ubytków oraz naruszenia warunków stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy w trakcie przemieszczania wyrobów akcyzowych między składami podatkowymi.

Analizując powyższe przepisy oraz stan faktyczny stwierdzić należy, iż podmiotem zobowiązanym do złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest m.in. podmiot prowadzący skład podatkowy. Jednakże, na wniosek tego podmiotu, właściwy naczelnik urzędu celnego przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe złożone przez podmiot trzeci.

Odnosząc się do przedstawionej we wniosku sytuacji, kiedy zostanie zadeklarowana lecz nieuiszczona kwota podatku akcyzowego, z tytułu ponadnormatywnych ubytków lub naruszenia warunków stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zastosowanie będzie miał przepis art. 73 ust. 1 ustawy który stanowi, że jeżeli określona lub zadeklarowana kwota akcyzy nie została zapłacona w terminie, organ podatkowy pokrywa ją ze złożonego zabezpieczenia akcyzowego. Przy czym należy podkreślić, iż podmiot trzeci odpowiada za zobowiązanie podatkowe podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego solidarnie z tym podmiotem do wysokości kwoty zobowiązania podatkowego. Zatem, jeśli wysokość kwoty zabezpieczenia akcyzowego nie będzie pokrywać powstałej zaległości podatkowej, upoważniony organ może egzekwować tę zaległość od podmiotu, który złożył zabezpieczenie akcyzowe jak również z majątku Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.