INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2009 roku (data wpływu 10 lutego 2009 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia i innych należności wypłaconych po śmierci pracownika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia i innych należności wypłaconych po śmierci pracownika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący płatnikiem ma wypłacić zobowiązanie (wynagrodzenie oraz wkłady z kasy zapomogowo-pożyczkowej) należne po zmarłym pracowniku. W myśl art. 631 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.) prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o emeryturach lub rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku.

Zgodnie z postanowieniem sądu, spadek po zmarłej nabył pełnoletni syn i nie ma osób uprawnionych o których mowa w art. 67 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powstałe zobowiązanie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy podatkiem od spadków i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli nie ma osób uprawnionych o których mowa w art. 67 ustawy o emeryturach i rentach z FUS do pobrania świadczeń wynikających ze stosunku pracy po zmarłym pracowniku to prawa te stanowią przedmiot opodatkowania, do którego zastosowanie znajdą regulacje zawarte w ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.). Prawa majątkowe z tytułu uposażenia po zmarłym pracowniku stanowią, co do zasady przychody, o których mowa w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy są one wypłacane małżonkowi zmarłego pracownika oraz innym osobom spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl powołanych przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W ocenie Wnioskodawcy nie ciąży na nim obowiązek podatkowy poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z chwilą śmierci prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą na spadkobierców, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Nabycie przez osoby fizyczne w drodze spadku - co do zasady podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn (tj. Dz. U. z 2004 roku Nr 142, poz. 1514 ze zm.). Jednakże powyższa reguła, w określonych sytuacjach nie dotyczy praw majątkowych ze stosunku pracy.

W myśl bowiem art. 631 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (tj. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz 94 ze zm.) prawa majątkowe ze stosunku pracy przechodzą po śmierci pracownika, w równych częściach, na małżonka oraz inne osoby spełniające warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. W razie braku takich osób prawa te wchodzą do spadku.

Świadczenia wynikające ze stosunku pracy są więc wypłacane określonym podmiotom (w tym małżonkowi zmarłego pracownika) w wyniku zastosowania uproszczonej procedury przewidzianej w Kodeksie pracy, z pominięciem przepisów Kodeksu cywilnego. Nie jest możliwe jednoczesne stosowanie przepisów działu IV Kodeksu cywilnego, dotyczącego spadków oraz art. 631 § 2 Kodeksu pracy, gdyż ustawodawca wyklucza taką możliwość wprost wskazując, że dopiero „w braku takich osób prawa te wchodzą do spadku” (co wynika ze zdania drugiego omawianego przepisu). Wystarczy natomiast istnienie jednego uprawnionego podmiotu (tj. małżonka lub innej osoby spełniającej warunki do uzyskania renty rodzinnej), a świadczenie to nie wejdzie do masy spadkowej i wypłacone zostanie tej osobie, a w sytuacji, gdy wystąpi więcej niż jeden podmiot uprawniony, to wówczas prawa majątkowe ze stosunku pracy, przechodzą w równych częściach na każdego z uprawnionych.

Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca będący płatnikiem ma wypłacić zobowiązanie (wynagrodzenie oraz wkłady z kasy zapomogowo-pożyczkowej) należne po zmarłym pracowniku. Zgodnie z postanowieniem sądu, spadek po zmarłym nabył pełnoletni syn i nie ma osób uprawnionych o których mowa w art. 67 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że wynagrodzenie i inne należności po zmarłym pracowniku stały się częścią masy spadkowej i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży z tego tytułu obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jednocześnie należy dodać, że wypłacone należności będą podlegały opodatkowaniu zgodnie z ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zmianami). Stosowanie zaś do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn dłużnicy spadkodawcy lub osób, którym przysługują wierzytelności z tytułu zapisu (dalszego zapisu), wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci lub umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika tych funduszy na wypadek jego śmierci są obowiązani przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela, informację o dokonanych wypłatach (zwrocie długu) i ich wysokości, w terminie 14 dni od dnia wypłaty.

Informację, o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, należy przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania osoby, której wypłacone jest wynagrodzenie i inne należności wchodzące do spadku w terminie 14 dni od dnia wypłaty.

Przy czym podkreślenia wymaga, że przepis art. 19 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r. ma zastosowanie do wypłat z tytułu spadków nabytych od dnia 1 stycznia 2007 r. zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629). Nabycie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy, więc w przypadku gdy wypłata wynagrodzenia i innych należności dotyczy spadku nabytego przed 1 stycznia 2007 r. zastosowanie ma przepis art. 19 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. W świetle tego przepisu zapłata spadkobiercy długu przez dłużnika spadkodawcy i wypłata należności przypadających z tytułu zapisu lub wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci lub umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci może nastąpić tylko za pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego (art. 19 ust. 1 tej ustawy).

Nie wymaga zgody naczelnika urzędu skarbowego wypłata należności przypadających z tytułu wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci lub z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci - do wysokości kwot określonych w art. 9 ust. 1 (art. 19 ust. 2 ustawy).

Osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, będące dłużnikiem spadkodawcy, są obowiązane przy zapłacie długu potrącić i przekazać do właściwego urzędu skarbowego podatek od nabycia spadku, należny od spadkobiercy w wysokości ustalonej przez naczelnika tego urzędu skarbowego. Zapłata długu bez potrącenia podatku od nabycia spadku może nastąpić tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po stwierdzeniu przez naczelnika urzędu skarbowego, że nabycie spadku jest zwolnione od podatku lub że należny podatek został zapłacony albo prawo do wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego uległo przedawnieniu (art. 19 ust. 3 ustawy).

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.