INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 03 kwietnia 2009r. (data wpływu 09 kwietnia 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do samochodów będących towarem handlowym - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 09 kwietnia 2009r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do samochodów będących towarem handlowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest odprzedaż samochodów (PKD 45.11. - sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo obniżać kwoty lub zwroty różnicy podatku należnego od towarów i usług od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3...

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 88 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie pozwala na obniżanie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust 3. W art. 6 ust. 3 ustawodawca wymienia wszystkie samochody osobowe i inne samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Jednakże zgodnie z art. 86 ust. 4 ustawy, nie chodzi o wszystkie samochody osobowe i inne pojazdy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony oraz że nie chodzi o wszystkich podatników. Ustęp 7 stanowi, że wyżej wymienione przepisy nie dotyczą między innymi przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów. Skoro tak, to zakaz sformułowany w art. 88 ust. 1 pkt 3 nie dotyczy Wnioskodawcy – w świetle powyższego ma on prawo obniżać kwoty lub zwroty różnicy podatku należnego od nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego tutejszy organ stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zawarta w powyższym przepisie zasada jest zasadą ogólną, od której ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Takimi wyjątkami dotyczącymi prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego są przepisy art. 86 ust. 3 i art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Przepis art. 86 ust. 3 cyt. ustawy stanowi, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł. Przy czym w świetle uregulowań art. 86 ust. 4 pkt 7 lit a) w/w artykułu, przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Natomiast stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy związane są z kwestią prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego paliwa do samochodów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.

Analiza przepisu art. 86 ust. 4 ustawy o VAT jednoznacznie wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy określonych kategorii pojazdów samochodowych, m.in. nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż tych samochodów jest przedmiotem prowadzonej przez podatnika działalności, która ma miejsce w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Reasumując, z uwagi na fakt, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług sprzedaż samochodów, Wnioskodawcy przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, dokumentujących zakup paliwa do tych samochodów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.