Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-652/09-2/MS
z 7 września 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP2/443-652/09-2/MS
Data
2009.09.07
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Miejsce świadczenia --> Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług --> Miejsce świadczenia usług
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Słowa kluczowe
miejsce świadczenia
podatek od towarów i usług
usługi
Istota interpretacji
VAT - w zakresie miejsca świadczenia
Wniosek ORD-IN 2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 09 czerwca 2009r. (data wpływu 15 czerwca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia - jest prawidłowe UZASADNIENIE W dniu 15 czerwca 2009r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w dn. 30 stycznia 2009 r. Spółka A Sp. z o.o. (dalej: Spółka” lub „A”) zawarła z B, spółką z siedzibą w Szwajcarii, zarejestrowaną jako podatnik od towarów i usług w Szwajcarii (dalej: „zleceniodawca”), umowę o świadczenie usług, obowiązującą od dnia stycznia 2009 r. (dalej; umowa). Na podstawie umowy spółka świadczy na rzecz zleceniodawcy m.in. usługi przetwarzania danych i dostarczania informacji, polegające na dostarczaniu informacji uzyskanych w wyniku organizowania, koordynowania i nadzorowania badań klinicznych produktów leczniczych wytwarzanych przez grupę A, a także dostarczaniu innych informacji dotyczących produktów leczniczych (dalej; „usługi”). Na usługi składają się w szczególności następujące czynności: gromadzenie informacji dotyczących badań klinicznych, weryfikacja zgromadzonych informacji, przygotowywanie analiz i raportów na podstawie zgromadzonych informacji oraz inne czynności o charakterze pomocniczym dotyczące badań klinicznych. W skład wykonywanych czynności związanych z usługami w powyższym zakresie wchodzi m.in.:
Sponsorem badań klinicznych w rozumieniu prawa farmaceutycznego jest/może być zleceniodawca lub inny podmiot, z którym zleceniodawca zawarł odpowiednie porozumienie. W każdym jednak przypadku, odbiorcą usług świadczonych przez spółkę jest zleceniodawca. Na podstawie umowy A świadczy na rzecz zleceniodawcy również usługi polegające na dostarczaniu informacji w zakresie innym niż dotyczący badań klinicznych produktów leczniczych. Usługi takie obejmują m.in. dostarczenie informacji o wynikach prowadzonych działań monitoringowych, a także dostarczanie innych informacji dotyczących produktów leczniczych na terytorium polski. W celu właściwego wykonania usług spółka zawiera również umowy z badaczami/centrami prowadzącymi badania kliniczne. Efektem przeprowadzenia powyższych czynności w ramach usług jest wygenerowanie zbioru odpowiednio przetworzonych danych oraz informacji, stwierdzających poziom skuteczności i bezpieczeństwa produktów leczniczych wytwarzanych i dystrybuowanych przez grupę A w Polsce, a także innych informacji dotyczących produktów leczniczych grupy A . Dane te są sprawdzane i wstępnie opracowywane przez wykwalifikowanych pracowników A (m.in. lekarzy) oraz inne osoby współpracujące z A na podstawie zawartych umów, a następnie przekazywane przez spółkę zleceniodawcy. Zgodnie z umową, wynagrodzenie należne spółce z tytułu świadczenia przedmiotowych usług kalkulowane jest w oparciu o koszty i wydatki poniesione w związku ze świadczeniem tych usług powiększone o 5% marżę. Koszty i wydatki związane ze świadczeniem usług mogą obejmować np. zakup usług badaczy prowadzących badania kliniczne, zakup usług laboratoriów i wyspecjalizowanych jednostek naukowych, zakup niezbędnych materiałów itp. w chwili obecnej spółka rozważa również możliwość świadczenia usług tożsamych do usług także z innymi podmiotami zagranicznymi, na zasadach analogicznych do przedstawionych powyżej. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: W związku z przedstawionym stanem faktycznym, spółka zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie, iż:
Zdaniem wnioskodawcy: usługi, które świadczy na podstawie umowy powinny być zaliczane do przetwarzania danych i dostarczania informacji, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3a ustawy o VAT. Mając na względzie, że usługi te są świadczone przez spółkę na rzecz zleceniodawcy z siedzibą w Szwajcarii, za miejsce świadczenia tych usług należy uznać, zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT Szwajcarię jako państwo siedziby zleceniodawcy będącego nabywcą usługi. Konsekwentnie, w związku ze świadczeniem usług spółka nie ma obowiązku wykazywania należnego podatku od towarów i usług w Polsce. Jednocześnie, zdaniem spółki zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, spółka zachowuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku od towarów i usług o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług dotyczących świadczenia usług - przy założeniu, że spółka posiada dokumenty potwierdzające związek zakupionych towarów lub usług z tymi usługami. Natomiast, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego jest w danym okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, spółka ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Regulacje ustawy o VAT dotyczące miejsca świadczenia usług. Przepisy ustawy o VAT, oparte na regulacjach VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej (771388/EWG, dalej: „VI Dyrektywa”), obecnie zastąpionej przez Dyrektywę Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2006/112/WE, dalej; „Dyrektywa o VAT) przewidują kompleksowy system reguł dotyczących określenia miejsca świadczenia usług. Generalna zasada, wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, stanowi, że za miejsce świadczenia usług uznaje się miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności (w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania). Niemniej jednak, ze względu na specyficzny charakter niektórych usług (tzw. Usług niematerialnych) ustawodawca przewidział szczególne zasady ustalenia miejsca ich świadczenia, a co za tym idzie - również miejsca opodatkowania. W obecnym stanie prawnym szczególne regulacje mają zastosowanie m.in. do usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń, wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3a ustawy o VAT. Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o VAT miejscem świadczenia (a w konsekwencji opodatkowania) w przypadku tego rodzaju usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Powyższe przepisy oparte są na odpowiednich regulacjach zawartych w Dyrektywie o VAT (dawniej w VI Dyrektywie). Zgodnie bowiem z art. 56 ust. 1 lit. c) Dyrektywy o VAT (dawniej art. 9 ust. 2 lit. e) VI Dyrektywy) do usług niematerialnych, których miejsce świadczenia (i opodatkowania) znajduje się w kraju, w którym usługobiorca (nabywca usługi) ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności, na rzecz którego świadczone są usługi, lub w przypadku ich braku, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, zalicza się m.in. przetwarzanie danych i dostarczanie informacji. Należy podkreślić, że przewidziane w Dyrektywie o VAT regulacje mają na celu umożliwienie realizacji podstawowych założeń wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a mianowicie opodatkowania transakcji usługowej w miejscu konsumpcji usługi, zachowania neutralności podatkowej z punktu widzenia konkurencji w transakcjach międzynarodowych oraz zapobieżenie sytuacjom, gdy ta sama usługa podlega opodatkowaniu w obu krajach lub nie podlega opodatkowaniu w żadnym kraju (por.k. Sachs (red.), VI Dyrektywa VAT. Komentarz do Dyrektyw Rady Unii Europejskiej dotyczących wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, warszawa 2004, str. 178-1 79). Głównym celem rozwiązań określonych przepisami Dyrektywy o VAT (a co za tym idzie regulacji polskiej ustawy o VAT) jest to, aby usługa świadczona na rzecz kontrahenta z innego państwa członkowskiego UE była opodatkowana tylko w jednym państwie członkowskim UE (nie podlegała podwójnemu opodatkowaniu w UE). Katalog usług, w przypadku których miejscem świadczenia jest kraj odbiorcy, został określony zgodnie z zasadą, iż usługi niematerialne powinny być opodatkowane w państwie, w którym są one wykorzystywane. Należy przy tym podkreślić iż zasada dotycząca opodatkowania takich usług w kraju siedziby nabywcy usługi ma jednoznaczne pierwszeństwo przed innymi miejscami opodatkowania (np. stałe miejsce prowadzenia działalności, z którym związana jest usługa, adres zamieszkania), chyba że prowadziłoby to do nieracjonalnych wniosków i skutkowało brakiem opodatkowania przedmiotowych usług podatkiem VAT. Charakter świadczonych usług. W opinii Spółki, świadczone przez nią na podstawie umowy usługi stanowią usługi przetwarzania danych i dostarczania informacji, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 3a ustawy o VAT. Jak bowiem wskazano wcześniej, usługi te polegają na dostarczaniu zleceniodawcy informacji dotyczących działania (skuteczności i bezpieczeństwa) produktów leczniczych grupy A , a także innych informacji związanych z ich wprowadzaniem do obrotu i dystrybucją w Polsce. Wszystkie czynności wchodzące w skład świadczonej usługi (wymienione w stanie faktycznym) mają na celu dostarczenie zleceniodawcy odpowiednio przetworzonych danych i informacji w tym zakresie, niezbędnych do skutecznego prowadzenia działalności gospodarczej. Podstawowym celem przedmiotowych usług jest dostarczenie kontrahentom informacji, które są otrzymywane w wyniku przeprowadzanych badań, analiz oraz koordynacji i organizacji badań klinicznych, a także innych podejmowanych czynności oraz wstępnej analizy ich wyników. W tym celu wykorzystywana jest specjalistyczna wiedza (m.in. medyczna, językowa itp.) oraz doświadczenie pracowników oraz współpracowników spółki w ocenie i analizie możliwości rozwoju produktów leczniczych grupy N. W większości krajów UE usługi związane z badaniami klinicznymi są traktowane bądź jako usługi dostarczania informacji bądź jako usługi konsultantów. Obie te kategorie usług na podstawie przepisów VI Dyrektywy oraz Dyrektywy o VAT (jak również regulacji lokalnych prawa krajowego wydanych w oparciu o te Dyrektywy) w przypadku, gdy usługi te są świadczone na rzecz podatników podatku od wartości dodanej podlegają opodatkowaniu w kraju siedziby usługobiorcy. Zdaniem Spółki opodatkowanie usług świadczonych na podstawie umowy według polskiej ustawy o VAT nie może być różne od opodatkowania tego rodzaju usług w pozostałych państwach członkowskich UE. W opinii spółki, w analogiczny sposób powinny być traktowane usługi, które polegają na przekazywaniu zleceniodawcy innych informacji, niż dotyczące badań klinicznych, tj. m.in. Czynności związane z przekazywaniem danych i informacji związanych z monitorowaniem rynku, w tym w szczególności rynku produktów leczniczych w Polsce, informacjami dotyczącymi analiz rynkowych, itp. Podstawowym świadczeniem A w tym zakresie jest bowiem dostarczanie informacji oraz przetworzonych danych. W konsekwencji, przedmiotowe usługi w przypadku, gdy są świadczone na rzecz osoby prawnej mającej zarejestrowaną siedzibę w państwie trzecim (innym niż Polska), np. w Szwajcarii, powinny podlegać opodatkowaniu w kraju siedziby usługobiorcy (według zasad obowiązujących w regulacjach lokalnych kraju siedziby usługobiorcy). Odmienna interpretacja mogłaby prowadzić do podwójnego opodatkowania przedmiotowych usług. Po pierwsze byłyby one opodatkowane w Polsce (polskim podatkiem od towarów i usług), a po drugie mogłyby one zostać obciążone analogicznym podatkiem od wartości dodanej w kraju siedziby usługobiorcy (tj. w przedmiotowym stanie faktycznym - w Szwajcarii) zgodnie z lokalnymi regulacjami prawa krajowego. Jednocześnie, spółka pragnie wskazać, iż w przypadku przedmiotowych usług odwołanie się do klasyfikacji statystycznej usług nie jest ani konieczne, ani zasadne. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 4 ustawy o VAT (wprowadzonym do ustawy o VAT z dnia 1 grudnia 2008 r.), przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i art. 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy o VAT oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. A contrario, należy uznać, iż dla celów ustalenia miejsca opodatkowania tych usług, w odniesieniu do których ustawa o VAT ani przepisy wykonawcze nie powołują symboli statystycznych, identyfikacja za pomocą klasyfikacji statystycznych nie ma zastosowania/znaczenia. W konsekwencji, mając na uwadze fakt, że art. 27 ust. 4 pkt 3a ustawy o VAT nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych w zakresie usług przetwarzania danych, dostarczania informacji ani usług tłumaczeń, należy uznać, iż dla ustalenia miejsca ich świadczenia nie ma znaczenia klasyfikacja statystyczna przedmiotowych rodzajów usług. Natomiast za czynnik decydujący w zakresie ustalenia miejsca świadczenia tych usług należy uznać ich właściwą substancję (tzn. rzeczywisty charakter i zakres czynności wykonywanych w ramach tych usług). Prawidłowość powyższego stanowiska spółki znajduje swoje potwierdzenie w stanowisku organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2008 r., sygn. IPPP2-443-882/08-2/PW, w której Minister Finansów potwierdził, iż: „(...) Z uwagi na fakt, że przepis art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o VAT określając, że usługi przetwarzania danych i dostarczania informacji podlegają opodatkowaniu w kraju siedziby usługobiorcy nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznej usługi, stwierdzić należy, iż uznanie opisanej usługi Miejsce opodatkowania usług świadczonych przez spółkę na rzecz zleceniodawcy. Zdaniem spółki, miejscem świadczenia usług wykonywanych przez spółkę na podstawie umowy polegających na przetwarzaniu danych i dostarczaniu informacji na rzecz zleceniodawcy jest miejsce (kraj) siedziby nabywcy usługi, tj. w przedmiotowym przypadku Szwajcaria. Usługi o niematerialnym charakterze, o których mowa w art. 56 ust. 1 lit. c) Dyrektywy o VAT (dawniej art. 9 ust. 2 lit. e) VI Dyrektywy) oraz w art. 27 ust.4 pkt 3a ustawy o VAT, a które są wykonywane przez spółkę, podlegają bowiem - jak wskazano powyżej - szczególnym zasadom, jeżeli chodzi o określanie miejsca świadczenia i opodatkowania. Zgodnie z tymi zasadami, o miejscu świadczenia tego rodzaju usług decyduje w pierwszej kolejności siedziba nabywcy usługi. W przedmiotowym przypadku, zastosowanie powinna znaleźć więc zasada zawarta w art. 27 ust. 3 ustawy o VAT stanowiąca, że miejsce świadczenia usług wymienionych m.in. w art. 27 ust. 4 pkt 3a ustawy o VAT (tj. usług przetwarzania danych i dostarczania informacji) określa się przede wszystkim na podstawie miejsca siedziby nabywcy usługi. Należy jednocześnie podkreślić, iż w doktrynie wskazuje się, że jeżeli taki sposób ustalenia miejsca opodatkowania prowadziłby do nieracjonalnych wniosków, tj. braku opodatkowania lub podwójnego opodatkowania danych usług, to dopiero w takiej sytuacji możliwe jest zastosowanie innych kryteriów w tym zakresie. Celem tej szczególnej regulacji odnośnie miejsca świadczenia określonych usług jest przede wszystkim uniknięcie ryzyka braku opodatkowania lub podwójnego opodatkowania danej usługi co skutkowałoby naruszeniem zasad konkurencji (por.: k. Sachs (red.), VI Dyrektywa VAT. Komentarz do dyrektyw rady unii europejskiej dotyczących wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Warszawa 2003, str. 177-178). Spółka pragnie jednak zwrócić uwagę na fakt, że - w przedmiotowym przypadku - to właśnie zastosowanie metod zastępczych, określających miejsce świadczenia i opodatkowania usług, mogłoby skutkować opodatkowaniem tych usług zarówno w Polsce, jak i w Szwajcarii. Zatem, nie ma w przedmiotowym przypadku żadnego uzasadnienia do ich stosowania przy określeniu miejsca opodatkowania usług świadczonych przez spółkę. Zdaniem spółki, w przypadku usług wymienionych w art. 27 ust 4 pkt 3a ustawy o VAT oraz w art. 56 ust. 1 lit. c) Dyrektywy o VAT (dawniej art. 9 ust. 2 lit. e) vi dyrektywy) zasada miejsca świadczenia (i opodatkowania) w miejscu siedziby nabywcy usługi ma charakter nadrzędny. W sytuacji, gdy zastosowanie kryterium miejsca siedziby nabywcy usługi pozwala na podstawie racjonalnych przesłanek opodatkować dane usługi w kraju siedziby nabywcy usługi (jak ma to miejsce w sytuacji spółki), nieuzasadnione jest stosowanie kolejnych przesłanek w tym zakresie (tj. Stałego miejsca prowadzenia działalności, stałego adresu albo miejsca zamieszkania), zawartych w tych przepisach. Należy podkreślić, iż takie stanowisko oparte jest na ugruntowanej linii orzecznictwa ETS. Przykładowo, w wyroku z dnia 4 lipca 1984 r. w sprawie C-168/84 pomiędzy Berkholz a Finanzamt Hamburg Sąd uznał, że przy określeniu miejsca opodatkowania danej transakcji głównym punktem odniesienia powinno być miejsce, w którym dostawca ma zarejestrowaną siedzibę. Jedynie w wypadku, gdyby reguła ta nie prowadziła do racjonalnych rezultatów (np. powodowała podwójne opodatkowanie danej czynności), należy odwołać się do stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczona jest usługa. W tym miejscu spółka pragnie zaś podkreślić, iż w przedmiotowym stanie faktycznym, zleceniodawca nie posiada w Polsce siedziby, oddziału ani przedstawicielstw handlowych, jak również nie prowadzi w żaden inny sposób na terytorium Polski działalności, której można by było przypisać atrybut stałości a w konsekwencji nie posiada również stałego miejsca prowadzenia działalności w rozumieniu ustawy o VAT, Dyrektywy o VAT (dawniej VI Dyrektywy). W związku z powyższym, określenie miejsca opodatkowania przedmiotowych usług przetwarzania danych i dostarczania informacji świadczonych przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy na podstawie umowy powinno zostać określone w oparciu wyłącznie o kryterium siedziby zleceniodawcy. Mając zatem na względzie powyższą argumentację oraz przedstawiony stan faktyczny, należy uznać, że racjonalnym rozwiązaniem z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT i Dyrektywy o VAT (dawniej VI Dyrektywy) jest opodatkowanie usług świadczonych przez spółkę na podstawie umowy w zakresie przetwarzania danych i dostarczania informacji w państwie siedziby zleceniodawcy, tj. w Szwajcarii. Zdaniem spółki, odmienne ustalenie miejsca opodatkowania usług, tj. opodatkowanie ich w Polsce, mogłoby skutkować ich dwukrotnym opodatkowaniem podatkiem VAT, tj. zarówno w Polsce jak i w Szwajcarii. Taka sytuacji stałaby zaś w sprzeczności z podstawowymi zasadami zawartymi w Dyrektywie o VAT oraz wypracowanymi w orzecznictwie ETS. Odliczenie podatku naliczonego związanego ze świadczeniem przez Spółkę usług na podstawie umowy. Jednocześnie, zdaniem spółki, zgodnie z podstawową zasadą neutralności podatku VAT, w myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczeniem usług na rzecz zleceniodawcy na podstawie umowy (na zasadach ogólnych), a w konsekwencji również prawo do uzyskania zwrotu podatku w trybie art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdyby w związku ze świadczeniem przedmiotowych usług, wystąpiła po stronie spółki nadwyżka podatku naliczonego nad należnym. Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy mają prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług dotyczących m.in. Świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju - jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. W tym kontekście, spółka pragnie zauważyć, że w omawianej sytuacji;
Tym samym, zdaniem Spółki, nie ma wątpliwości co do jej prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług dotyczących świadczenia przedmiotowych usług przetwarzania danych i dostarczania informacji. Przedmiotowe stanowisko spółki znajduje potwierdzenie również w art. 169 lit. a) Dyrektywy o VAT (dawny art. 17 VI Dyrektywy), który przewiduje możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego ze świadczeniem usług, które są opodatkowane w kraju siedziby nabywcy usługi. Regulacja ta stanowi, że podatek naliczony nie powinien obciążać podatników, (niezależnie od tego czy opodatkowane zakupy są dokonywane w tym samym kraju, w którym prowadzona jest działalność, czy też w innym kraju, co jest zgodne z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT). Postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 12 lipca 2005r. Spółka pragnie również wskazać, iż prawidłowość przedstawionego powyżej stanowiska spółki co do miejsca świadczenia usług w państwie siedziby zleceniodawcy, tj. w Szwajcarii, oraz prawa spółki do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług związanych ze świadczeniem usług, znajduje potwierdzenie w Postanowieniu Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 12 lipca 2005 r., sygn. 1472/RPPI/443-353/05/RO, wydanym na wniosek spółki w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego z dn. 18 maja 2005 r. W przedmiotowym postanowieniu, wydanym w stanie prawnym obowiązującym przed dnia 1 grudnia 2008 r. i dotyczącym m.in. świadczenia przez Spółkę analogicznych usług przetwarzania danych i dostarczania informacji na rzecz innego zagranicznego podmiotu, organ podatkowy potwierdził, iż usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce: (...) Nie podlegają opodatkowaniu w kraju świadczone przez podatnika usługi polegające na dostarczaniu informacji”. Dodatkowo, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, iż: zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabywane towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. W związku z powyższymi podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług służących świadczeniu usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza krajem, o ile spełnia określone w powyższym przepisie warunki jakkolwiek ww. Postanowienie dotyczyło zakresu czynności analogicznego do czynności wykonywanych przez spółkę w ramach świadczonych przez nią na podstawie umowy usług przetwarzania danych i dostarczania informacji (i w tym kontekście jest przywoływanie przez spółkę w przedmiotowym wniosku), to jednak - co pragnie podkreślić spółka - przedmiotem niniejszego wniosku jest rozstrzygnięcie co do odrębnego stanu faktycznego w zmienionym stanie prawnym. W szczególności, w porównaniu z ww. Postanowieniem zmianie uległ:
W związku z tym nie ma podstaw do np. odmowy wszczęcia postępowania / wydania postanowienia z uwagi na tożsamość przedmiotowego postępowania z postępowaniem rozstrzygniętym postanowieniem z dnia 12 lipca 2005 r. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.