INTEPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2009 r. (data wpływu 14 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2009 roku do Urzędu Skarbowego został złożony wniosek z dnia 24 marca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

Pismem nr z dnia 3 kwietnia 2009 roku Naczelnik Urzędu Skarbowego – na podstawie art. 15, 17 i art. 170 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa przekazał zgodnie z właściwością wniosek Pana do tutejszego organu.

Z uwagi na to, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem nr wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W pismach z dnia 4 czerwca 2009 roku doprecyzowany został stan faktyczny wniosku oraz złożono niezbędne oświadczenia.

W przedmiotowym wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujący stan faktyczny:

Po rozwodzie zamieszkuje Pan w jednym mieszkaniu z byłą małżonką i pełnoletnim synem. Jednakże Pan zajmuje odrębny pokój. Wszyscy troje posiadają ten sam adres zameldowania. Syn jest studentem drugiego roku studiów dziennych, nie uzyskuje dochodów, pozostając na utrzymaniu rodziców. Zgodnie z wyrokiem sądowym, od lat systematycznie wypłaca Pan synowi alimenty, ponosząc tym samym częściowe koszty jego utrzymania. W zeznaniu za rok poprzedni dokonał Pan odpisu połowy ulgi prorodzinnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji - w zeznaniu za rok 2008 – może Pan dokonać odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej...

Zdaniem Wnioskodawcy za jego uprawnieniem do przedmiotowej ulgi przemawia fakt wspólnego zamieszkania w jednym mieszkaniu wraz z byłą małżonką i synem oraz fakt opłacania alimentów na syna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 roku), od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Uprawnienie do ulgi związane jest zatem w wychowywaniem przez podatnika dzieci, które wymienione zostały w treści art. 6 ust. 4 tej ustawy i są to dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczypospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej kwocie przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Należy podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego też należy interpretować je ściśle, co oznacza, że nie można stosować ani wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej.

Z ww. przepisu wynika, że prawo do odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej uzależnione zostało od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Aby móc skorzystać z przedmiotowej ulgi należy zatem:

• osiągać dochody opodatkowane według skali podatkowej, określonej w art. 27 ww. ustawy,

• wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy,

• wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne).

W myśl art. 27 ust. 2, odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przepis art. 27f ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż odliczenie kwoty ww. ulgi, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4, a kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

Zgodnie z art. 27f ust. 4 cytowanej ustawy, w przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1.

Przytoczone regulacje ustawowe wskazują wyraźnie, iż podstawowym kryterium skorzystania z prawa do odliczenia ulgi jest wychowywanie dziecka przez podatnika w danym roku podatkowym, pod warunkiem, że istnieje między dzieckiem a podatnikiem więź prawna wynikająca z bycia biologicznym rodzicem lub stosunku przysposobienia. Ulga dotyczy zawsze obojga rodziców, niezależnie od tego czy są małżeństwem, z tym, że w przypadku małżonków rozwiedzionych ulga przysługuje temu, u którego dzieci faktycznie zamieszkują.

Rodzice mogą zatem podzielić kwotę ulgi według proporcji przyjętych przez siebie, tak, aby móc realnie skorzystać z odliczenia, do wysokości podatku wykazanego przez siebie. Jeżeli przez część roku podatkowego dzieci faktycznie zamieszkują u każdego z rodziców, odliczenie przysługuje każdemu z nich. Wówczas powinni zdecydować wspólnie jaką część kwoty ulgi każde z nich odliczy.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny i prawny stwierdzić należy, że prawo do przedmiotowej ulgi przysługuje obojgu rodzicom, jeżeli oboje wychowują dziecko. Kwota ulgi prorodzinnej nie może jednak łącznie przekroczyć 1.173 zł 70 gr na jedno dziecko.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym, a w szczególności, czy dziecko jest faktycznie wychowywane przez rodzica, który zamierza skorzystać z ulgi. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W przedmiotowej sprawie kwestia wychowywania jest wyłącznie okolicznością faktyczną, gdyż z uwagi na fakt pełnoletniości syna – brak jest podstaw do rozstrzygnięcia jej w oparciu o przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Jednakże osiągnięcie przez dziecko pełnoletności automatycznie nie stanowi o tym, czy jest ono wychowywane, bowiem ocenę tego faktu determinuje rzeczywisty stosunek pomiędzy rodzicem, a dzieckiem.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.