INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 10 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu przechowywania kopii paragonów fiskalnych z kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu przechowywania kopii paragonów fiskalnych z kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz prowadzi księgowość zgodnie z ustawą o rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Przez jaki okres należy przechowywać kopie paragonów fiskalnych z kas rejestrujących za okres od 17 lipca 2002 r. do 30 listopada 2008 r. tj. za okres obowiązywania rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem § 5 ust. 1 pkt 7 i 8 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do:

• dokonywania wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii na taśmie papierowej z rolki,
• przechowywania kopii dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) z zastrzeżeniem § 6.

Z kolei w art. 74 ust. 2 pkt 3 ustawy o rachunkowości został określony okres przechowywania dowodów księgowych – do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, nie krócej jednak niż do dnia rozliczenia osób, którym powierzono składniki majątku objęte sprzedażą detaliczną.

Kopie paragonów fiskalnych (rolki) zaliczane są do dowodów księgowych dotyczących wpływów ze sprzedaży detalicznej. Oznacza to, że po okresie wskazanym w art. 74 ust. 2 pkt 3 ustawy o rachunkowości, „rolki” mogą być zniszczone.

Natomiast raporty dobowe i okresowe, które zaliczane są do dowodów objętych postępowaniem podatkowym, zgodnie z art. 74 ust. 2 pkt 4 należy przechowywać przez okres 5 lat, licząc od początku roku, w którym operacje, transakcje i postępowanie zostały ostatecznie zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione oraz zgodnie z art. 86 § 1 Ordynacji podatkowej – podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia, a w myśl postanowień art. 70 § 1 zobowiązanie przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od zakończenia roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Powołano w tym miejscu interpretacje Izby Skarbowej w Gdańsku o sygn. PI/005-339/03/CIP/01 i PI/005-15/04/CIP/01.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 7 i 8 obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.) podatnicy prowadzący ewidencje przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2 (dot. podatników świadczących usługi przewozu i ładunków taksówkami), są obowiązani do:

• dokonywania wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i ich kopii na taśmie papierowej z rolki,
• przechowywania kopii dokumentów kasowych przez okres wymagany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z póź. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 16, poz. 694), z zastrzeżeniem § 6.

Dokumenty kasowe, które emituje kasa pracująca w trybie fiskalnym to: paragony sprzedaży, raporty fiskalne dobowe i okresowe oraz faktury VAT.

W Ordynacji podatkowej o terminach przechowywania dokumentów traktują art. 86 i 88. Zgodnie z tymi zapisami, podatnicy przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Dodatkowo, odnośnie rachunków potwierdzających dokonanie sprzedaży towarów lub wykonanie usługi, ustawodawca określił wymóg przechowywania kopii tych rachunków w kolejności ich wystawiania w tym samym terminie, czyli też do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl postanowień art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Z powyżej cytowanych przepisów jednoznacznie wynika, iż wydruki wszystkich emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów należy przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Natomiast jeśli chodzi o warunki przechowywania dokumentów określone w ustawie o rachunkowości, to wynikają one z zapisu art. 71 oraz art. 73 tej ustawy, które stanowią, iż dokumentacje, o której mowa w art. 10 ust. 1, księgi rachunkowe, dowody księgowe, dokumenty inwentaryzacyjne i sprawozdania finansowe zwane dalej także „zbiorami", należy przechowywać w należyty sposób i chronić przed niedozwolonymi zmianami, nieupoważnionym rozpowszechnianiem, uszkodzeniem lub zniszczeniem.

Reasumując, zgodnie z powołanym wyżej rozporządzeniem okres przechowywania kopii dokumentów kasowych ma wynikać z przepisów Ordynacji podatkowej, natomiast z ustawy o rachunkowości mają wynikać warunki przechowywania tych dokumentów. Zatem kopie paragonów fiskalnych w okresie obowiązywania wskazanego rozporządzenia Ministra Finansów (od dnia 17 lipca 2002 r. do dnia 30 listopada 2008 r.) należało przechowywać przez okres 5 lat zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Jednocześnie wskazać należy, iż - w myśl § 19 ust. 1 (w rozdziale 6 zatytułowanym „Przepisy przejściowe i końcowe”) obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338), kopie dokumentów sporządzanych przez kasę na nośniku papierowym, potwierdzających dokonanie do dnia 31 grudnia 2011 r. sprzedaży, podatnicy są obowiązani przechowywać nie krócej niż przez okres dwóch lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż.

Wobec powyższego Wnioskodawca w 2009 r. nie będzie zobowiązany do przechowywania kopii paragonów fiskalnych z kas fiskalnych na nośnikach papierowych z 2006 roku i lat wcześniejszych, skoro minęły 2 lata od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż.

Należy jednak zwrócić uwagę, iż skoro przedmiotowe paragony Wnioskodawca uznaje jako dowody księgowe, o których mowa w treści przepisu art. 74 ust. 2 pkt 3 ustawy o rachunkowości – to, o ile okres ich przechowywania będzie dłuższy niż określony w powołanym wyżej przepisie prawa podatkowego, dowody te winny być przechowywane do końca tego okresu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.