INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 28 sierpnia 2008 r. będąc w Stanach Zjednoczonych podpisała Pani umowę określającą warunki otrzymania przez Panią i Pani małżonka pożyczki w kwocie 1 mln USD od firmy xx w K w Stanach Zjednoczonych. W dniu 29 sierpnia 2008 r. na Pani rachunek bankowy prowadzony przez B… Bank S.A. Oddział w Ł….. Pożyczkodawca przelał kwotę 1 mln USD. Pieniądze zostały przelane bezpośrednio z rachunku bankowego Pożyczkodawcy znajdującego się w Stanach Zjednoczonych – xxxt CO w K…….

Po powrocie do Polski złożyła Pani deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-3 oraz w dniu 10 września 2008 r. dokonała Pani zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% od kwoty udzielonej pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawarciem umowy pożyczki w Stanach Zjednoczonych, gdzie Pożyczkodawca posiada swoją siedzibę oraz mając na uwadze fakt, iż pieniądze w chwili zawarcia umowy pożyczki znajdowały się na rachunku Pożyczkodawcy w banku w Stanach Zjednoczonych, obowiązana była Pani do złożenia deklaracji PCC-3 i zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych od zawartej umowy...

Zdaniem Wnioskodawcy deklarację PCC-3 z tytułu przedmiotowej umowy pożyczki złożyła Pani niezasadnie oraz także niezasadnie wpłaciła Pani podatek od czynności cywilnoprawnych do urzędu skarbowego. Umowa pożyczki zawarta była w Stanach Zjednoczonych oraz w chwili jej podpisania pieniądze znajdowały się na rachunku bankowym Pożyczkodawcy w Stanach Zjednoczonych. Oznacza to zatem, iż nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który stanowi, iż podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Tak więc, ponieważ zawarcie umowy pożyczki nastąpiło za granicą (czynność cywilnoprawna została dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) i pieniądze będące przedmiotem umowy pożyczki w momencie jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Polski na zagranicznym rachunku bankowym Pożyczkodawcy, umowa pożyczki zawierana przez polskiego rezydenta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych PCC. Potwierdził to m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 11 grudnia 2007 r. (I SA/GL 646/07).

Oznacza to zatem, że przedmiotowa umowa jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie powinna więc Pani składać deklaracji dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-3 oraz wpłacać tego podatku do polskiego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68 poz. 450 ze zm.) podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podlegają umowy pożyczki.

Przepis art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych istotne jest zatem to, aby w momencie zawarcia umowy przedmiot umowy w postaci środków pieniężnych znajdował się na terenie kraju, a w przypadku gdy pieniądze znajdują się za granicą, aby nabywca miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i jednocześnie czynność dokonana została na terytorium Polski.

Skutki podatkowo-prawne w podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca zróżnicował więc w zależności od miejsca, w którym znajduje się przedmiot tej czynności. Jeżeli zatem będące przedmiotem umowy pożyczki rzeczy (w tym pieniądze) znajdują się w chwili zawierania umowy poza granicami Polski, jak to ma miejsce w przedstawionym stanie faktycznym, wówczas umowa taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile którakolwiek z dwóch dodatkowych przesłanek wymienionych w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy nie zostanie spełniona.

W świetle przedstawionej we wniosku sytuacji żadna z ww. przesłanek nie wystąpiła, gdyż w dniu zawarcia umowy pieniądze znajdowały się za granicą i umowa została zawarta za granicą. Zatem opisana czynność zgodnie z wyżej powołanym art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, umowa pożyczki zawarta przez Panią w Stanach Zjednoczonych, której przedmiotem w chwili zawarcia tej umowy były środki pieniężne na rachunku bankowym znajdującym się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W konsekwencji, z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki nie była Pani obowiązana do złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-3 i do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.